Abstrakt
An insult is one of the cases of verbal aggression and undoubtedly it is an everyday life phenomenon. Insulting is a display of direct aggression which arises from anger and aims at the effect on the recipient’s mind. The act of abuse on the other hand, is conditioned by multiple factors. Its success depends, for example, on the knowledge of culture to which the recipient of an insult belongs. Despite the fact that an insult is a cultural phenomenon, i.e. dependent on a particular culture, the mechanism of abuse itself is identical in the entire world. Generally, it is possible to determine a list of universal human disabilities which are subject to insults as well as a universal list of topic areas of insulting expressions.Bibliografia
Bally, Ch. (1966). Definicja stylistyki. En R. Mayenowa, Stylistyka Bally’go. Wybór tekstów (pp. 39-74). Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Benveniste, É. (1966). Problèmes de linguistique générale. Paris: Éditions Gallimard.
Colín Rodea, M. (2005). Modelo interpretativo para el estudio del insulto. Estudios de Lingüística Aplicada 041, 13-37.
Da Riva, R. (2007). Maledicta mesopotamica. Insultos e imprecaciones en el próximo oriente antiguo. Historiae, 4, 25-55.
De Raad, B., Van Oudenhoven, J.P., & Merle, H. (2004). Personality Terms of Abuse in Three Cultures: Type Nouns between Description and Insult. European Journal of Personality, 4, 131-146.
Diez, J. (2008, agosto 3). El arte de insultar. Retrieved from http://www.elmundo.es/suplementos/magazine/2008/662/1217414876.html
García de Diego, V. (1966). Lecciones de lingüística española. Madrid: Editorial Gredos, S.A.
Grabias, S. (1978). Pojęcie językowego znaku ekspresywnego. En K. Dejna (red), Z zagadnień słownictwa współczesnego języka polskiego (pp. 109-115). Wrocław: Ossolineum.
Grabias, S. (1981). O ekspresywności języka. Ekspresja a słowotwórstwo. Lublin: Wydawnictwo Lubelskie.
Grzegorczykowa, R. (1978). Struktura semantyczna wyrażeń ekspresywnych. En K. Dejna (red), Z zagadnień słownictwa współczesnego języka polskiego (pp. 117-123). Wrocław: Ossolineum.
Grzegorczykowa, R. (1991). Obelga jako akt mowy. Poradnik Językowy, 5-6, 196-201.
Kövecses, Z. (2002). Metaphor and Emotion: Language, Culture and Body in Human Feeling. Cambridge: Cambridge University Press.
Mikołajczyk, B. (2007). Wyrażenia znieważające jako leksykalne środki realizacji aktów zagrażających twarzy na przykładzie języka niemieckiego i polskiego. En Kontakty językowe i kulturowe w Europie (p. 186-197). Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego.
Nowakowska-Kempna, I. (1995). Konceptualizacja uczuć w języku polskim. Warszawa: Wyższa Szkoła Pedagogiczna Towarzystwa Wiedzy Powszechnej.
Nowakowska-Kempna, I. (2000). Konstrukcje zdaniowe z leksykalnymi wykładnikami uczuć. Katowice: Uniwersytet Śląski.
Peisert, M. (2004). Formy i funkcje agresji werbalnej. Próba typologii. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
Pisarkowa, K. (1978). Hasło “honor” jako przedmiot analizy pragmatycznojęzykowej. Polonica, IV, 117-135.
Spagińska-Pruszak, A. (1994). Język emocji. Studium leksykalno-semantyczne rzeczownika w języku polskim, rosyjskim i serbsko-chorwackim. Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego.
Szumska, D. (2000). O emocjach bez emocji. Język a Kultura, 14, 199-208.
Van Oudenhoven, J. P., et al. (2008). Terms of abuse as expression and reinforcement of cultures. International Journal of Intercultural Relations, 32, 174-185.
Volek, B. (1987). Emotive signs in language and semantic functioning of derived nouns in Russian. Amsterdam – Philadelphia: John Benjamins Publishing Company.
Licencja
- Autor oświadcza, że przysługują mu osobiste i majątkowe prawa autorskie do Utworu oraz że nie są one ograniczone w zakresie objętym niniejszą Umową, oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza majątkowych lub osobistych praw autorskich innych osób.
- Autor udziela Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji na korzystanie z Utworu bez ograniczeń terytorialnych i przez czas nieokreślony na następujących polach eksploatacji:
2.1. wytwarzanie określoną techniką egzemplarzy Utworu, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
2.2. wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy Utworu;
2.3. publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;
2.4. włączenie Utworu w skład utworu zbiorowego;
2.5. wprowadzanie Utworu w postacie elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej do Internetu, Intranetu, Extranetu lub innej sieci;
2.6. rozpowszechnianie Utworu w postaci elektronicznej w Internecie, Intranecie, Extranetu lub innej sieci, w pracy zbiorowej jak również samodzielnie;
2.7. udostępnianie Utworu w wersji elektronicznej w taki sposób, by każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym, w szczególności za pośrednictwem Internetu, Intranetu, Extranetu lin innej sieci;
2.8. udostępnianie Utworu zgodnie z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons. - Autor zezwala Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na:
3.1. nieodpłatne korzystanie i rozporządzanie prawami do opracowań Utworu i tymi opracowaniami.
3.2. wysyłanie metadanych Utworu oraz Utworu do komercyjnych i niekomercyjnych baz danych indeksujących czasopisma. - Autor upoważnia i zobowiązuje Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu do udzielania osobom trzecim dalszych licencji (sublicencji) do Utworu oraz do innych materiałów, w tym utworów zależnych lub opracowań zawierających lub powstałych w oparciu o Utwór, przy czym postanowienia takich sublicencji będą tożsame z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu wyłącznie w celach niekomercyjnych pod następującymi warunkami:
4.1. uznanie autorstwa czyli obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem informacji, o autorstwie tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, doi) oraz samej licencji;
4.2. na tych samych warunkach, wolno rozpowszechniać utwory zależne jedynie na licencji identycznej to tej, na jakiej udostępniono utwór oryginalny. - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu jest zobowiązany do:
5.1. udostępniania Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym bez ograniczeń technicznych;
5.2. poprawnego informowania osób, którym Utwór będzie udostępniany o udzielonych im sublicencjach w sposób umożliwiający odbiorcom zapoznanie się z nimi.
Pozostałe postanowienia
- Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).