Rewitalizacja jako praktyczny profil kształcenia w ramach kierunku „gospodarka przestrzenna”
PDF

Słowa kluczowe

rewitalizacja
gospodarka przestrzenna
program rewitalizacji
metody nauczania

Jak cytować

Masierek, E., & Siwirska, M. (2017). Rewitalizacja jako praktyczny profil kształcenia w ramach kierunku „gospodarka przestrzenna”. Rozwój Regionalny I Polityka Regionalna, (37), 133–148. https://doi.org/10.14746/rrpr.2017.37.11

Abstrakt

Procesy rewitalizacji w polskich miastach stanowią od wielu lat ogromne
wyzwanie, zarówno w fazie przygotowawczej, jak i planistycznej i wdrożeniowej, a efektywne zarządzanie nimi sprawia wielu samorządom dużą trudność. Obecnie obowiązujące dokumenty strategiczne dotyczące rewitalizacji, jak: „Krajowa Polityka Miejska”, wytyczne dotyczące rewitalizacji na szczeblu ministerialnym oraz regionalnym dla okresu programowania 2014–2020 oraz przyjęta w 2015 r. ustawa o rewitalizacji wskazują wyraźne kierunki rozwoju tych procesów w Polsce. Bardzo ważne jest zatem, aby przygotować wykwalifikowaną kadrę w tym zakresie, która z jednej strony rozumie problematykę miejską, zasady gospodarki przestrzennej, problemy związane z degradacją miast, z drugiej zaś zna uwarunkowania prawne, instytucjonalne, organizacyjne i finansowe rewitalizacji oraz jest „wyczulona” na aspekty społeczne. Rozumie ideę partycypacji społecznej we współzarządzaniu
obszarami oraz zna metody, narzędzia jej skutecznego uruchamiania, tak aby
można było faktycznie współbudować i współrealizować różne przedsięwzięcia i projekty wraz z mieszkańcami. Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na potencjał i potrzeby wynikające z praktyki rewitalizacyjnej jako aktualnie ważnego elementu kształcenia w ramach gospodarki przestrzennej. Autorki próbują nakreślić przydatny w praktyce rewitalizacyjnej profil absolwenta gospodarki przestrzennej oraz wskazać zakres wiedzy i umiejętności, jaki powinien posiąść podczas procesu kształcenia, a także jakie metody nauczania warto w tym przypadku wybrać.

https://doi.org/10.14746/rrpr.2017.37.11
PDF

Bibliografia

Artykuł w czasopiśmie

Guzowska N. 2007. WebQuest i jego zastosowanie w nauczaniu. Meritum 4(7): 80–84 (http://meritum.mscdn.pl/meritum/moduly/egzempl/7/7_80_abc.pdf; dostęp: 20.01.2016).

Masierek E. 2013. Nieudane próby tworzenia w Polsce podstaw prawnych dotyczących rewitalizacji. Samorząd Terytorialny 1–2: 41–59.

Moterski F. 2010. Idea partnerstwa w procesie rewitalizacji dziedzictwa poprzemysłowego. Acta Universitatis Lodziensis 243: 125–146.

Szafraniec M., Innowacyjne metody kształcenia. Referat na cykl konferencji w projekcie Belfer (http://www.womkat.edu.pl/files/standaryzacja/Materialydydaktyczne/Innowacyjne_metody_ksztalcenia_MSZ_referat.pdf; dostęp: 15.11.2016).

Szkurłat E. 2012. Metody kształcenia geograficznego. Prace Komisji Edukacji Geograficznej, 2: 135–150.

Rozdział w pracy zbiorowej

Lorens P. 2007. Znaczenie procesów rewitalizacyjnych we współczesnym rozwoju polskich miast. [W:] P. Lorens (red.), Rewitalizacja polskich miast. Pierwsze doświadczenia; Biblioteka Urbanisty 10.

Lorens P. 2009. Pojęcia podstawowe. [W:] P. Lorens, J. Martyniuk-Pęczak (red.), Wybrane zagadnienia rewitalizacji miast. Urbanista, Gdańsk.

Skalski K. 2006. Programy rewitalizacji w Polsce. Bilans, analiza porównawcza, perspektywy. [W:] Projekty i programy rewitalizacji w latach 2000–2006. Studium przypadków. Stowarzyszenie Forum Rewitalizacji, Kraków, s. 9–36.

Wojnarowska A. 2011a. Definicje pojęć podstawowych. [W:] S. Kozłowski, A. Wojnarowska (red.), Rewitalizacja zdegradowanych obszarów miejskich. Zagadnienia teoretyczne. Uniwersytet Łódzki, Łódź.

Wojnarowska A. 2011b. Prawne uwarunkowania rewitalizacji w Polsce. [W:] S. Kozłowski, A. Wojnarowska (red.), Rewitalizacja zdegradowanych obszarów miejskich. Zagadnienia teoretyczne. Uniwersytet Łódzki, Łódź.

Publikacja książkowa

Kaczmarek S. 2001. Rewitalizacja terenów poprzemysłowych. Nowy wymiar w rozwoju miast. Uniwersytet Łódzki, Łódź.

Krajowa Polityka Miejska 2023. 2015. Ministerstwo Infrastruktury i Rozwoju, Warszawa.

Markowski T. 2003. Zarządzanie rozwojem miast. Wyd. PWN, Warszawa.

Podręcznik rewitalizacji. Zasady, procedury i metody działania współczesnych procesów rewitalizacji. 2003. Warszawa (http://historiasztuki.uni.wroc.pl/sklad/azk/podrecznik_rewitalizacji.pdf; dostęp: 10.01.2017).

Siemiński W., Topczewska T. 2009. Rewitalizacja miast w Polsce przy wsparciu funduszami UE w latach 2004–2008. Wyd. Difin, Warszawa.

Stangel M. 2009. Odnowa miast w społeczeństwie informacyjnym. Technologie informacyjne i komunikacyjne w procesach rewitalizacji. Wyd. Politechniki Śląskiej, Gliwice.

Dokumenty źródłowe

Ustawa o rewitalizacji – praktyczny komentarz. 2016 (https://mib.gov.pl/files/0/1796888/Ustawaorewitalizacjipraktycznykomentarz.pdf; dostęp: 10.12.2016).

Ustawa o rewitalizacji z dnia 9 października 2015 r. (Dz.U. 2015 poz. nr 1777) (http://isap.sejm.gov.pl/DetailsServlet?id=WDU20150001777; dostęp: 18.10.2016).

Wojnarowska A. 2011a. Definicje pojęć podstawowych. [W:] S. Kozłowski, A. Wojnarowska (red.), Rewitalizacja zdegradowanych obszarów miejskich. Zagadnienia teoretyczne. Uniwersytet Łódzki, Łódź.

www.uml.lodz.pl

Wytyczne w zakresie rewitalizacji w programach operacyjnych na lata 2014–2020 z dnia 2 sierpnia 2016, Ministerstwo Rozwoju, Warszawa (https://www.funduszeeuropejskie.gov.pl/strony/o-funduszach/dokumenty/wytyczne-w-zakresie-rewitalizacji-w-programach-operacyjnych-na-lata-2014-2020/; dostęp: 18.10.2016).

Wytyczne w zakresie rewitalizacji w programach operacyjnych na lata 2014–2020 z dnia 2 sierpnia 2016, Ministerstwo Rozwoju, Warszawa (https://www.funduszeeuropejskie.gov.pl/strony/o-funduszach/dokumenty/wytyczne-w-zakresie-rewitalizacji-w-programach-operacyjnych-na-lata-2014-2020/; dostęp: 18.10.2016).