Abstrakt
Unia Europejska jest bardzo aktywnym uczestnikiem negocjacji w ramach Rundy Rozwoju WTO. Negocjacje w sprawie rolnictwa, dostępu do rynków dla towarów przemysłowych, inwestycji są szczególnie trudne i czasochłonne. Celem pracy była analiza pozycji negocjacyjnej Unii Europejskiej w wybranych obszarach. W pracy przyjęto tezę o defensywnym charakterze propozycji UE w zakresie negocjacji rolnych i ofensywnej propozycji negocjacyjnej w zakresie dostępu do rynków dla towarów przemysłowych.
Finansowanie
Praca ta była współfinansowana w ramach programu Unii Europejskiej Erasmus - „Działania zewnętrzne UE w zakwestionowanym porządku globalnym - Jean Monnet Centre of Excellence - (Nie) spójność, (nie) ciągłość, odporność” [599622-EPP-1-2018 -1-PL-EPPJMO-CoE].
Bibliografia
Andreosso-O’Callaghan B. (2003), The Economics of European Agriculture, Palgrave Macmillan.
Ahnlida A., Elgström O. (2014), Challenging the European Union: the rising powers and the USA in the Doha Round, „Contemporary Politics”, vol. 20, no. 1.
Da Conceiçăo E. (2010), Who Controls Whom? Dynamics of Power Delegation and Agency Losses in EU Trade Politics, „JCMS: Journal of Common Market Studies”, 48.
Dadush U., Wolff G. (2019), The European Union’s response to the trade crisis, „Policy Contribution”, Issue n˚5
Dee M. (2015), The EU’s Changing Role Performance in the WTO’s Doha Round, w: The European Union in a Multipolar World: World Trade, Global Governance and the Case of the WTO. Global Reordering, Palgrave Pivot, London.
Dugiel W. (2017), WTO po 10. Konferencji Ministerialnej w Nairobi – koniec liberalizacji wielostronnej?, „Horyzonty Polityki”, 8 (22).
Elgström O. (2007), Outsiders’ Perceptions of the European Union in International Trade Negotiations, „JCMS: Journal of Common Market Studies”, 45.
European Commission (2001), EU agriculture and the WTO Directorate-General for Agriculture, September, https://ec.europa.eu/agriculture/external/wto/newround/full.pdf.
European Commission (2004), http://www.europa.eu.int/comm/trade/issues/newsround/doha_doc/index_e.htm.
European Commission (2005), Non-Agricultural Market Access (NAMA): the EU position, http://trade.ec.europa.eu/doclib/docs/2005/december/tradoc_126416.pdf.
Gradziuk A. (2006), Przyczyny i konsekwencje zawieszenia negocjacji WTO w ramach Doha Development Agenda, „Biuletyn PISM”, nr 45.
Hajdukiewicz A. (2017), Kierunki zmian Wspólnej Polityki Rolnej Unii Europejskiej w kontekście negocjacji handlowych na forum WTO i Brexitu, „Horyzonty Polityki”, 8 (22).
Hoekman B. Kostecki M. (2011), The Political Economy of the World Trading System The WTO and Beyond, New York Oxford University Press.
IATP (2004), France Says EU Subsidy Offer Exceeds Commission Mandate, https://www.iatp.org/news/france-says-eu-subsidy-offer-exceeds-commission-mandate.
Jakóbowski J., Popławski K. (2018), UE wobec oferty Chin: twarde negocjacje czy koalicja przeciw Trumpowi?, „Komentarze OSW”.
Jara A. (2016), EU Trade Policy in the multilateral trading system, w: Different Glances at EU Trade Policy, eds. P. Garcia-Duran, M. Millet, Barcelona Centre for International Affairs, Barcelona.
Kaczurba J. (2003), Unia Europejska w WTO, „Studia i Materiały”, nr 82, IKiCHZ, Warszawa.
Kaliszuk E. (2008), Negocjacje w Genewie – fiasko zamiast przełomu, „Wspólnoty Europejskie”, nr 4.
Kawecka-Wyrzykowska E. (2003), Fiasko szczytu WTO w Cancun, „Wspólnoty Europejskie”, nr 9.
Lamy P. (2014), The World Trade Organization: new issues, new challenges, Policy paper 117, Notre Europe Jacque Delors Institute.
Langhammer R. J (2004), China and the G-21: A New North-South Divide in the WTO After Cancun?, „Kiel Working Papers January”, no. 1194, Kiel Institute for World Economy.
Mendonça S. (2019), Unia Europejska a Światowa Organizacja Handlu, http://www.europarl.europa.eu/factsheets/pl/sheet/161/unia-europejska-a-swiatowa-organizacja-handlu.
Messerlin P. A (2012), The Influence of the EU in the World Trade System, w: The Oxford Handbook on The World Trade Organization, eds. M. Daunton, A. Narlikar, R. M. Stern.
Meunier S. (2007), Managing Globalization? The EU in International Trade Negotiations, „JCMS: Journal of Common Market Studies”, 45.
Michałek J. J., Wilkin J. (2008), Wstępna ocena konsekwencji niepowodzenia sesji ministerialnej Doha (lipiec 2008) dla instrumentów stosowanych w ramach WPR, w: Polityka Unii Europejskiej po 2013 roku, UKIE, Warszawa.
Nacewska-Twardowska A. (2016), Liberalizacja polityki handlowej UE a zamiany w handlu towarami, Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu nr 416.
Nowak-Far A. (red.) (2008), Prawo Światowej Organizacji Handlu a Unia Europejska, Wydawnictwo C. H. Beck, Warszawa.
Skrzypczyńska J. (2014), „Pakiet z Bali” a perspektywa zakończenia Rundy z Doha WTO, Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu.
Skrzypczyńska J. (2011), Międzynarodowe aspekty reform Wspólnej Polityki Rolnej Unii Europejskiej, „Przegląd Prawa Rolnego”, nr 1 (8).
Swinnen J. F. M. (2001), A Fischler Reform of the Common Agricultural Policy?, „Working Document”, no. 173, Centre for European Policy Studies.
Titievskaia J. (2019), EU trade policy, EPRS-European Parliamentary Research Service, Brussels, http://www.europarl.europa.eu/RegData/etudes/IDAN/2019/642229/EPRS_IDA(2019)642229_EN.pdf.
The Doha Round and Agriculture (2019), Fact Sheets on the European Union – 2020, http://www.europarl.europa.eu/factsheets/en.
Wnukowski D. (2019), Chiny wobec reformy WTO – ochrona chińskiego modelu rozwoju, „Biuletyn PISM”, nr 60.
Wnukowski D. (2018), Światowa Organizacja Handlu: kryzys negocjacyjny i szanse jego przezwyciężenia, „Biuletyn PISM”, nr 27.
WTO (2006), Singapore Ministerial Declaration. Adopted on 13 December 1996, WT/MIN/96/DEC 18 Dec. 1996.
VanGrasstek C. (2013), The History and Future of the World Trade Organization, WTO and Cambridge University Press, https://www.wto.org/english/res_e/publications_e/historyandfuturewto_e.htm.
Young A. R. (2007), Trade Politics Ain’t What It Used to Be: The European Union in the Doha Round, „Journal of Common Market Studies”, Wiley Blackwell, vol. 45.
Licencja