Zewnętrzne zagrożenia dla niezależności Ukrainy jako wyzwanie dla bezpieczeństwa narodowego Polski
PDF (English)

Słowa kluczowe

czynnik rosyjski
bezpieczeństwo narodowe Ukrainy i Polski
zagrożenie bezpieczeństwa narodowego
geopolityka
euroazjatycki geopolityczny projekt Rosji
neoimperializm rosyjski

Jak cytować

Krasivskyy, O. (2021). Zewnętrzne zagrożenia dla niezależności Ukrainy jako wyzwanie dla bezpieczeństwa narodowego Polski. Środkowoeuropejskie Studia Polityczne, (4), 77–98. https://doi.org/10.14746/ssp.2020.4.4

Abstrakt

Celem badawczym artykułu jest prześledzenie znaczenia tzw. rosyjskiego czynnika jako elementu wpływającego na suwerenność Ukrainy i na bezpieczeństwo Polski. Postawiona hipoteza zakłada, że głównym celem rosyjskiej polityki zagranicznej jest neoimperializm, a częścią tej koncepcji jest reintegracja Ukrainy do przestrzeni silnych wpływów Rosji oraz zapewnianie sobie przez Federację Rosyjską dominującej pozycji w regionie. Problem badawczy został rozwiązany dzięki zastosowaniu metod jakościowej analizy źródeł, krytycznej analizie prac naukowych (od klasycznych do najnowszych), analizie informacji oraz dyskursu politycznego. Konkluzje: Rosja prowadzi politykę rewanżu za porażkę w „zimnej wojnie”, politykę zmierzającą do ponownej kontroli nad byłymi republikami ZSRR i ustalenia swoich wpływów nad obszarem euroazjatyckim. Rosja postrzega Ukrainę i Polskę jako niebezpiecznych dla siebie „agentów” wpływów amerykańskich. Wychodząc z tego geopolitycznego założenia Ukraina i Polska musi, według Rosji, zostać politycznie zneutralizowana. Z tego powodu Rosja zaczęła prowadzić przeciwko Ukrainie „wojnę hybrydową”. Następnym obiektem tej wojny będzie prawdopodobnie Polska i kraje nadbałtyckie. Dla rosyjskiego neoimperializmu korzystne jest podważanie zaufania i strategicznego partnerstwa pomiędzy Polską i Ukrainą, w imię zasady „dziel i rządź”. Polska i Ukraina w takich warunkach powinny opracować nową doktrynę „powstrzymania agresji Rosji” prowadzącą do konsekwentnej i skoordynowanej polityki hamowania rosyjskiego neoimperializmu i demontażu imperialistycznego systemu społecznego w Rosji. W artykule przeanalizowano cechy modernizacji rosyjskiego systemu imperialistycznego, neoimperialistyczną politykę wobec Ukrainy, Polski i Zachodu oraz przyczyny niepowodzeń Ukrainy w neutralizacji rosyjskiej ekspansji, a także wyjaśniono ewentualne geopolityczne skutki dla bezpieczeństwa Polski w przypadku sukcesu w realizacji geopolitycznej strategii Rosji.

https://doi.org/10.14746/ssp.2020.4.4
PDF (English)

Bibliografia

Allenova O., Heda E., Novykov V. (2008), Blok NATO razoshelsia na blokpakety, “Kommersant”, 4.07.2008, http://www.kommersant.ru/doc/877224, 15.10.2019.

Balcer A., Buras P. (2016), Eksperci: Rosja największym zagrożeniem dla bezpieczeństwa Polski, https://www.rp.pl/Publicystyka/307279909-Eksperci-Rosja-najwiekszym-zagrozeniem-dla-bezpieczenstwa-Polski.html, 27.07.2016.

Bashkyrova E., Fedorov Y. (1999), Labyrynty posttotalytarnoho soznanyia, “Pro et Contra. Preobrazovania v Rossii: itohi desiatyletia”, no. 2.

Bieleń S. (1997), Rosyjskie interesy bezpieczeństwa w Europie Środkowej, in: Bezpieczeństwo narodowe i międzynarodowe u schyłku XX wieku, eds. D. B. Bobrow, E. Haliżak, R. Zięba, Warszawa.

Biuro Bezpieczeństwa Narodowego (2018), https://www.bbn.gov.pl/pl/wydarzenia/8324,Ukraina-Szefowie-BBN-i-RBNiO-glownym-zagrozeniem-jest-dla-nas-Rosja.html, 2018.10.05.

Blan E. (2009), Rodom iz KHB. Sytema Putina, Kyiv.

Bobrov A. (2007), Russkii yazyk – universalnaia osnova rossiiskoho hosudarstva, russkoho mira, narochnitskaia.ru, 21.03.2007, http://narochnitskaia.ru/in-archive/russkiy-yazyik-universalnaya-osnova-rossiyskogo-gosudarstva-russkogo-mira.html, 15.10.2019.

Bukowiecka H. (2012), Polityka Federacji Rosyjskiej w regionie Morza Bałtyckiego, Toruń.

Bzhezynskyi Z. (1989), Bolshoi proval. Rozhdenie i smert kommunizma v dvadtsatom veke, New York.

Deliahyn M. H. (2004), Ozdorovyt Rossiu, “Zolotoi Lev: Izdanie Russkoi Konservativnoi Mysli”, 03.11.2004, http://www.zlev.ru/49_60.htm, 15.10.20190.

Dereń J. (2016), Warszawski Szczyt NATO projekcją sojuszniczego bezpieczeństwa, http://www.rocznikbezpieczenstwa.dsw.edu.pl/fileadmin/user_upload/wydawnictwo/RBM/RBM_artykuly/2016_1_1.pdf, 12.05.2016.

