Słowa kluczowe
Symeon I Wielki
car Piotr
Jan
syn Symeona I
Jak cytować
Abstrakt
The article refers to a repeatedly discussed subject of the rebellion staged by John, the son of Simeon I of Bulgaria, against Peter his (?)step-brother. The author of the study has reanalysed sources on the plot for motives of the conspiracy, its scope, attitude of the Byzantine Empire towards the rebellion and John’s fate after the year 928. The conspiracy has been concluded to have primarily been an aspect of the struggle for power amongst the successors of Simeon. which is not supposed to have been instigated by Byzantium in any way.
Finansowanie
Niniejszy artykuł powstał w ramach projektu sfinansowanego ze środków Narodowego Centrum Nauki
przyznanych na podstawie decyzji nr DEC-2014/14/M/HS3/00758 (Państwo bułgarskie w latach 927–969. Epoka cara Piotra I Pobożnego).
Bibliografia
Sources
Ioannis Scylitzae Synopsis historiarum, ed. I. Thurn, Berlin 1973.
Liutprand, Antapodosis, w: Liudprandi Cremonensis Antapodosis, Historia Ottonis, Relatio de legatione constantinopolitana, Opera omnia, ed. P. Chiesa, Turnholti 1998.
Symeonis Magistri et Logothetae Chronicon, ed. S. Wahlgren, Berolini–Novi Eboraci 2006.
Theophanes Continuatus, rec. B.G. Niebuhr, ed. I. Bekker, Bonnae 1838.
Publications
Bakalov G., Carskata promulgacija na Petăr i negovite priemnici, „Istoričeski Pregled” 1983, t. 39.6, s. 35–44.
Božilov I., Bălgarite văv Vizantijskata Imperija, Sofija 1995.
Božilov I., V. Gjuzelev, Istorija na srednovekovna Bălgarija VII–XIV vek, Sofija 2006.
Featherstone J.M., Theophanes Continuatus VI and De Cerimoniis I, 96, „Byzantinische Zeitschrift”, 2011, t. 104, s. 115–123.
Featherstone J.M., Theophanes Continuatus: a History for the Palace, w: La face cachée de la littérature byzantine. Le texte en tant que message immédiat, ed. P. Odorico, Paris 2012, s. 123–135.
Fine J.V.A., The Early Medieval Balkans: a Critical Survey from the Sixth to the Late Twelfth Century, Ann Arbor 1983.
Georgiev P., Prevratăt prez 927 godina, w: Preslavska Knižovna Škola, t. X, red. M. Tichova, V. Panajotov, Šumen 2008, s. 424–438.
Georgiev P., Titlata i funkciite na bălgarskija prestolonaslednik i văprosăt za prestolonasledieto pri car Simeon (893–927), „Istoričeski Pregled”, 1992, t. 48.8/9, s. 3–12.
Gjuzelev V., Kavchanite i ičirgu boilite na bălgarskoto chanstvo-carstvo, Plovdiv 2007.
Jordanov I., Pečatite na preslavskite vladeteli, Sofija 1993.
Jordanov J.Al., V. Gjuzelev, Čărgubilja Mostič (kostni ostanki, obraz, grob), w: Prof. d.i.n. Stančo Vaklinov i srednovekovnata bălgarska kultura, red. K. Popkonstantinov, B. Borisov, R. Kostova, Veliko Tărnovo 2005, s. 211–215.
Každan A.P., Iz istorii vizantijskoj chronografii X v., 1: O sostavie tak nazyvaemoj „Chroniki Prodolžatelja Feofana”, „Vizantijskij Vremennik”, 1961, t. 19, s. 76–96
Lazarov I., Mostič, w: J. Andeev, I. Lazarov, P. Pavlov, Koj koj e v srednovekovna Bălgarija, Sofija 2012, s. 503–504.
Leszka M.J., Symeon I Wielki a Bizancjum. Z dziejów stosunków bułgarsko-bizantyńskich w latach 893–927, Łódź 2013.
Leszka M.J., K. Marinow, Carstwo bułgarskie, 866–971. Polityka–społeczeństwo–gospodarka–kultura, Warszawa 2015.
Litavrin G.G., Princip nasledstvennosti vlasti v Vizantii i v Bolgarii v VII–XI vv., w: Slavjane i ich sosedi, t. I, Moskva 1988, s. 31–33.
Ljubarskij J., Theophanes Continuatus und Genesios. Das Problem einer gemeinsamen Quelle, „Byzantinoslavica”, 1987, t. 48, s. 45–55.
Ljubarskij J, Nabljudenija nad kompoziciej „Chronografii” Prodolžatelja Feofana, „Vizantijskij Vremennik”, 1988, t. 49, s. 70–80.
Ljubarskij J, Sočinenie Prodolžatelja Feofana. Chronika, istorija, žizneopisanija?, w: Prodolžatel’ Feofana. Žizneopisanija vizantijskich carej, izd. tenże, Sankt-Peterburg 1992, s. 201–265.
Nikolova B., Pečatite na Michaił bagatur kaneirtchtin i Joan bagatur kanairtchtin (?). Problemi na razčitaneto a atribucijata, w: Srednovekovnijat bălgarin i „drugite”. Sbornik w čest na 60-godišninata na prof. din Petăr Angelov, red. A. Nikolov, G.N. Nikolov, Sofija 2013, s. 127–135.
Markopoulos A., Théodore Daphnopatés et la Continuation de Théophane, „Jahrbuch der Österreichischen Byzantinistik”, 1985, t. 35, s. 171–182.
