Międzynarodowy znormalizowany numer wydawnictw ciągłych (ISSN)

Abstrakt

Przedmiotem o opracowania jest analiza roli i znaczenia numeru ISSN oraz międzynarodowych i krajowych reguł określających procedurę nadawania tego znaku. Powszechnie stosowany jest dziś na egzemplarzach wydawnictw prasowych jak również na ich elektronicznych wersjach, międzynarodowy znormalizowany numer wydawnictw ciągłych (ISSN). Potrzeba opracowania takiego uniwersalnego kodu identyfikującego tego typu wydawnictwa wynikała z konieczności zapewnienia pewności obrotu i wymiany pomiędzy wydawcami, dystrybutorami, bibliotekami, archiwami. Należy opowiedzieć się za poglądem, iż stosowanie ISSN nie jest obowiązkowe, aczkolwiek warto zalecać – z uwagi na możliwość łatwiejszego identyfikowania tytułu pisma a tym samym pewność obrotu – używanie tego znaku. Jeszcze raz należy podkreślić, że w ten sposób nadaje się jedynie niepowtarzalny, unikalny, przyporządkowany każdemu tytułowi numer identyfikacyjny. Dla tożsamości pisma decydujące znaczenie ma tytuł prasowy, a nie znak ISSN, który pełni rolę jedynie pomocniczą w zakresie identyfikacji czasopism. W tym zakr sie, to odpowiedni wpis do rejestru dzienników i czasopism jest tu rozstrzygający. Natomiast trzeba podkreślić, że znak ten nie rozstrzyga w żadnej mierze o prawie do tytułu prasowego, a tym bardziej o tym, czy pismo ukazuje się legalnie.