Wpływ skandalu na opinię publiczną
PDF (English)

Jak cytować

Pawełczyk, P. (2014). Wpływ skandalu na opinię publiczną. Środkowoeuropejskie Studia Polityczne, (3), 45–56. https://doi.org/10.14746/ssp.2014.3.3

Abstrakt

Skandal polityczny rzadko pojawia się jako przedmiot analizy naukowej, być może dlatego, że znajduje się na pograniczu obszaru ludzkich ułomności i słabości systemu. Nie wiadomo, czy powinni badać to zjawisko psycholodzy, socjolodzy, politolodzy, czy specjaliści z zakresu komunikowania społecznego. Wpływ skandalu na opinię publiczną jest jednak niezaprzeczalny tak samo jego konsekwencje dla funkcjonowania systemu politycznego. Skandale zmiatają ze sceny prezydentów, premierów, ministrów, niszczą kariery polityków, a także owocują brzemiennymi w skutki kryzysami społecznego zaufania do władzy. Wydarzenie z udziałem osób publicznych, przede wszystkim polityków, napiętnowane jako skandal stanowi cios w kapitał społeczny władzy. Jego znaczenie jest często niedoceniane wobec rozstrzygnięć proceduralnych demokracji. Osoby uwikłane w skandal stanowią dla opinii publicznej żywy dowód niezgodności deklarowanego – zwłaszcza w trakcie kampanii wyborczych – przywiązania do zasad etycznych i faktycznego ich łamania. Artykuł zawiera rozważania na temat samej istoty skandalu, określając go jako akt naruszenia normy, ujawnienie tego naruszenia oraz reakcję opinii publicznej. Scharakteryzowano w nim także podstawowe koncepcje dotyczące przyczyn rosnącej ilości skandali oraz ich konsekwencji dla społeczeństwa.
https://doi.org/10.14746/ssp.2014.3.3
PDF (English)

Bibliografia

Adler A. (1946), Znajomość człowieka, Warszawa.

Cohen B. C. (1963), The Press and Foreign Policy, Princeton.

Entman R. (1991), Framing US News: Contrasts in Narratives of the KLM and Iran Air Incidents, “Journal of Communication”, no. 41.

GamsonW. A., Modigliani A. (1981), Media discourse and public opinion on nuclear power. A constructionist approach, “American Journal of Sociology”, no. 1.

Habermas J. (2008), Strukturalne przeobrażenia sfery publicznej, Warszawa.

Kepplinger H. M. (2008), Mechanizmy skandalizacji w mediach, Kraków.

Palczewski M. (2011), Koncepcja framingu i jej zastosowanie w badaniach newsów w Wiadomościach TVP i Faktach TVN, “Studia Medioznawcze”, no. 1.

Markovits A., Silverstein M. (1988), Introduction: Power and Process in Liberal Democracies, in: The Politics of Scandal: Power and Process in Liberal Democracies, eds. A. S. Markovits, M. Silverstein, New York.

Piontek D. (2011), Komunikowanie polityczne i kultura popularna. Tabloidyzacja informacji o polityce, Poznań.

Thompson J. B. (2010), Skandal polityczny. Władza i jawność w epoce medialnej, Warszawa.