Abstrakt
This paper examines how the Front National’s electoral victories could be explained, partially, in terms of a new discursive rhetoric adopted by Marine Le Pen. In order to compare rhetorical strategies used by both Marine and Jean-Marie Le Pen and their impact on their followers, we use comparable data, which consist of press articles published during the presidential campaigns of each politician and postings by online discussants related to interviews. Using corpus linguistics tools and lexical semantics, we assess how differently both leaders position themselves emotionally and how this emotional positioning is reconstructed within the postings of the viewers. Although no important quantitative difference can be observed in the number of emotion key-words they used respectively, a shift in both politicians’ rhetoric positioning can be observed when analyzing the context in which these keywords are embedded. If Jean-Marie Le Pen focuses on negative feelings towards the Other (anger, resentment), Marine Le Pen promotes a positive ethos (empathy) in order to detoxify the image of her party and broaden her electoral base.Bibliografia
AMOSSY, R. (2008): « Modalités argumentatives et registres discursifs : le cas du polémique ». In : L. Gaudin-Bordes & G. Salvan (ed.), Les registres. Enjeux pragmatiques et visées stylistiques. Louvain-la-Neuve : Academia-Bruylant, 93-108.
AVERILL, J. R. (1980): “A constructivist view of emotion”. In : R. Plutchik & H. Kelleman (ed.), Emotion: Theory, research and experience. New York: Academic Press, 305-339.
BANKS, D. (dir.) (2005): Aspects linguistiques du texte de propagande. Paris : L’Harmattan.
BANKS, D. (2007): “Ideology, context and text in a Systemic Functional model”. In : G. Girard (ed.), Texte(s), contexte(s), hors-texte(s). St Etienne : Presses Universitaires de St Etienne, 179-191.
BARTHES, R. (1962): « L’ancienne rhétorique ». Communications, 16, 172-223.
BEDNAREK, M. (2008): Emotion Talk across Corpora. Basingstoke – New York: Palgrave Macmillan.
BILLING, M. (1978): Fascists: A Social Psychological View of the National Front. London: Harcourt Brace Jovanovich.
BLUMENTHAL, P. (2002): « Profil combinatoire des noms. Synonymie distinctive et analyse contrastive ». Zeitschriftfür Französische Sprache und Literatur, 112, 115-138.
CAMBON, E. (2006): « Le Pen disant “Le Pen” ou la construction du chef charismatique par lui-même ». In : D. Banks (ed.), Aspects linguistiques du texte de la propagande. Paris : L’Harmattan, 31-42.
DAVIES, P. (1999): The National Front in France: Ideology, Discourse and Power. New York: Routledge.
DELWIT, P. (dir.) (2012): Le Front national. Mutations de l’extrême droite française. Bruxelles : Editions de l’Université Libre de Bruxelles.
FRIJDA, N. H. (2007): “What emotions might be? Comments on the comments”. Social science information sur les sciences sociales, 46, 433-443.
FUSSELL, S. R. & MOSS, M. M. (1998): “Figurative language in descriptions of emotional states”. In : S. R. Fussell & R. J. Kreuz (ed.), Social and cognitive approaches to interpersonal communication. Mahwah, NJ: Erlbaum, 1-30.
HOLMES, M. (2004): “Feeling beyond rules: Politicizing the Sociology of Emotion and Anger in Feminist Politics”. European Journal of Social Theory, 7, 209-227.
KECSKES I. (2008): “Dueling context: A dynamic model of meaning”. Journal of Pragmatics, 40(3), 385-406.
KEMPER, TH. D. (2001): “A structural approach to social movement emotions”. In : J. Goodwin, J. M. Jasper & F. Polleta (ed.), Passionate Politics. Chicago: University Chicago Press, 58-73.
KITAYAMA, S. & MASUDA, T. (1995): “Reappraising cognitive appraisal from a cultural perspective”. Psychological Inquiry, 6, 217-233.
LAZARUS, R. (1997): “Acculturation isn’t Everything”. Applied Psychology, 46, 39-43.
LYONS, W. (1985): Emotion. Cambridge: Cambridge University Press. MAYER, N. (2002): Ces Français qui votent Le Pen. Paris : Flammarion.
MAYER, N. (2012): « De Jean-Marie à Marine Le Pen : l’électorat du Front national a-t-il changé ? » In : P. Delwit (ed.), Le Front national. Mutations de l’extrême droite française. Brussels : Editions Université de Bruxelles, 143-160.
MAYER, N. (2013): “From Jean-Marie to Marine Le Pen: Electoral Change on the Far Right”. Parliamentary Affairs, 66(1), 160-178.
MUDDE, C. (2007): Populist Radical Right Parties in Europe. Cambridge: Cambridge University Press.
