Słowa kluczowe
aggressive behaviour
children
adolescents
Jak cytować
Abstrakt
Language of aggression, which is the subject of this article, is closely linked with the concept of aggression. Aggression is understood as any form of behaviour directed at causing damage or causing injury to another living creature. The article presents a pilot study about aggressive language and behaviour of children from dysfunctional families. Sample consisted of 12 children, aged 7 through 12, from dysfunctional families. Competent referees made observation of children’s language and behaviour using observation questionnaire. The observation took part during their activities at a community day care social centre. The result showed that referees agreed that the children from the study sample often used aggressive language and behave aggressively. There is a lack of this kind of studies.
Bibliografia
Adler, R.B., Rosenfeld, L.B., Proctor II, R.F. (2007). Relacje interpersonalne. Proces porozumiewania się. Poznań: Dom Wydawniczy Rebis.
Brzezińska, A., Hornowska, E. (2004). Dzieci i młodzież wobec agresji i przemocy. Warszawa: Wydawnictwo Scholar.
Gajda, S. (2002). Agresja językowa w stosunkach międzyludzkich. W: W. Gruszyński (red.), Język narzędziem myślenia i działania (s. 59–66). Warszawa: Dom Wydawniczy Elipsa.
Goetz, M. (2014). Czym skorupka za młodu nasiąknie… Sprawcy przemocy rówieśniczej. Niebieska Linia, 5(94), 11–13.
Kielar-Turska, M., Białecka-Pikul, M. (2011). Wczesne dzieciństwo. W: B. Harwas- Napierała, J. Trempała (red.), Psychologia rozwoju człowieka. Charakterystyka okresów życia człowieka (s. 172–180). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Krahé, B. (2005). Agresja. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Kubacka-Jasiecka, D. (2009). Interwencja kryzysowa. Pomoc w kryzysach psychologicznych. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.
Majchrzyk, Z. (2002). O języku agresji. W: A. Wolska (red.), Wybrane problemy komunikowania się i komunikacji w zjawiskach patologii społecznej (s. 41–59). Szczecin: AMP Studio.
Morreale, S., Spitzberg, B., Barge, J.K. (2008). Komunikacja między ludźmi. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Ostoja-Zawadzka, K. (1999). Cykl życia rodzinnego. W: B. de Barbaro (red.), Wprowadzenie do systemowego rozumienia rodzin (s. 18–30). Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Peisert, M. (2004). Formy i funkcje agresji werbalnej. Próba typologii. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
Pereświet-Sołtan, A. (2013). Język agresji w mediach – aspekty psychologiczne. Rocznik Bezpieczeństwa Narodowego, 7, 306–312.
Prajsner, M. (2002). Rodzina dysfunkcyjna. Remedium, 5, 18–19.
Ryś, M. (2003). Psychologiczne źródła dysfunkcji w małżeństwie i rodzinie. W: W. Majkowski (red.), Rodzina polska u progu trzeciego tysiąclecia (s. 90–92). Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego.
Taras, B. (2013). Badania nad agresją we współczesnym językoznawstwie polskim. W: B. Taras, Agresja. Studium semantyczno-pragmatyczne (s. 41–55). Rzeszów: Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego.
Licencja
1. W momencie złożenia pracy celem rozpoczęcia postępowania w sprawie publikacji, Licencjodawca, zwany dalej Autorem, akceptuje wszystkie zasady umieszczone na stronie internetowej czasopisma “Człowiek i Społeczeństwo”, udzielając Licencjobiorcy, zwanego dalej Wydawcą, niewyłącznej i nieodpłatnej licencji na korzystanie z Utworu. Licencja zakłada tym samym brak ograniczeń terytorialnych, czasowych oraz ilościowych na następujących polach eksploatacji (art. 50 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych):
a. utrwalanie Utworu;
b. zwielokrotnienie Utworu drukiem i w wersji cyfrowej;
c. wprowadzenie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału/zwielokrotnionych egzemplarzy Utworu;
d. publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;
e. włączenie Utworu w skład utworu zbiorowego;
f. wprowadzenie Utworu w postaci elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzenie Utworu w postaci elektronicznej do Internetu, Intranetu, Extranetu lub innej sieci;
g. rozpowszechnianie Utworu w wersji elektronicznej w Internecie, Intranecie, Extranecie lub innej sieci, w pracy zbiorowej, a także samodzielnie w formule Open Access w oparciu o licencję Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowa Licencja Publiczna (CC BY 4.0), a także inną wersję językową tej licencji, lub którąkolwiek późniejszą wersję tej licencji.
2. Założenia licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowa Licencja Publiczna (CC BY 4.0), udzielają Wydawcy upoważnienia do kopiowania, zmieniania, rozprowadzania, przedstawiania i wykonywania Utworu jedynie pod warunkiem uznania autorstwa.
3. Wraz z dostarczeniem Utworu, Autor zobowiązuje się do wypełnienia, podpisania oraz odesłania skanu umowy