Wytyczne dla autorów
Strona 1:
Tytuł w języku polskim – Times New Roman – bold 14 punktów , wyśrodkowany
Słowa kluczowe w języku polskim: 1 + 5-7 haseł w porządku alfabetycznym, czcionka 10 pkt do lewej
Streszczenie artykułu (abstrakt) w języku polskim: 500-1000 znaków ze spacjami, czcionka 10 pkt, wyjustowane
Tytuł w języku angielskim – Times New Roman – bold 14 punktów, wyśrodkowany
Słowa kluczowe w języku angielskim: 1 + 5-7 haseł w porządku alfabetycznym, czcionka 10 pkt do lewej
Streszczenie artykułu (abstract) w języku angielskim: 500-1000 znaków ze spacjami, czcionka 10 pkt, wyjustowane
Imię i nazwisko autora/ów.
Afiliacja autora/ów – jednostka naukowa lub miejsce realizacji badań (np. Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu), identifikator ORCID (https://orcid.org/).
Dane kontaktowe zawierające adres instytucji oraz e-mail (np. Wydział Studiów Edukacyjnych, ul. Szamarzewskiego 89 D, 60-569 Poznań; e-mail: ja.kowalski@amu.edu.pl).
Uwaga:
Słowa kluczowe: słowa powinny być zapisane w mianowniku liczby pojedynczej; hasła powinny być trafne i ułatwiać odnalezienie na ich podstawie publikacji w elektronicznej bazie czasopism.
Abstrakt: abstrakt w zwięzły sposób powinien prezentować: wprowadzenie; metody: postawiony cel badań, metodę/narzędzia badawcze, uczestnicy badania; wyniki; wnioski; abstrakt nie powinien powtarzać ani parafrazować tytułu tekstu; powinien być napisany w trzeciej osobie i zawierać słowa kluczowe.
Strona 2: Tekst zasadniczy – całość artykułu do 20 stron plus spis literatury (łącznie 40 000 znaków) Tekst podstawowy: plik tekstowy zapisany w formatach .doc, rtf. lub docx, wyjustowany, złożony stylem zasadniczym, podstawowym krojem pisma Times New Roman; wielkość czcionki 12 punktów, ciągła numeracja stron, numeracja w dolnym prawym rogu, odstępy między wierszami – 1,5, bez dzielenia wyrazów, bez automatycznych wyróżnień i wyliczeń; marginesy po 2,5 cm z każdej strony; tytuł wyróżniony pogrubieniem, czcionką wielkości 14 punktów, wyśrodkowany, śródtytuły pogrubione i wszystkie wyrównane do lewej, wyróżnione odstępem od ostatniego akapitu; akapity wyróżnione wcięciem 0,5 od lewej, można używać skrótów i akronimów po dodaniu pełnego rozwinięcia (wraz ze skrótem w nawiasie) przy pierwszym zastosowaniu w tekście; w samym tekście nie należy stosować pogrubień ani podkreśleń, możliwe jest stosowanie kursywy dla nazw publikacji, pojęć kluczowych, słów obcojęzycznych lub symboli matematycznych.
Przypisy: przypisy merytoryczne umieszczane na dole strony; przypisy bibliograficzne w tekście (nazwisko, rok wydania, strona).
numerowane i umieszczone na dole strony są tylko przypisy merytoryczne, czyli odautorskie lub adresy stron internetowych w przypadku gdy brak jest autora tekstu lub tytułu;
przypisy bibliograficzne umieszczone są bezpośrednio w tekście i zawierają nazwisko autora, rok wydania dzieła i numer strony, np.: (Brzezińska, 2020, s. 1);
gdy przytaczamy dwie książki tego samego autora wydane w tym samym roku, stosujemy zapis: (Hessen, 1997a; Hessen, 1997b), a gdy więcej książek, to rok oznaczamy kolejnymi literami alfabetu;
jeśli przytaczana praca ma dwóch autorów, umieszczamy oba nazwiska; w przypadku większej liczby autorów, podajemy pierwsze nazwisko i „i in.”, np.: (Konopczyński i in. 2007);
w przypadku cytowań pośrednich, kiedy praca jest trudno dostępna albo w języku nieznanym autorowi, w tekście zaznaczamy nazwisko autora cytatu i źródło, z którego bezpośrednio korzystaliśmy (Grondin, 2003, za: Przanowska, 2015, s. 31).
spis literatury cytowanej w artykule zamieszczony bezpośrednio po tekście zasadniczym powinien zostać sporządzony według następujących wytycznych:
Monografia:
Brzezińska, A. (2000). Społeczna psychologia rozwoju. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
Cierpiałkowska, L. (2000). Alkoholizm. Przyczyny, leczenie, profilaktyka. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Rozdział w pracy zbiorowej:
Grzegorzewska, I., Pisula, E., Borkowska, A. R. (2016). Psychologia kliniczna dzieci i młodzieży. W: L. Cierpiałkowska, H. Sęk (red.), Psychologia kliniczna (s. 451–498). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Jankowiak, B., Kuryś-Szyncel, K. (2017). Potencjał rozwojowy okresu adolescencji. W: B. Jankowiak, A. Matysiak-Błaszczyk (red.), Młodzież między ochroną a ryzykiem. Wspieranie rozwoju oraz pomoc psychologiczno-pedagogiczna dla adolescentów i adolescentek (s. 121–142). Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
Redakcja pracy zbiorowej:
Grudziewska, E. (red.) (2015). Socjoterapia w pracy z dziećmi i młodzieżą. Warszawa: Difin.
Artykuł w czasopiśmie:
Arnett, J. J. (1995). Adolescents; uses of media for self-socialization. Journal of Youth and Adolescence, 24(5), 519–533. Arnett, J. J. (2000). Emerging adulthood. A theory of development from the late teens through the twenties. American Psychologist, 55(5), 469–480.
Soroko, E., Jankowiak, B. (2020). Shaping social and psychological competencies or intervening in a crisis? Sociotherapists’ experiences of helping adolescents in Poland, International Journal for the Advancement of Counselling, https://doi.org/10.1007/s10447-020- 09405-x [dostęp: 9.12.2020].
Źródła internetowe:
Klus-Stańska D. (2017). Uwagi do Podstawy programowej kształcenia ogólnego dla szkoły podstawowej. Pobrane z: http://edukacjananowo.pl/wp-content/uploads/2017/02/UWAGI-DO-PODSTAWY-PROGRAMOWEJ-KSZTA%C5%81CENIA-OG%C3%93LNEGO-DLA-SZKO%C5%81Y-PODSTAWOWEJ.pdf [dostęp: 3.04.2020].