MUSOLFF, A. (2007): “Which role do metaphors play in racial prejudice?”. The function of anti- Semitic imagery in Hitler’s ‘Mein Kampf’. Patterns of Prejudice, 41(1), 21-44.
MUSOLFF, A. (2008): “What can Critical Metaphor Analysis Add to the Understanding of Racist Ideology?”. Recent Studies of Hitler’s Anti-Semitic Metaphors. Critical Approaches to Discourse Analysis Across Disciplines, 2(2), 1-10.
OESCH, D. (2008): ”Explaining Workers’ Support for Right-Wing Populist Parties in Western Europe”. International Political Science Review, 29(3), 349-373.
OSTER, U. (2010): “Using corpus methodology for semantic and pragmatic analyses: What can corpora tell us about the linguistic expression of emotions?”. Cognitive Linguistics, 4, 727-763.
PEGARD, C. (2002): « Etat de choc : la faute à qui ? ». Le Point, 25 April, 8-13.
PLANTIN, CH. (2011): Les bonnes raisons des émotions. Principes et méthode pour l’étude du discours émotionné. Berne : Peter Lang.
SHIELDS, J. (2013): “A Change of Style or of Substance?”. Parliamentary Affairs, 66(1), 179-196.
TUTIN, A., NOVAKOVA, I., GROSSMAN, F. & CAVALLA, C. (2006): « Esquisse de typologie des noms d’affect à partir de leurs propriétés combinatoires ». Langue française, 150, 32-49.
VAN DIJK, T. A. (2006): “Racism and the Press in Spain”. In : J. L. Blas, M. Casanova, M. Velando & J. Vellon (ed.), Discurso y Sociedad II. Nuevas contribuciones al estudio de la lengua en un contexto social. Castelló de la Plana: Universitat Jaume I, 59-99.
WIERZBICKA, A. (1992): “Defining Emotion Concepts”. Cognitive Science, 16(4), 539-581.
WILDAM, S. (2010): “Neo-nazi no longer? Marine Le Pen tones down France’s far right”. http://www.politicsdaily.com/2010/05/31/neo-nazis-no-longer-marine-le-pen-tones-down-frances-far-right/.
WILLIAMS, M. H. (2011): “A new era for French far right politics?”. Análise Social XLVI, 201, 679-695.
WODAK, R. (2006): “Mediation between discourse and society: assessing cognitive approaches in CDA”. Discourse Studies, 8(1), 179-190.
YUS, F. (2011): Cyberpragmatics. Amsterdam: Benjamins.
Licencja
- Autor oświadcza, że przysługują mu osobiste i majątkowe prawa autorskie do Utworu oraz że nie są one ograniczone w zakresie objętym niniejszą Umową, oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza majątkowych lub osobistych praw autorskich innych osób.
- Autor udziela Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji na korzystanie z Utworu bez ograniczeń terytorialnych i przez czas nieokreślony na następujących polach eksploatacji:
2.1. wytwarzanie określoną techniką egzemplarzy Utworu, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
2.2. wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy Utworu;
2.3. publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;
2.4. włączenie Utworu w skład utworu zbiorowego;
2.5. wprowadzanie Utworu w postacie elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej do Internetu, Intranetu, Extranetu lub innej sieci;
2.6. rozpowszechnianie Utworu w postaci elektronicznej w Internecie, Intranecie, Extranetu lub innej sieci, w pracy zbiorowej jak również samodzielnie;
2.7. udostępnianie Utworu w wersji elektronicznej w taki sposób, by każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym, w szczególności za pośrednictwem Internetu, Intranetu, Extranetu lin innej sieci;
2.8. udostępnianie Utworu zgodnie z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons. - Autor zezwala Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na:
3.1. nieodpłatne korzystanie i rozporządzanie prawami do opracowań Utworu i tymi opracowaniami.
3.2. wysyłanie metadanych Utworu oraz Utworu do komercyjnych i niekomercyjnych baz danych indeksujących czasopisma. - Autor upoważnia i zobowiązuje Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu do udzielania osobom trzecim dalszych licencji (sublicencji) do Utworu oraz do innych materiałów, w tym utworów zależnych lub opracowań zawierających lub powstałych w oparciu o Utwór, przy czym postanowienia takich sublicencji będą tożsame z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu wyłącznie w celach niekomercyjnych pod następującymi warunkami:
4.1. uznanie autorstwa czyli obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem informacji, o autorstwie tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, doi) oraz samej licencji;
4.2. na tych samych warunkach, wolno rozpowszechniać utwory zależne jedynie na licencji identycznej to tej, na jakiej udostępniono utwór oryginalny. - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu jest zobowiązany do:
5.1. udostępniania Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym bez ograniczeń technicznych;
5.2. poprawnego informowania osób, którym Utwór będzie udostępniany o udzielonych im sublicencjach w sposób umożliwiający odbiorcom zapoznanie się z nimi.
Pozostałe postanowienia
- Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).