Słowa kluczowe
neologizm
neosemantyzm
motywacja
konwencjonalny
Jak cytować
Abstrakt
Tworzenie nowych wyrazów będących odbiciem zmieniającej się rzeczywistości to naturalny proces w każdym języku. Sposoby uzupełniana słownictwa są różne, i jak pokazała analiza badanego materiału, internauci wykorzystują je na różne sposoby. Čeština 2.0 i jej twórcy pokazują jak bawić się językiem, jak wykorzystywać znane (konwencjonalne) schematy słowotwórcze w niebanalny, kreatywny sposób. W ocenie zaprezentowanego materiału pod uwagę wzięto zarówno mechanizmy tworzenia wybranych jednostek leksykalnych, jak również zrozumiałość wynikającą z właściwej motywacji, otwartym pozostawiając pytanie, które z nich zyskają szerszy zasięg i na stałe wejdą do zasobu słownego współczesnego języka czeskiego.
Bibliografia
Buttler D., Kurkowska H., Satkiewicz H., 1976, Kultura języka polskiego, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Cudak R., Tambor J., 1995, O języku »komputerowców«, Język Polski 75, z. 3, s. 197–204.
Grabias S., 1970, Kontaminacje we współczesnym języku polskim - próba charakterystyki, Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio F, Nauki Filozoficzne i Humanistyczne 25, s. 117–145.
Hubáček J., 2005, System gramatyczny języka czeskiego. Sposoby tworzenie wyrazów, [w:] Rozwój języka czeskiego po aksamitnej rewolucji, ed. M. Balowski, Racibórz: PWSZ w Raciborzu, s. 96–116.
Hugo J., 2009, Slovník nespisovné češtiny, Praha: Maxdorf.
Kaproń-Charzyńska I., Wiśniewski M., Kreatywność leksykalna a etyka słowa, Poznańskie Studia Polonistyczne, Seria Językoznawcza 25 (45), nr 1, s. 77–92.
Kavka M., Škrabal M. a kol., 2018, Hacknutá čeština – neortodoxní slovník dnešní mateřštiny, Jan Melvil Publishing.
Klemensiewicz Z., 1965, Higiena językowego obcowania, Język Polski 65, s. 1–8.
Klemensiewicz Z., Lehr-Spławiński T., Urbańczyk S., 1965, Gramatyka historyczna języka polskiego, Warszawa: Państwowe Wydawnictwa Naukowe.
Marcjanik M., 2007, Grzeczność w komunikacji językowej, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Martincova O., 1974, Tzv. hybridní složeniny jako lexikální inovace, [w:] Studia z filologii polskiej i słowiańskiej, tom 13, Warszawa, s. 171–183.
Maźnica Ł., 2013, Kultura, kreatywność, innowacyjność, [w:] Kultura a rozwój, seria Kultura się liczy, red. J. Hausner, A. Karwińska, J. Purchla, Narodowe Centrum Kultury, s. 399–412.
Obara J., 1986, Hybrydy i półkalki na tle innych jednostek językowych obcego i rodzimego pochodzenia, [w:] Formacje hybrydalne w językach słowiań- skich, red. S. Warchoł, Lublin, s. 59–73.
Pastuchowa M., 2008, Ukryte dziedzictwo. Ślady dawnej leksyki w słownictwie współczesnej polszczyzny, Katowice. Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
Przybyszewski S., 2009, Kilka uwag o roli kontekstu w komunikacji, Prace Językoznawcze, 11, s. 179–189.
Rangelová A., 2005, Neosémantizmy a neosémantizační procesy, [w:] Neologizmy v dnešní češtině, Praha: Ústav pro jazyk česky Akademie věd České republiky, s. 159–179.
Wolniewicz B., 1970, Wstęp do Tractatus Logico-Philosophicus, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Zavřelová M., 2018, Čvančary a milošekunda. Až sem dospěla současná čeština. Online: www.idnes.cz, 21.11. [również: https://www.idnes.cz/kultura/literatura/hacknuta-cestina-kniha-cestina-20.A181121_105322_literatura_kiz; dostęp 15.08.2019].