Abstrakt
Two tendencies determine the use of the concept of culture within Polish cultural studies: the tendency to understand culture in a generalized, comprehensive way and the tendency to narrow it down, to particularize it. The former tendency is visible, among other things, in the concept of culture adopted by the main founding traditions of Polish cultural studies: the Wrocław tradition established by Stanisław Pietraszko and the Poznań tradition introduced by Jerzy Kmita. The latter tendency is inherent in these conceptions of cultural studies that take as their object different fragments of culture for example contemporary culture, or artistic culture. The problem of interdisciplinarity presented in the paper is asked in the context of the notion of culture specific for cultural studies. The paper investigates, whether and in what sense the concept of culture is interdisciplinary. Do cultural studies researchers employ a specific notion of culture shared by them and suitable therefore to perform the function of integrating cultural studies as the domain of interdisciplinary studies? Which notion
of culture – the general or the particular one – can serve the purpose better?
Bibliografia
Baldwin E., Longhurst B., McCracken S., Ogborn M., Smith G. (red.), Wstęp do kulturoznawstwa, tłum. M. Kaczyński, J. Łoziński, T. Rosiński, Zysk i S-ka, Poznań 2007.
Bauman Z., Płynna nowoczesność, Wyd. Literackie, Kraków 2006.
Bauman Z., Ponowoczesność jako źródło cierpień, Sic!, Warszawa 2000.
Bronk A., Metoda naukowa, „Nauka” 1/2006.
Chettiparamb A., Interdisciplinarity: a Literature Review, The Interdisciplinary Teaching and Learning Group, Subject Centre for Languages, Linguistics and Area Studies, School of Humanities, University of Southampton, Southampton 2007; https://www.llas.ac.uk/ resources/3219 [2.01.2015].
Chmielecki K., Od cultural studies do visual cultural studies. Tendencje rozwoju refleksji kulturoznawczej w odpowiedzi na zwrot obrazowy, w: A. Pankowicz, J. Rokicki, P. Plichta (red.), Tożsamość kulturoznawstwa, Wyd. Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2008.
Kamiński S., Nauka i metoda. Pojęcie nauki i klasyfikacja nauk, TN KUL, Lublin 1992.
Kamiński S., O typach desygnatów terminu nauka, w: idem, Nauka i metoda. Pojęcie nauki i klasyfikacja nauk, TN KUL, Lublin 1992.
Kłoskowska A., Kultura masowa. Krytyka i obrona, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2011.
Kmita J., Późny wnuk filozofii – referat z okazji trzydziestolecia kulturoznawstwa w Poznaniu, w: idem, Późny wnuk filozofii. Wprowadzenie do kulturoznawstwa, Bogucki Wyd. Naukowe, Poznań 2007.
Kostyrko T., O kulturze artystycznej, Centralny Ośrodek Metodyki Upowszechniania Kultury, Warszawa 1985.
Kozłowski J., Narodziny i rozwój dyscyplin naukowych, http://kbn.icm.edu.pl/pub/kbn/sn/archiwum/9601/kozlow.html [6.08.2010].
Ku drugiej nowoczesności: refleksyjna tożsamość w sieci, „Kultura Współczesna” 1/2004, http://www.kulturawspolczesna.pl/archiwum/2004/1 [23.12.2014].
Kultura artystyczna jako znaki czasu, „Kultura Współczesna” 2/2004, http://www.kulturawspolczesna.pl/archiwum/2004/2 [23.12.2014].
Mathews G., Supermarket kultury. Globalna kultura – jednostkowa tożsamość, PIW, Warszawa 2005.
Mencwel A., Kulturologia polska XX wieku, http://www.kulturologia.uw.edu.pl/page.php?page=wstep [2.07.2015].
Morrison J.L., Conceptual Integration in Online Interdisciplinary Study: Current perspective, theories, and implications for future research, „The International Review of Research in Open and Distributed Learning” 4 (2)/2003, http://www.irrodl.org/index.php/irrodl/article/view/154/235 [2.01.2015].
O nowoczesnej i ponowoczesnej kulturze artystycznej, „Kultura Współczesna” 3/2000, http://www.kulturawspolczesna.pl/archiwum/2000/3 [23.12.2014].
Ostreng W., Science without Boundaries: Interdisciplinarity in Research, Society and Politics, University Press of America, Lanham 2009.
