Abstract
On the historical and cultural plane, ruins are a lasting element of our landscape. The attitude towards ruins evolved, yet eventually, the 18th and 19th century “cult of ru-ins” allowed them to be perceived from the perspective of aesthetics, which, associating ruins with the category of the picturesque and the sublime, rendered a new meaning to them. The principal thesis of the article rests on the assumption that the discovery of ruins was possible due to the recognition of the landscape’s aesthetic dimension, while their essence lies in their permeation into the world of nature, which allows them to live a natural time.Literaturhinweise
Andrews A., The Search for the Picturesque. Landscape Aesthetics and Tourism in Britain, 1760–1800, Stanford 1989.
Batey M., The English Garden in Welsh, Garden History 22, 2, 1994, s. 156).
Białostocki J., Symbole i obrazy w świecie sztuki, 1, Warszawa 1982, s. 359.
Burckhardt J., Kultura Odrodzenia we Włoszech. Próba ujęcia, M. Kreczkowska (tłum.), Warszawa 1991, s. 123.
Edensor T., The Industrial Ruins: Aesthetics, Materiality and Memory, Oxford 2005 oraz idem, Sensing the Ruin, Senses & Society 2, 2, 2007.
Gilpin W., Esej I. O pięknie malowniczym, A. Morawińska (tłum.), [w:] Teoretycy, artyści i krytycy o sztuce 1700–1870, red. E. Grabska, M. Poprzęcka, Warszawa 1989, s. 56.
Jackson J.B., The Necessity for Ruins and Other Topics, Amherst 1980.
Kowalczykowa A., Pejzaż romantyczny Kraków 1982, s. 62.
Shaftesbury A.A.C., List o entuzjazmie, Moraliści, A. Grzelak (tłum.), Toruń 2007, s. 162.
Simmel G., Ruina, [w:] idem, Most i drzwi. Wybór esejów, M. Łukasiewicz (tłum.), Warszawa 2006, s. 171.
The Picturesque: refleksja estetyczna na rzecz parków krajobrazowych, [w:] L. Sosnowski, A. Wójcik (red.) Ogrody. Zwierciadło kultury. Zachód 2, Kraków 2008, s. 245–274.
Woźniakowski J., Góry niewzruszone. O różnych wyobrażeniach przyrody w dziejach kultury europejskiej, Kraków 1995.