1989. On the Concept of Modernism
pdf

Keywords

history of Polish art
vocabulary
modernism
postmodernism
avant-garde

How to Cite

Włodarczyk, W. (2019). 1989. On the Concept of Modernism. Artium Quaestiones, (30), 257–270. https://doi.org/10.14746/aq.2019.30.14

Number of views: 333


Number of downloads: 229

Abstract

The author argues that the significance of the year 1989 for Polish art was not determined by political changes, but by the rise of postmodernism. Until that moment, the term “modernism” usually referred in academic art history to Polish art at the turn of the 20th century. The concept of postmodernism brought to the Polish language a new meaning of modernism as simply modern art, and more precisely, as modern art defined by Clement Greenberg. That change made it necessary to draw a new map of concepts referring to modern Polish art, most often defined before by the concept of the avant-garde. In Mieczysław Porębski’s essay “Two Programs” [Dwa programy] (1949), and then, since the late 1960s, in Andrzej Turowski’s publications, the concept of the avant-garde was acknowledged as basic for understanding twentieth-century Polish art. The significance of the concept of the avant-garde in reference to the art of the past century in Poland changed after the publication of Piotr Piotrowski’s book of 1999, Meanings of Modernism [Znaczenia modernizmu]. Piotrowski challenged in it the key role of that concept – e.g., Władysław Strzemiński and Henryk Stażewski, usually called avant-gardists before, were considered by him modernists – in favor of a new term, “critical art,” referring to the developments in the 1990. In fact, critical art continued the political heritage of the avant-garde as the radical art of resistance. The author believes that such a set of terms and their meanings imposes on the concept of the avant-garde some limits, as well as suggests that scholars and critics use them rather inconsistently. He argues that concepts should not be treated as just label terms, but they must refer to deeper significance of tendencies in art. He mentions Elżbieta Grabska’s term “realism,” also present in the tradition of studies on modern Polish art, and concludes with a postulate of urgent revision of the relevant vocabulary of Polish art history.

https://doi.org/10.14746/aq.2019.30.14
pdf

References

Bal M., Traveling Concepts in the Humanities. A Rough Guide, Toronto 2002

Borowski W., “Pseudoawangarda,” Kultura 1975, 12

Bryl M., Suwerenność dyscypliny. Polemiczna historia historii sztuki od 1970 roku, Poznań 2008

Bürger P., Teoria awangardy, Kraków 2005

Domańska E., “Jakiej metodologii potrzebuje współczesna humanistyka?” Teksty Drugie 2010, 1–2

Foster H., “O idei sztuki politycznej,” trans. E. Mikina, Magazyn Sztuki 1994, 4

Giżycki M., Postmodernizm – kultura wyczerpania?, Warszawa 1988

Grabska E., “Moderne” i straż przednia. Apollinaire wśród krytyków i artystów 1900–1918, Kraków 2003

Groys B., Gesamtkunstwerk Stalin, München 2008

Jencks Ch., Architektura postmodernistyczna, trans. B. Gadomska, Warszawa 1987

Juszczak W., Teksty o malarzach. Antologia polskiej krytyki artystycznej 1890–1918, Ossolineum 1976

Kluszczyński R., Awangarda – rozważania teoretyczne, Łódź 1997

Koselleck R., Begriffsgeschichten. Studien zur Semantik und Pragmatik der politischen und sozialen Sprache, Berlin 2011

Malarstwo polskie, Modernizm, eds. W. Juszczak, M. Liczbińska, Warszawa 1977

Markowska A., Definiowanie sztuki – objaśnianie świata. O pojmowaniu sztuki w PRL-u, Katowice 2003

Morawski S., Na zakręcie od sztuki do po-sztuki, Kraków 1985

Odkrywanie modernizmu, ed. R. Nycz, Kraków 1998

Olszewski A., Nowa forma w architekturze polskiej 1900–1925. Teoria i praktyka, Wrocław 1967

Orska J., Przełom awangardowy w dwudziestowiecznym modernizmie w Polsce, Kraków 2004

Piotrowski P., Znaczenia modernizmu. W stronę historii sztuki polskiej po 1945 roku, Poznań 1999

Piotrowski P., “O horyzontalnej historii sztuki,” Artium Quaestiones 2009, 20, pp. 59–73

Piotrowski P., In the Shadow of Yalta. Art and the Avant-Garde in Eastern Europe 1945–1989, trans. A. Brzyski, London 2011

Piotrowski P., Globalne ujęcie sztuki Europy Wschodniej, Poznań 2018

Porębski M., “Dwa programy (z problematyki formalizmu w plastyce polskiej dwudziestolecia międzywojennego),” Materiały do Studiów i Dyskusji z Zakresu Teorii i Historii Sztuki, Krytyki Artystycznej oraz Metodologii Badań nad Sztuką 1950, 1, pp. 51–76

Przybylski R., Klasycyzm, czyli prawdziwy koniec Królestwa Polskiego, Warszawa 1983

Sławiński J., Koncepcja języka poetyckiego awangardy krakowskiej, Wrocław 1965

Spychalski M., “Na straży awangardy,” Odra 2014, 4

Sztuka polska po 1945 roku. Materiały Sesji Stowarzyszenia Historyków Sztuki, Warszawa, listopad 1984, ed. T. Hrankowska, Warszawa 1987

Turowski A., W kręgu konstruktywizmu, Warszawa 1979

Turowski A., Konstruktywizm polski. Próba rekonstrukcji nurtu (1921–1934), Wrocław 1981

Turowski A., Wielka utopia awangardy: artystyczne i społeczne utopie w sztuce rosyjskiej 1910–1930, Warszawa 1990

Turowski A., Awangardowe marginesy, Warszawa 1998

Turowski A., Budowniczowie świata. Z dziejów radykalnego modernizmu w sztuce polskiej, Kraków 2000

Turowski A., Parowóz dziejów, Warszawa 2012

Włodarczyk W., Socrealizm. Sztuka polska w latach 1950–1954, Paryż 1986

Włodarczyk W, “Kiedy zaczęło się ‘dzisiaj’? O źródłach sztuki polskiej lat dziewięćdziesiątych,” in: Sztuka dzisiaj, Warszawa 2002

Włodarczyk W., “Pięć lat,” in: Zaraz po wojnie, eds. J. Kordjak, A. Szewczyk, Warszawa 2015

Włodarczyk W., “Artysta nowoczesny jako t.w.,” Miejsce. Studia nad sztuką i architekturą XX i XXI wieku 2015, 1, pp. 89–108

Wybory i ryzyka awangardy. Studia z teorii awangardy, eds. U. Czartoryska, R. W. Kluszczyński, Warszawa–Łódź 1985, pp. 7–26