Nikolov G.N., Prabălgarskata tradicija v christijanskija dvor na srednovekovna Bălgarija (IX–XI v.). Vladetel i prestolonasledie, w: Bog i car v bălgarskata istorija, red. K. Vačkova, Plovdiv 1996, s. 124–130.
Pavlov P., Bratjata na car Petăr i technite zagovori, „Istorija” 7.4/5, 1999, s. 1–6.
Pavlov P., Uprvlenieto na car Petăr (927–969), w: Bălgarska nacionalna istorija, t. III, Părvo bălgarsko carstwo (680–1018), Veliko Tărnovo 2015, s. 403–451
Pavlov P., Vekăt na car Samuil, Sofija 2014.
Pavlov P., Zabraveni i nerazbrani. Săbitija i ličnosti o bălgarskoto srednovekovie, Sofija 2010.
Popkonstantinov K., Epigrafski beležki za Ivan, Car Simeonovijat sin, „Bălgarite v Severnoto Pričernomorie”, 1994, t. 3, s. 71–80.
Ševčenko I., Introduction, w: Chronographiae quae Theophanis Continuati nomine fertur Liber que Vita Basilii Imperatoris amplectitur, rec. tenże, Berlin 2011, s. 3–13.
Signes Codoñer J., Algunas consideraciones sobre la autoría del Theophanes Continuatus, „Erytheia”, 1989, t. 10, s. 17–28.
Simeonova L., Štrichi kăm istorijata na tajnata diplomacija, razuznavaneto i kontrarazuznavaneto v srednovekovnija svjat, w: Tangra. Sbornik v čest na 70. godišnata na Akad. Vasil Gjuzelev, red. M. Kajmakamova i in., Sofija 2006.
Stančev St., V. Ivanova, M. Balan, P. Boev, Nadpisăt na čărgubilja Mostič, Sofija 1955.
Todorov T., Kăm văprosa za prestolonasledieto v Părvoto bălgarsko carstvo, „Pliska-Preslav”, 2000, t. 8, s. 202–207.
Todorov T., Vătrešnodinastičnijat problem v Bălgarija ot krja na 20-te – načaloto na 30-te godini na X vek, „Istoriki”, 2008, t. 3, s. 263–279
Todorov T., Za edno otraženie na săvladetelskata praktika v Părvoto bălgarsko carstwo prez vtorata polovina na IX – părvite desetiletija na X vek, w: Bălgarija, bălgarite i Evropa – mit, istorija, săvremie, t. IV, Dokladi ot Meždunarodna konferencja v pamet na prof. d.i.n. Jordan Andreev „Bălgarija, zemja na blaženi...”, V. Тărnovo, 29–31 oktomri 2009 g., red. I. Lazarov, Veliko Tărnovo 2011, s. 173–181.
Zlatarski V.N., Istorija na bălgarskata dăržava prez srednite vekove, t. I.2: Părvo Bălgarsko Carstvo. Ot slavjanizacijata na dăržavata do padaneto na Părvoto Carstvo, Sofija 1927.
Licencja
- Autor oświadcza, że przysługują mu osobiste i majątkowe prawa autorskie do Utworu oraz że nie są one ograniczone w zakresie objętym niniejszą Umową, oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza majątkowych lub osobistych praw autorskich innych osób.
- Autor udziela Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji na korzystanie z Utworu bez ograniczeń terytorialnych i przez czas nieokreślony na następujących polach eksploatacji:
2.1. wytwarzanie określoną techniką egzemplarzy Utworu, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
2.2. wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy Utworu;
2.3. publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;
2.4. włączenie Utworu w skład utworu zbiorowego;
2.5. wprowadzanie Utworu w postacie elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej do Internetu, Intranetu, Extranetu lub innej sieci;
2.6. rozpowszechnianie Utworu w postaci elektronicznej w Internecie, Intranecie, Extranetu lub innej sieci, w pracy zbiorowej jak również samodzielnie;
2.7. udostępnianie Utworu w wersji elektronicznej w taki sposób, by każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym, w szczególności za pośrednictwem Internetu, Intranetu, Extranetu lin innej sieci;
2.8. udostępnianie Utworu zgodnie z wzorcem licencji Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons. - Autor zezwala Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na:
3.1. nieodpłatne korzystanie i rozporządzanie prawami do opracowań Utworu i tymi opracowaniami.
3.2. wysyłanie metadanych Utworu oraz Utworu do komercyjnych i niekomercyjnych baz danych indeksujących czasopisma. - Autor upoważnia i zobowiązuje Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu do udzielania osobom trzecim dalszych licencji (sublicencji) do Utworu oraz do innych materiałów, w tym utworów zależnych lub opracowań zawierających lub powstałych w oparciu o Utwór, przy czym postanowienia takich sublicencji będą tożsame z wzorcem licencji Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu wyłącznie w celach niekomercyjnych pod następującymi warunkami:
4.1. uznanie autorstwa czyli obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem informacji, o autorstwie tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, doi) oraz samej licencji;
4.2. na tych samych warunkach, wolno rozpowszechniać utwory zależne jedynie na licencji identycznej to tej, na jakiej udostępniono utwór oryginalny. - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu jest zobowiązany do:
5.1. udostępniania Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym bez ograniczeń technicznych;
5.2. poprawnego informowania osób, którym Utwór będzie udostępniany o udzielonych im sublicencjach w sposób umożliwiający odbiorcom zapoznanie się z nimi.