Gdy imigracja staje się koniecznością. Polityka imigracyjna Republiki Chińskiej na Tajwanie – lekcje dla Europy

Abstrakt

Od 2015 roku naczelne miejsce w dyskusjach toczonych na arenie międzynarodowej zajmują kwestie migracyjne. Rozważane są zarówno przez pryzmat praw człowieka, jak i interesów poszczególnych państw. Te ostatnie zdominowały dyskusje, prowadząc do swoistej ofensywy skierowanej przeciw możliwości przyjmowania obywateli państw trzecich. Restrykcyjne rozwiązania prawne wprowadzane do prawa krajowego, sprzeciw wobec międzynarodowych inicjatyw prawnych, podkreślających konieczność solidarnego działania na rzecz pomocy i ochrony osób migrujących oraz likwidacji przyczyn masowych przemieszczeń ludności, skutkują przyjmowaniem przez poszczególne państwa polityki zerowej imigracji. Celem niniejszego artykułu jest ocena polityki imigracyjnej Republiki Chińskiej na Tajwanie, która dostrzegając niedobory siły roboczej i brak możliwości ich uzupełnienia przy pomocy migracji wewnętrznej, przemodelowała w znaczący sposób podejście do imigracji. Odpowiedź na pytanie o zasadność i skuteczność proponowanych rozwiązań prawnych posłużyć ma do wskazania rozwiązań możliwych do zastosowania przez państwa członkowskie Unii Europejskiej, dyskutujące nad reformą wspólnych polityk: imigracyjnej i azylowej. Rozważania prowadzone będą przy wykorzystaniu metod charakterystycznych dla nauk społecznych, w szczególności nauk prawnych i nauk o polityce. Kluczowe znaczenie przypisano metodzie analizy prawnej i analizy systemowej, zastosowano również metodę porównawczą.