Pietraszko S., Przedmiot teorii kultury, w: idem, Kultura. Studia teoretyczne i metodologiczne, Atla 2, Wrocław 2012.
Problemy polskiej recepcji postmodernizmu, „Kultura Współczesna” 3–4/1996, http://www.kulturawspolczesna.pl/archiwum/1996/3-4 [23.12.2014].
Przedmiot, w: A. Podsiad, Z. Więckowski (oprac.), Mały słownik terminów i pojęć filozoficznych dla studiujących filozofię chrześcijańską, PAX, Warszawa 1983.
Repko A.F., Interdisciplinary Research: Process and Theory, Sage, Los Angeles 2008.
Rokicki J., Wprowadzenie, w: A. Pankowicz, J. Rokicki, P. Plichta (red.), Tożsamość kulturoznawstwa, Wyd. Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2008.
Socjologiczne diagnozy nowoczesności, „Kultura Współczesna” 2–3/2001, http://www.kulturawspolczesna.pl/archiwum/2001/2-3 [23.12.2014].
Sójka J., Kulturoznawstwo – od znawstwa do dyscypliny naukowej, „Nauka” 4/2005.
Społeczeństwo sieciowe i cyberkultura: teorie i interpretacje, „Kultura Współczesna” 1/2005, http://www.kulturawspolczesna.pl/archiwum/2005/1 [23.12.2014].
Szlendak T., Leniwe maskotki, rekiny na smyczy. W co kultura konsumpcyjna przemieniła mężczyzn i kobiety, Jacek Santorski & Co, Warszawa 2005.
Walczak M., Między dyscypliną a badaniami interdyscyplinarnymi: uwagi o metodologicznym statusie kulturoznawstwa, „Roczniki Kulturoznawcze” 1/2010.
Znaniecki F., Rzeczywistość kulturowa, tłum. J. Wocial, w: idem, Pisma filozoficzne, t. II, PWN, Warszawa 1991.
http://antonimy.net/antonim/integracja [31.12.2014].
http://katalog.czasopism.pl/index.php/Kultura_Popularna [23.12.2014].
http://synonim.net/synonim/integracja [31.12.2014].
http://www.knok.pan.pl/index.php/posiedzenia/79-posiedzenie-knok-z-26-maja-2010 [23.12.2014].
http://www.kulturawspolczesna.pl/ [22.12.2014].
http://www.kulturologia.uw.edu.pl/ [4.12.2014].
Licencja
1. W momencie złożenia pracy celem rozpoczęcia postępowania w sprawie publikacji, Licencjodawca, zwany dalej Autorem, akceptuje wszystkie zasady umieszczone na stronie internetowej czasopisma “Człowiek i Społeczeństwo”, udzielając Licencjobiorcy, zwanego dalej Wydawcą, niewyłącznej i nieodpłatnej licencji na korzystanie z Utworu. Licencja zakłada tym samym brak ograniczeń terytorialnych, czasowych oraz ilościowych na następujących polach eksploatacji (art. 50 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych):
a. utrwalanie Utworu;
b. zwielokrotnienie Utworu drukiem i w wersji cyfrowej;
c. wprowadzenie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału/zwielokrotnionych egzemplarzy Utworu;
d. publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;
e. włączenie Utworu w skład utworu zbiorowego;
f. wprowadzenie Utworu w postaci elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzenie Utworu w postaci elektronicznej do Internetu, Intranetu, Extranetu lub innej sieci;
g. rozpowszechnianie Utworu w wersji elektronicznej w Internecie, Intranecie, Extranecie lub innej sieci, w pracy zbiorowej, a także samodzielnie w formule Open Access w oparciu o licencję Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowa Licencja Publiczna (CC BY 4.0), a także inną wersję językową tej licencji, lub którąkolwiek późniejszą wersję tej licencji.
2. Założenia licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowa Licencja Publiczna (CC BY 4.0), udzielają Wydawcy upoważnienia do kopiowania, zmieniania, rozprowadzania, przedstawiania i wykonywania Utworu jedynie pod warunkiem uznania autorstwa.
3. Wraz z dostarczeniem Utworu, Autor zobowiązuje się do wypełnienia, podpisania oraz odesłania skanu umowy