Abstrakt
Przetaczająca się przez różne środowiska w Polsce: samorządowców, naukowców zajmujących się tą problematyką, polityków szczebla centralnego dyskusja na temat konieczności przeprowadzenia reformy podziału administracyjnego państwa polskiego skłania do dokonania oglądu sytuacyjnego. Wszelkie dyskusje jakie się w tej chwili toczą – z jednej strony – na poziomie władzy centralnej, a konkretnie w sejmie na temat powiatu metropolitalnego wydają się być oderwane od rzeczywistości i nakazują zadać pytanie czemu mają te próby przeforsowania ustawy służyć? Dodać należy, że negatywne stanowisko w tej sprawie zajął m.in. rząd oraz liczne grono samorządowców. Z drugiej zaś strony pojawiają się głosy o likwidacji wzorem Republiki Czeskiej powiatów, czy też propozycja powrotu do koncepcji podziału na 49 województw. Czy Polskę stać na kolejny eksperyment administracyjny? Reforma administracyjna to nie tylko szczeble administracji, to także problem zarządzania państwem. Społeczności lokalne i regionalne mają prawo nie tylko do samorządności, mają również prawo do tego aby funkcjonować w ramach dobrze i efektywnie zarządzanego państwa.Bibliografia
Bober J., Hausner J., Izdebski H. i inni (2013), Narastające dysfunkcje, zasadnicze dylematy, konieczne działania. Raport o stanie samorządności terytorialnej w Polsce, Kraków.
Bocheński T., Gebert S., Służewski J. (1977), Rady narodowe i terenowe organy administracji państwowej, Warszawa.
Chróścielewski W. (1980), Gmina jako jednostka stopnia podstawowego w zasadniczym podziale terytorialnym a podziały pomocnicze i specjalne, “Problemy Rad Narodowych. Studia i Materiały”, no. 49, p. 94–107.
Gebert S. (1975), Nowoczesność procesu doskonalenia systemu rad narodowych i terenowej administracji państwowej, “Problemy Rad Narodowych. Studia i materiały”, no. 32, p. 5–17.
Gilowska Z., Wysocka E., Płoskonka J., Prutis S., Stec M. (1997), Model ustrojowy województwa (regionu) w unitarnym państwie demokratycznym. Raport końcowy, Warszawa.
Habuda L. (2009), Szansa nie do końca wykorzystana. Samorządowe województwo jako podmiot skutecznej regionalnej polityki, in: Silesia – de te fabula narratur. Teksty ofiarowane Profesorowi Michałowi Lisowi, Opole, p. 437–455.
Habuda L. (2005), Transformacyjne decyzje i decyzyjne procesy, Wrocław.
Janku Z. (1981), Podziały terytorialne dla celów specjalnych a kompetencje terenowych organów władzy i administracji państwowej, “Problemy Rad Narodowych. Studia i Materiały”, no. 50, p. 163–198.
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r., Dz. U. 1997, No. 78, poz. 483 z późn. zm.
Miszczuk A. (2003), Regionalizacja administracyjna III Rzeczypospolitej. Koncepcje teoretyczne a rzeczywistość, Lublin.
Olszewski P. (2007), Spór o utworzenie samorządu wojewódzkiego w latach 1989–1998, in: Samorząd terytorialny. Studium politologiczne, ed. J. Marszałek-Kawa, Toruń, p. 103–104.
Piasecki A. K. (2002), Władza w samorządzie terytorialnym III RP, Zielona Góra. Po co nam reforma administracji? Mała książeczka o powiecie, województwie i dobrej administracji (1998), Departament Reform Ustrojowych Państwa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, Warszawa.
Rydlewski G. (2014), Polska polityczna 2012/2013. Sfera publiczna jako środowisko decydowania politycznego, Warszawa.
Siwek T. (2010), Podziały wewnętrzne w Republice Czeskiej, “Przegląd Geograficzny”, no. 82, 4, p. 531–548.
Słobodzian B. (2006), Współczesny system samorządu terytorialnego w Polsce, Toruń.
Zakrzewski W. (1976), Reformy systemu rad narodowych w Polsce a zagadnienie jednolitości władzy, “Problemy Rad Narodowych. Studia i materiały”, no. 34, p. 5–27.
Zawadzka B. (1989), Konstytucyjna regulacja systemu władzy lokalnej (opracowanie syntetyczne), “Studia konstytucyjne”, Tom 4: Konstytucyjna regulacja systemu władzy lokalnej, ed. B. Zawadzka, Warszawa, p. 283–325.
Licencja