Abstrakt
This article analyzes the relationship between affects and everyday life in two novels by the Colombian writer Fernando Vallejo (b. 1942), Los días azules (1985) and La virgen de los sicarios (1994). While the first novel portrays forces of affective dynamics such as joy, compassion, and hope that still guide social practices in everyday life, in La virgen de los sicarios these forces disappear and are replaced by hatred, rage, and violence. Consequently, both affects and everyday life undergo a transformation, proving to be, above all, a permanent field of conflict and tensions.
Bibliografia
Ahmed, S. (2015 [2004]). La política cultural de las emociones. Trad. C. Olivares Mansuy. México: Programa Universitario de Estudios de Género, Universidad Nacional Autónoma de México.
Bégout, B. (2009). La potencia discreta de lo cotidiano. Trad. P. Mena Malet & E. Muñoz. Persona y Sociedad, XXIII, 1, 9-20. DOI: https://doi.org/10.53689/pys.v23i1.172
Benjamin, W. (2009 [1940]). Sobre el concepto de la historia. Trad. P. Oyarzún Robles. In La dialéctica en suspenso. Fragmentos sobre la historia (pp. 39-52). Santiago de Chile: LOM Ediciones.
Del Valle, C. (ed.) (2024). Las impertinencias de Fernando Vallejo. Políticas y estéticas del humor, la ironía y la controversia. Madrid, Frankfurt am Main: Iberoamericana/Vervuert. DOI: https://doi.org/10.31819/9783968695143
Diaconu, D. (2013). Fernando Vallejo y la autoficción. Coordenadas de un nuevo género narrativo. Bogotá: Universidad Nacional de Colombia.
Elias, N. (1988 [1939]). El proceso de la civilización. Trad. R. García Cotarelo. Madrid: Fondo de Cultura Económica.
Gaviria, V. (dir.) (1990). Rodrigo D. No futuro [Película].
Gaviria, V. (dir.) (1998). La vendedora de rosas. [Película].
Giannini, H. (2004). La “reflexión” cotidiana. Hacia una arqueología de la experiencia. Santiago de Chile: Universitaria.
Joset, J. (2016). “La bruja de Fernando Vallejo es más que una perra”. Escritural, 9.
Montoya, P. (2012). Fernando Vallejo: Demoliciones de un reaccionario. Texto leído en la apertura del Coloquio La sátira en América Latina organizado por la Universidad de la Sorbonne Nouvelle-Paris III. https://www.omni-bus.com/n40/sites.google.com/site/omnibusrevistainterculturaln40/articulos/narrativa/fernando-vallejo-demoliciones-de-un-reaccionario.html.
Nitschack, H. (2005). Cidade de Deus de Paulo Lins y La virgen de los sicarios de Fernando Vallejo: el adolescente como sujeto absoluto. In B. Potthast & S. Carreras, S. (eds.). Entre la familia, la sociedad y el Estado. Niños y jóvenes en América Latina (siglos XIX-XX) (pp. 311-331). Frankfurt: Iberoamericana-Vervuert,.
Lefevbre, H. (1972 [1968]). La vida cotidiana en el mundo moderno. Trad. A. Escudero. Madrid: Alianza Editorial.
Lefevbre, H. (1961). Critique de la vie quotidienne. Paris: L’Arche Éditeur.
Londoño, P. (2004). Religión, cultura y sociedad en Colombia. Medellín y Antioquia, 1850-1930. Bogotá: Fondo de Cultura Económica.
Massumi, B. (1995). The Autonomy of Affect. Cultural Critique, 31, 83-109. DOI: https://doi.org/10.2307/1354446
Musitano, J. (2017). Ruinas de la memoria. Autoficción y melancolía en la narrativa de Fernando Vallejo. Rosario: Beatriz Viterbo.