Dugin A. H. (1999), Osnovy heopolytiki. Heopolytycheskoe budushchee Rossii. Myslit Prostranstvom, Moskva.

Dugin A. H. (2016), Russkaia voina, Moskva, http://loveread.ec/read_book.php?id=52984&p=55, 15.10.20190.

Hromov A. (2013), Pohlynachi, “Nezalezhnyi kulturolohichnyi zhurnal «YI»”, http://www.ji-magazine.lviv.ua/anons2013/Gromov_Poglynachi.htm, 15.10.2019.

Hudkov L. (2014), Sytuatsyia v Ukraine i v Krymu, LEVADA-TSENTR, 13.03.2014, https://www.levada.ru/2014/03/13/situatsiya-v-ukraine-i-v-krymu, 15.10.2019.

Klocek F. (2018), Mocarstwowa polityka Federacji Rosyjskiej współczesnym zagrożeniem dla bezpieczeństwa Polski i regionu Morza Bałtyckiego, “De Securitate et Defensione. O Bezpieczeństwie i Obronności”, no. 2.

Kolosov V. A. (2002), Heopolytycheskaia i politycheskaia heohrafia, Moskva.

Koshkina S. (2015), Maidan. Nerasskazannaia istoryia, Kyiv.

Kyrychuk O. (2012), Ukrainskyi kontekst pravoslavnoho kontseptu «Ruskoho mira», “Istoriia relihii v Ukraini: naukovyi shchorichnyk. Knyha II”, Lviv.

Lartsev V. (2013), Neokolonizatsiia Ukrainy Rosiieiu: mif chy realnist, “Nezalezhnyi kulturolohichnyi zhurnal «YI»”, http://www.ji-magazine.lviv.ua/anons2013/Larcev_Neokolonizacija.htm, 15.10.2019.

Lukas E. (2009), Nova kholodna viina. Yak Kreml zahrozhuie i Rosii, i Zakhodu, Kyiv.

Mahda Y. (2015), Hibrydna viina. Vyzhyty i peremohty, Kyiv.

Mahda Y. (2017), Hibrydna ahresiia Rosii: uroky dlia Yevropy, Kyiv.

Mekhanizm tormozhenia: istoky, deistvyia, puti preodolenyia (1988), ed. V. V. Zhuravlev, Moskva.

Na porohekrizisa: narastanie zastoinykhyavlenii v partii i obshchestve (1990), ed. V. V. Zhuravlev, Moskva.

O komplekse mer po vovlecheniu Ukrayny v evrazyiskii internatsyonalnyi protsess (2013), “Dzerkalo tyzhnia”, 15.08.2013.

Pasichnyk V. (2007), Natsionalna ideia v konteksti ukrainsko-rosiiskykh vidnosyn, Lviv.

Polska Agencja Prasowa (2015), Doktryna wojenna Rosji zagraża Polsce? RBN, https://www.tvn24.pl/wiadomosci-z-kraju,3/rbn-o-doktrynie-wojennej-rosji,525179.html, 18.03.2015.

Pro natsionalnu bezpeku Ukrainy: Zakon Ukrainy (2018), http://zakon2.rada.gov.ua/laws/show/2469-19, 11.11.2020.

Putin V. (2011), Novyi internatsyonalnyi projekt dlia Evrazii – budushche, kotoroe rozhdaetsia sehodnia, “Izvestyia”, 11.10.2011, https://www.izvestia.ru/news/502761, 15.10.2019.

Putin V. (2012), Rossia: natsyonalnyi vopros, “Nezavysymaia hazeta”,21.01.2012.

Reitinh doveryia Putyna upal nizhe 50% (2013), “Vedomosti”, 4.03.2013, https://www.vedomosti.ru/politics/articles/2013/03/04/vciom_bolshinstvo_rossiyanne_vidyat_alternativy_putinu, 15.10.2019.

Shchedrovytskyi P. (2000), Russkii mir i Transnatsyonalnoe russkoie, “Russkyizhurnal”, 2.03.2000, http://old.russ.ru/politics/meta/20000302_schedr.html, 11.11.2020.

Sherman H. (2000), Vyklyky rehionalnoi bezpeky dlia Ukrainy, “Natsionalna bezpeka i oborona”, no. 7.

Shmelev B. (1998), Intehratsyia na postsovetskom prostranstve: myfy i realnost, “Vlast”, no. 5.

Shtepa P. (2010), Moskovstvo: yoho pokhodzhennia, zmist, formy i istorychna tiahlist, Drohobych.

Stratehia dlia Rosii (1994), “Nezavysymaia hazeta”, 24.05.1994.

Stratehiia natsionalnoi bezpeky Ukrainy (2015), http://zakon2.rada.gov.ua/laws/show/287/2015, 15.10.2019.

Szubrycht T. (2010), Bałtyckie wymiary bezpieczeństwa, Gdynia.

Tishkov V. (2007), Russkyi mir: smysl stratehii, “Stratehia Rossii”, no. 7, http://sr.fondedin.ru/new/fullnews_arch_to.php?subaction=showfull&id=1185274651&archive=1185275035&start_from=&ucat=14&, 11.11.2020.

Vorotylenko M. (2007), Zapovit Petra I, Kyiv.

Voslenskyi M. S. (1991), Nomenklatura. Hospodstvuiushchyi klass Sovetskoho Soiuza, Moskva.

Zapałowski A. (2015), Bezpieczeństwo Polski w geopolitycznej grze Zachodu z Rosją. Antologia tekstów z zakresu geopolityki i bezpieczeństwa z lat 2014–2015, Warszawa.