Abstrakt
Artykuł składa się z trzech części. Pierwsza część wprowadzająca w problem odnosi się do życia w świecie religijnie pluralistycznym, druga ukazuje osobę ludzką jako najwyższą wartość, natomiast trzecia, a zarazem ostatnia omawia szczegółowo ideę proegzystencji w służbie wyznawców religii. Pluralizm religijny odwołuje się do ewangelicznej postawy otwartości i życzliwości wobec wszystkich religii, co jednak nie oznacza istnienia obowiązku uznania wszystkich religii za prawdziwe. Wskazuje także na płaszczyzny, na których dochodzi do rozmów z przedstawicielami innych religii. Bardzo ważną płaszczyzną do zbliżenia się ku sobie różnych wyznawców są wspólne wartości, spośród których na pierwszym miejscu stawiana jest godność osoby ludzkiej. Wskazuje także, że potwierdzeniem traktowania każdego człowieka z należnym mu szacunkiem jest wprowadzanie w swoje życie idei proegzystencji (życie dla innych). Wymaga ona przestawienia swojego życia z egoistycznego życia jedynie dla siebie na życie „dla drugich”, bez względu na wyznawany światopogląd czy praktyki religijne. W ten sposób społeczeństwa religijnie zróżnicowane zbliżą się do siebie, otwierając się na najwyższe na ziemi wspólne doczesne dobro, jakim jest drugi człowiek.
Bibliografia
Bronk A.: Podstawy nauk o religii. III wyd. Lublin 2009 s. 321–323.
Cymarzewska-Wlaźlik L.: Pluralizm. III. W religii. W: Encyklopedia katolicka T. 15. Lublin 2012 kol. 829.
Dialog z religiami pozachrześcijańskimi. W: H. Słotwińska, W. Głowa: Dialog Boga z człowiekiem. Lublin 2012 s. 122–125.
Granat W.: Personalizm chrześcijański. Teologia osoby ludzkiej. Poznań 1985.
Jan Paweł II: Encyklika Dives in misericordia 30 listopada 1980.
Jan XXIII: Encyklika Pacem in terris 11 kwietnia 1963: AAS 55(1963).
Jezierska E.J.: Żyjemy dla Pana – Umieramy dla Pana (Rz 14,8). Proegzystencja chrystocentryczna chrześcijan w myśli Pawłowej. Wrocław 1993.
Jougan A.: Słownik kościelny łacińsko-polski. wyd. III. Poznań-Warszawa-Lublin 1958.
Kamiński S.: Z metafi lozofi i człowieka. W: M. A. Krąpiec: Dzieła. T. IX. Ja człowiek. Lublin 1991 s. 11–25.
Klementowicz M.: Idea proegzystencji w przepowiadaniu homilijnym Arcybiskupa Alfonsa Nossola. Lublin 2014 (mps.).
Krąpiec M.A.: Kim jest człowiek? W: Tenże: Wprowadzenie do filozofi i. Lublin 1996 s. 269–334.
Krąpiec M.A.: Ja człowiek. W: Tenże: Dzieła. T. IX. Lublin 1991 s. 58–520.
Lothar U.: Proexistentz. W: Lexikon für Theologie und Kirche. T. 8. Red. W. Kasper. Freiburg-Basel-Wien 1999 kol. 613.
Łukaszyk R., Miś R., Zimoń H.: Dialog z religiami pozachrześcijańskimi. EK T. 3 kol. 1277–1281.
Najman K., Szymik J.: Proegzystencja. W: EK T. 16. Lublin 2012 kol. 439.
Nowak M.: Podstawy pedagogiki otwartej. Ujęcie dynamiczne w inspiracji chrześcijańskiej. Lublin 2000.
Pius XII: Orędzie radiowe. 24 grudnia 1944: AAS 37(1945).
Siemianowski A.: Antropologia filozoficzna. Gniezno 1996.
Sobór Watykański II: Deklaracja o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich Nostra aetate. W: Sobór Watykański II: Konstytucje. Dekrety. Deklaracje. Tekst łacińsko-polski. Poznań 1968 s. 517–523.
Sobór Watykański II: Deklaracja o wolności religijnej Dignitatis humanae. W: Sobór Watykański II: Konstytucje. Dekrety. Deklaracje. Tekst łacińsko-polski. Poznań 1968 s. 414–426.
Sobór Watykański II: Konstytucja duszpasterska o Kościele w świecie współczesnym Gaudium et spes. W: Sobór Watykański II: Konstytucje. Dekrety. Deklaracje. Tekst łacińsko-polski. Poznań 1968 s. 537–620.
Uniwersalny słownik języka polskiego. Red. S. Dubisz. T. 1. Warszawa 2003.
Wojciszke B.: Relacje interpersonalne. W: Psychologia. Podręcznik akademicki. Red. J. Strelau. T. 3. Gdańsk 2000.
Wolanin A.: Dialog chrześcijaństwa z innymi religiami. Kraków 1993.
Znaniecki F.: Antropologia filozoficzna Maxa Schelera. „Studia Pelplińskie” T. 1: 1969 s. 143–188.
Licencja
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie Teologia Praktyczna są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie Teologia Praktyczna udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalą na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych od 2015 roku w Teologii Praktycznej pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa - obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych - utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2015 r. prawa autorskie są zastrzeżone.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).