Pérez Sepúlveda, A. (2015). Herencias destruidas, la afección por el entorno: El desbarrancadero de Fernando DOI: https://doi.org/10.11144/Javeriana.cl19-38.hdae
Vallejo. Cuadernos de Literatura 19.38, 462-483. https://revistas.javeriana.edu.co/index.php/cualit/article/view/12973.
Safatle, V. (2019). El circuito de los afectos. Cuerpos políticos, desamparo y fin del individuo. Cali: Editorial Bonaventuriana.
Salazar, A. (1990). No nacimos pa’ semilla. Medellín: Editorial CINEP.
Salazar, A. (2001). La parábola de Pablo. Bogotá: Planeta.
Sanín, C. (2022). Imprecación y saludo amoroso. L’entre-deux 11. http://cdtec2015.free.fr/lentredeux/index.php?b=245.
Sloterdijk, P. (2008). Zorn und Zeit. Frankfurt: Suhrkamp.
Spinoza, B. (2000 [1677]). Ética demostrada según el orden geométrico. Madrid: Trotta.
Vallejo, F. (1999 [1994]). La virgen de los sicarios. México D.F.: Alfaguara.
Vallejo, F. (2015 [1985]). Los días azules. Bogotá: Penguin Random House.
Villacreses Benavides, X. (2021). Verdad y performatividad: La personificación ambigua en Fernando Vallejo. Estudios de Literatura Colombiana, 48, 153-169. https://revistas.udea.edu.co/index.php/elc/article/view/343256. DOI: https://doi.org/10.17533/udea.elc.n48a10
Licencja
Prawa autorskie (c) 2024 Natalia López Rico, Horst Nitschack
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe.
- Autor oświadcza, że przysługują mu osobiste i majątkowe prawa autorskie do Utworu oraz że nie są one ograniczone w zakresie objętym niniejszą Umową, oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza majątkowych lub osobistych praw autorskich innych osób.
- Autor udziela Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji na korzystanie z Utworu bez ograniczeń terytorialnych i przez czas nieokreślony na następujących polach eksploatacji:
2.1. wytwarzanie określoną techniką egzemplarzy Utworu, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
2.2. wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy Utworu;
2.3. publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;
2.4. włączenie Utworu w skład utworu zbiorowego;
2.5. wprowadzanie Utworu w postacie elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej do Internetu, Intranetu, Extranetu lub innej sieci;
2.6. rozpowszechnianie Utworu w postaci elektronicznej w Internecie, Intranecie, Extranetu lub innej sieci, w pracy zbiorowej jak również samodzielnie;
2.7. udostępnianie Utworu w wersji elektronicznej w taki sposób, by każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym, w szczególności za pośrednictwem Internetu, Intranetu, Extranetu lin innej sieci;
2.8. udostępnianie Utworu zgodnie z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons. - Autor zezwala Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na:
3.1. nieodpłatne korzystanie i rozporządzanie prawami do opracowań Utworu i tymi opracowaniami.
3.2. wysyłanie metadanych Utworu oraz Utworu do komercyjnych i niekomercyjnych baz danych indeksujących czasopisma. - Autor upoważnia i zobowiązuje Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu do udzielania osobom trzecim dalszych licencji (sublicencji) do Utworu oraz do innych materiałów, w tym utworów zależnych lub opracowań zawierających lub powstałych w oparciu o Utwór, przy czym postanowienia takich sublicencji będą tożsame z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu wyłącznie w celach niekomercyjnych pod następującymi warunkami:
4.1. uznanie autorstwa czyli obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem informacji, o autorstwie tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, doi) oraz samej licencji;
4.2. na tych samych warunkach, wolno rozpowszechniać utwory zależne jedynie na licencji identycznej to tej, na jakiej udostępniono utwór oryginalny. - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu jest zobowiązany do:
5.1. udostępniania Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym bez ograniczeń technicznych;
5.2. poprawnego informowania osób, którym Utwór będzie udostępniany o udzielonych im sublicencjach w sposób umożliwiający odbiorcom zapoznanie się z nimi.
Pozostałe postanowienia
- Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).