Nauczanie języków nierodzimych a emocje
PDF

Słowa kluczowe

komunikacja międzyludzka
emocje
nauczanie języków nierodzimych

Jak cytować

Skowronek, B. (2023). Nauczanie języków nierodzimych a emocje. Scripta Neophilologica Posnaniensia, 23, 93–102. https://doi.org/10.14746/snp.2023.23.07

Abstrakt

Komunikacja międzyludzka polega na międzyludzkich relacjach nadawczo-odbiorczych w otoczeniu. Podstawowym narzędziem komunikacji jest język naturalny jako reprezentant kultury w przekazywaniu wiedzy, przekonań, doświadczeń. Znaczący wpływ na komunikację mają czynniki psychiczne, np. emocje. Rodzajem komunikacji jest nauczanie i uczenie się języków nierodzimych, które także jest zdeterminowane emocjami.

https://doi.org/10.14746/snp.2023.23.07
PDF

Bibliografia

Barrett, L. (2018). Jak powstają emocje. Sekretne życie mózgu. Warszawa: CeDeWu.

Ekman, P. (2021). Emocje ujawnione. Warszawa: Sensus Helion.

Glaserfeld, E. von. (1987). Wissen, Sprache und Wirklichkeit. Arbeiten zum radikalen Konstruktivismus. Braunschweig/Wiesbaden.

Goleman, D. (1999). Inteligencja emocjonalna w praktyce. Poznań: Media Rodzina.

Grice, H.P. (1975). „Logic and Conversation“. W: Cole, P. i J.M. Morgan (red.) Speech acts, syntax and semantics. 41 – 58. New York: Academic Press. DOI: https://doi.org/10.1163/9789004368811_003

Grucza, F. (1993). „Zagadnienia ontologii lingwistycznej: O językach ludzkich i ich (rzeczywistym) istnieniu”. W: Bartmiński, J. (red.) Opuscula Logopedica in honorem Leonis Kaczmarek. 25 – 47. Lublin: UMCS.

Grucza, F. (2012). „Zum Gegenstand und zu den Aufgaben der Anthropozentrischen Linguistik, Kulturologie und Kommunikologie sowie zur gegenseitigen Vernetzung dieser Erkenntnisbereiche“. Kwartalnik Neofilologiczny LIX.(2), 27 – 344.

Lewicka, G. (2007). Glottodydaktyczne aspekty akwizycji języka drugiego a konstruktywistyczna teoria uczenia się. Wrocław: ATUT.

Lieberman, M.D. (2013). Social: why our brains are wired to connect. New York: Crown Publishers.

Myczko, K. (2008). „Instruktion und Konstruktion in der Fremdsprachendidaktik“. W: Mikołajczyk B. i M. Kotin (red.) Terra Grammatica. Ideen – Methoden – Modelle. 287-299. Frankfurt am Main: Peter Lang.

Olpińska, M. (2009). Nauczanie dwujęzyczne w świetle badań i koncepcji glottodydaktycznych. Warszawa: Euro-Edukacja.

Popiel, B. (2015) Zrobię to dzisiaj! Jak skończyć z odwlekaniem spraw i uwolnić swój prawdziwy potencjał. Złote myśli.

Puppel, S. i Puppel, J. (2008) „Gestosfera jako istotny składnik przestrzeni publicznej”. Oikeios Logos 4, 1 – 8.

Puppel, S. (2022). Habent sua fata lingue (czyli szkic o tym, że wszyscy mamy język, że mieszkamy w nim i co się z nim dzieje). Scripta de Communicatione Posnaniensis. Poznań: UAM.

Roth, G. (2006). „Warum sind Lernen und Lehren so schwierig?“ W: Hermann V. (red.) Neurodidaktik. 49 – 59. Neuwied Beltz.

Watzlawick, P., J.H. Beavin, i Don D. Jackson. (1969). Menschliche Kommunikation. Formen, Störungen, Paradoxien. Bern, Stuttgart, Toronto.

Wilczyńska, W. (1999). Uczyć się czy być nauczanym. O autonomii w przyswajaniu języka obcego. Warszawa: PWN.

Zabrocki, L. (1966). Wspólnoty komunikatywne w genezie i rozwoju języka niemieckiego. Wrocław: PWN.