Relacje Unii Europejskiej z Mercosurem. Trudne partnerstwo w obliczu strategicznych wyzwań

Abstrakt

W artykule opisano ewolucję i uwarunkowania relacji między Unią Europejską a Wspólnym Rynkiem Południa (Mercosur), ukazując je jako przykład złożonego i asymetrycznego partnerstwa międzyregionalnego. Celem artykułu jest zidentyfikowanie głównych czynników sprzyjających i utrudniających współpracę obu bloków państw w kontekście dynamicznych zmian geopolitycznych, gospodarczych i środowiskowych. W oparciu o ramy teoretyczne interregionalizmu, artykuł wskazuje, że pomimo powtarzających się kryzysów i opóźnień negocjacyjnych, relacje UE–Mercosur zachowują znaczenie strategiczne. W sferze gospodarczej dominuje asymetria, gdyż UE jest eksporterem dóbr przemysłowych i technologii, natomiast Mercosur – surowców i produktów rolnych, co generuje napięcia w zakresie dostępu do rynku i subsydiów rolnych. W wymiarze politycznym partnerstwo opiera się na warunkowości normatywnej, podczas gdy w sferze ekologicznej ujawnia się spór o równowagę między rozwojem a ochroną środowiska, szczególnie w kontekście wdrażania założeń Europejskiego Zielonego Ładu. W ostatniej części artykułu omówione zostały geopolityczne uwarunkowania współpracy, w tym wzrastająca rola Chin, USA i BRICS, oraz znaczenie partnerstwa z Mercosurem dla realizacji unijnej autonomii strategicznej.