Abstrakt
Tożsamość wewnątrz regionalna jest czynnikiem sprzyjającym stabilności. Szczególnie znaczący jest tutaj przykład Europy Zachodniej.Wyraźnie zarysowana pozycja regionów w Europie może służyć jako przesłanka do ich wzajemnego upodabniania się, co powoduje wiele problemów, ale zarazem zwiększa współzależność nie tylko między państwami, ale i między regionami. W takim przypadku procesy globalizacji nie musza mieć charakteru „bezadresowgo”. Potencjał regionalnej tozsamości można traktować jako fenomen, który redukuje skutki odrodzenia narodowych i nacjonalistycznych tendencji z jednej strony oraz intensyfikacji globalizacji – z drugiej. Dziesięcioletnie i skrajnie sprzeczne doświadczenia formowania regionalnych tożsamości w Centralnej Europie potwierdzają słuszność tej hipotezy. Krystalizacja regionalnych struktur i umocnienie nowej regionalnej identyczności państw Europy Centralnej – najpierw w polityce, a potem i w ekonomii – może obniżyć poziom różnorakich niebezpieczeństw, zaczynajac od politycznych, a kończąc na ekologicznych.Licencja
Teksty opublikowane na łamach czasopisma "Środkowoeuropejskie Studia Polityczne" i udostępniane w formacie PDF objęte są licencją CC BY 4.0 (Creative Commons - Uznanie autorstwa). Kopiowanie i rozpowszechnianie dozwolone jest pod warunkiem uznania autorstwa.