Abstract
The paper examines the transformations of the idea of repatriation raised by Marcus Garvey’s postulate and which subsequently emerged from the Rastafari movement and developed within reggae and dub lyrics. The mentioned idea has been analyzed in terms of widespread undergoing processes of its dissemination within glocal diasporas and the creation of post-colonial mimicry. Drawing on the so called doctrine of “ethiopianism” described by Marcus Garvey as a return to the “promised land” in the aftermath of the coronation of Haile Selassie I for the King of Ethiopia, it became the main leading concept in the settlement of the “Pinnacle” enclave in the early 1930s. By spreading consequently this directive within two waves of persecution and re-settlement of the movement in the downtown area of Kingston in the early 1950s, it stimulated the emergence of entrepreneurship and the organization of the urban Sound Systems designed for the lowest social class and triggered the development of its doctrine in the vast array of lyrical forms. These premises of anti-colonial liberation and the improvement of life conditions were initially articulated in the form of a native, Jamaican, creolized “patois” dialect, i.e. by Louise Bennett and subsequently by reggae artists, as well as “dub poets”, such as Linton Kwesi Johnson, Oku Onuora, and Mutabaruka. As a result of the dispersion of the idea within glocal diasporas, it was gradually in-rooted into music genres and proliferated within a diversified industry. Thus, the unfinished project of utopian return has been rearticulated in the stratified distribution market, gaining a trans-local revival thanks to the ability of its transformation within new industrial conditions.
License
1. W momencie złożenia pracy celem rozpoczęcia postępowania w sprawie publikacji, Licencjodawca, zwany dalej Autorem, akceptuje wszystkie zasady umieszczone na stronie internetowej czasopisma “Człowiek i Społeczeństwo”, udzielając Licencjobiorcy, zwanego dalej Wydawcą, niewyłącznej i nieodpłatnej licencji na korzystanie z Utworu. Licencja zakłada tym samym brak ograniczeń terytorialnych, czasowych oraz ilościowych na następujących polach eksploatacji (art. 50 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych):
a. utrwalanie Utworu;
b. zwielokrotnienie Utworu drukiem i w wersji cyfrowej;
c. wprowadzenie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału/zwielokrotnionych egzemplarzy Utworu;
d. publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;
e. włączenie Utworu w skład utworu zbiorowego;
f. wprowadzenie Utworu w postaci elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzenie Utworu w postaci elektronicznej do Internetu, Intranetu, Extranetu lub innej sieci;
g. rozpowszechnianie Utworu w wersji elektronicznej w Internecie, Intranecie, Extranecie lub innej sieci, w pracy zbiorowej, a także samodzielnie w formule Open Access w oparciu o licencję Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowa Licencja Publiczna (CC BY 4.0), a także inną wersję językową tej licencji, lub którąkolwiek późniejszą wersję tej licencji.
2. Założenia licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowa Licencja Publiczna (CC BY 4.0), udzielają Wydawcy upoważnienia do kopiowania, zmieniania, rozprowadzania, przedstawiania i wykonywania Utworu jedynie pod warunkiem uznania autorstwa.
3. Wraz z dostarczeniem Utworu, Autor zobowiązuje się do wypełnienia, podpisania oraz odesłania skanu umowy