Abstrakt
Celem globalnej polityki rozwojowej jest likwidacja ubóstwa. Badacze nie mają wątpliwości, że jedną z kluczowych barier w skutecznej walce z ubóstwem są wojny i konflikty zbrojne. Pokój i bezpieczeństwo są ważne zarówno dla państw rozwijających się, jak i dla państw świadczących pomoc rozwojową. UE i jej państwa członkowskie są największymi dawcami pomocy na świecie, a Afryka Subsaharyjska (SSA) regionem o największym zapotrzebowaniu na pomoc rozwojową. Tekst analizuje jakie miejsce w europejskiej polityce rozwojowej wobec Afryki zajmuje kwestia pokoju i stabilizacji? Drugim obszarem analizy jest próba odpowiedzi na dylemat w jaki sposób pokój i stabilizacja lub ich brak wpływają na rozwój Afryki Subsaharyjskiej? Z analizy sytuacji państw SSA wynika, że trwały, zrównoważony rozwój w warunkach wojny czy innych konfliktów zbrojnych nie jest możliwy. Budowanie trwałego rozwoju musi być poprzedzone skutecznym zakończeniem konfliktów oraz wyeliminowaniem lub radykalnym ograniczeniem ich przyczyn. Pomoc z zewnątrz, w tym pomoc UE, ma w tych krajach – przede wszystkim – charakter pomocy humanitarnej. Jest ona potrzebna i ratuje ludzkie życie. Sama w sobie nie likwiduje jednak przyczyn konfliktów, ani nie jest w stanie zapewnić trwałego rozwoju.
Bibliografia
th EADI General Conference. Insecurity and Development. Regional issues and policies for an interdependent world (2006), European Association of Development Research and Training Institutes, Bonn.
African Economic Outlook 2015, www.africaneconomicoutlook.org.
Africa’s Turn. A Conversation With Macky Sall (2013), “Foreign Affairs”, vol. 92, no. 5 September/October 2013, New York.
Debiel T., Werthes S. (2006), Fragile States and Peace-buliding, w: Global Trends 2007. Vunerability and Human Security in the 21st Century, red. T. Debiel, D. Messner, F. Nuscheler, Development and Peace Foundation, Bonn.
Development and Security: Two sides of the same coin. Report of the seventh Development Policy Forum (DPF) roundtable (2009), Friends of Europe, Brussels.
EPLO Briefing Paper 3/2012 The African Peace Facility (2012), Brusseles.
EPP-ED Development Charter. 100 points for a better world (2008), EPP-ED Group in the European Parliament, Brussels.
EU Development Cooperation in Fragile States: Challenges and Opportunities. Study (2013), European Parliament, Brussels.
Fragile States Index 2015 (2015), The Fund for Peace, Washington.
Frankowski P., Słomczyńska I. (2011), Unia Europejska – Afryka Subsaharyjska. Uwarunkowania. Mechanizmy. Efektywność współpracy, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin.
Huliaras A. (2009), EU-Africa Relations: Dealing with the Challenges of the Future, Centre for European Studies, Brussels.
Kibreab G., National service in Eritrea. Miserable and useless, „The Economist”, 10.03.2014.
Kto niesie pomoc? Upolitycznienie pomocy w konfliktach i kryzysach (2011), Oxfam International, Oxford.
Meredith M. (2011), Historia współczesnej Afryki. Pół wieku niepodległości, Wydawnictwo Akademickie DIALOG, Warszawa.
Promoting Democracy. Creating Peace. Shaping Globalisation (2005), The Friedrich-Ebert-Stiftung, Bonn.
Raport Europejski o Współpracy 2009, Przezwyciężanie niestabilności w Afryce (2009), Ośrodek Studiów Wyższych Roberta Schumana przy Europejskim Instytucie Uniwersyteckim, San Domenico di Fiesole.
Report on the Fact-find Mission to the Horn of Africa (Eritrea, Djibouti, Ethiopia) (2008), Committee on Development, European Parliament.
Sen A. (2000), Development as Freedom, Anchor Books, New York.
Solorz M. W. (2004), Francja wobec Afryki subsaharyjskiej, Oficyna Wydawnicza ASPRA-JR, Warszawa.
Stearns J. K. (2013) Helping Congo Help Itself. What It Will Take to end Africa’s Worst War, “Foreign Affairs”, vol. 92, no. 5 September/October 2013, New York.
Sustaining EU Financing for Security and Development: The Difficult case of the African Peace Facility.
Briefing Paper 7/2011 (2011), German Development Institute, Bonn.
The Africa-European Union Strategic Partnership (2008), Council of the European Union, Brussels.
The Least Developed Countries Report 2014 (2014), United Nations, New York.
Transforming our world: the 2030 Agenda for Sustainable Development. Resolution adopted by the General Assembly on 25 September 2015. A/RES/70/1, United Nations.
Wulf H. (2010), Military Security between Rearmament, Democratisation and Privatisation, w: Global Trends 2010. Peace-Development-Environment, red.) T. Debiel, D. Messner, F. Nuscheler, M. Roth, C. Ulbert, Development and Peace Foundation, Bonn.