Słowa kluczowe
communication
contact
Jak cytować
Abstrakt
This article concentrates on the characterization of the transition from social interactions to interpersonal communication. For this purpose analysis of the structure of communication process was conducted on two levels: general and specific. The former focuses on the conditions of the transition from interaction to communication, and further to contact. The latter offers the analysis of the dimensions of interpersonal communication. The conclusion deals with the importance of interlocutors’ intentionality as well as appropriate regulation and coordination of the dimensions of communication for effective communication.
Bibliografia
Argyle, M. (1999). Psychologia stosunków międzyludzkich. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Bertalanffy, L. von (1984). Ogólna teoria systemów. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Bokus, B. (1984). Nawiązywanie interakcji społecznych przez małe dziecko. Wrocław–Warszawa–Lublin–Poznań–Kraków: Ossolineum.
Bręński, S. (2015). Wpływ prawdopodobieństwa fonotaktycznego na przetwarzanie języka. Psychologia Rozwojowa, 20, 23–37.
Bullowa, M. (1980). The beginnings of interpersonal communication. Cambridge: Cambridge University Press.
Clark, H.H. (1996). Using language. Cambridge, MA: Cambridge University Press.
Crystal, D. (1990). The Cambridge encyclopedia of language. Cambridge–New York–Port Chester–Melbourne–Sydney: Cambridge University Press.
Dryll, E. (2001). Interakcja wychowawcza. Warszawa: Wydawnictwo Instytutu Psychologii PAN.
Fiske, J. (1999). Wprowadzenie do badań nad komunikowaniem się. Wrocław: Astrum.
Fray, L.R., Botan, C.H., Kreps, G.L. (2000). Investigating communication: An introduction to research methods. Boston: Allyn & Bacon.
Frydrychowicz, S. (1999). Proces mówienia. Wybrane psychologiczne aspekty na przykładzie interpretacji zdania niejednoznacznego. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
Frydrychowicz, S. (2020). Interakcje społeczne. W: J. Trempała, H. Liberska (red.), Psychologia wychowania. Wybrane problemy (s. 280–291). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Grice, H.P. (1980). Logika a konwersacja. W: B. Stanosz (red.), Język w świetle nauki (s. 91–114). Warszawa: Czytelnik.
Hartley, E.G., Hartley, R.E. (1961). Fundamentals of Social Psychology. New York: Alfred A. Knopf.
Hinde, R., Stevenson-Hinde, J. (1987). Interpersonal relationship and child development. Developmental Reviev, 7, 1–21.
Jakobson, R. (1989). Poetyka w świetle językoznawstwa. W: M.R. Mayenowa (red.), W poszukiwaniu istoty języka (s. 77–124). Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.
Kłoskowska, A. (1983). Socjologia kultury. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Kurcz, I. (2000). Psychologia języka i komunikacji. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
Le Guin, U.K. (2004). The wave in the mind. Talks and esseys on the writer, the reader, and the imagination. Boulder: Shambhala Publication.
Mattelart, A., Mattelart M. (2001). Teorie komunikacji. Krótkie wprowadzenie. Warszawa–Kraków: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Miller, G.A. (1980). Psychologia i komunikacja. W: B. Stanosz (red.), Język w świetle nauki (s. 157–167). Warszawa: Czytelnik.
Moles, A.A. (1986). Théorie structural de la communications et société. Paris: Masson.
Morreale, S.P., Spitzberg, B.H., Barge, J.K. (2007). Komunikacja między ludźmi. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Newcomb, Th.M., Turner, R.H., Converse, Ph.E. (1970). Psychologia społeczna. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Reber, A.S., Reber, E.S. (2008). Słownik psychologii. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
Satir, V. (2000). Terapia rodziny. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Searle, J.R. (1987). Czynności mowy. Warszawa: Instytut Wydawniczy Pax.
Schulz von Thun, F. (2005). Sztuka rozmawiania. Analiza zaburzeń. Kraków: Wydawnictwo WAM.
Stewart, J. (2000). Komunikacja interpersonalna: kontakt między osobami. W: J. Stewart (red.), Mosty zamiast murów (s. 36–66). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Szewczuk, W. (red.). (1979). Słownik psychologiczny. Warszawa: Wiedza Powszechna.
Sztompka, P. (2016). Kapitał społeczny. Teoria przestrzeni międzyludzkiej. Kraków: Wydawnictwo Znak.
Szustrowa, T. (1987). Swobodne techniki diagnostyczne. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego.
Tomasello, M. (2002). Kulturowe uwarunkowania ludzkiego poznawania. Warszawa: PIW.
Tyszkowa, M. (1990). Rodzina, doświadczenie i rozwój jednostki. Paradygmat teoretyczny badań. W: M. Tyszkowa (red.), Rodzina a rozwój jednostki (s. 13–37). Poznań: Nakładem Centralnego Programu Badań Podstawowych CPBP 09.02.
Watzlawick, P., Helmick-Beavin, J., Jackson, D.D. (1972). Une logique de la communication. Paris: Édition du Seuil.
Licencja
1. W momencie złożenia pracy celem rozpoczęcia postępowania w sprawie publikacji, Licencjodawca, zwany dalej Autorem, akceptuje wszystkie zasady umieszczone na stronie internetowej czasopisma “Człowiek i Społeczeństwo”, udzielając Licencjobiorcy, zwanego dalej Wydawcą, niewyłącznej i nieodpłatnej licencji na korzystanie z Utworu. Licencja zakłada tym samym brak ograniczeń terytorialnych, czasowych oraz ilościowych na następujących polach eksploatacji (art. 50 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych):
a. utrwalanie Utworu;
b. zwielokrotnienie Utworu drukiem i w wersji cyfrowej;
c. wprowadzenie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału/zwielokrotnionych egzemplarzy Utworu;
d. publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;
e. włączenie Utworu w skład utworu zbiorowego;
f. wprowadzenie Utworu w postaci elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzenie Utworu w postaci elektronicznej do Internetu, Intranetu, Extranetu lub innej sieci;
g. rozpowszechnianie Utworu w wersji elektronicznej w Internecie, Intranecie, Extranecie lub innej sieci, w pracy zbiorowej, a także samodzielnie w formule Open Access w oparciu o licencję Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowa Licencja Publiczna (CC BY 4.0), a także inną wersję językową tej licencji, lub którąkolwiek późniejszą wersję tej licencji.
2. Założenia licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowa Licencja Publiczna (CC BY 4.0), udzielają Wydawcy upoważnienia do kopiowania, zmieniania, rozprowadzania, przedstawiania i wykonywania Utworu jedynie pod warunkiem uznania autorstwa.
3. Wraz z dostarczeniem Utworu, Autor zobowiązuje się do wypełnienia, podpisania oraz odesłania skanu umowy