Keywords
film
therapy
Krzysztof Kieślowski
Amator (1979)
How to Cite
Abstract
The strategy of the (auto)therapist in film art is a process of dynamic interaction between the transmitting and receiving roles, i.e. the director – the protagonist of his work and the projected viewers. The film is a space enabling the creator to analyze the problems of a modern man in order to increase the skills of self-understanding, self-distancing from emotions and developing reflection. The latter is conducive to the coherence of narratives about oneself and the construction of one’s identity. Results and conclusions: Projection and identification, which is part of the emotional and cognitive responses available to the creator and recipient of the work, are processes of therapeutic importance. Creation (and contact with its effect – a finished work) is then a tool helping to regulate: modulation of attention, emotions (modulation of emotion), fosters cognition (modulation of cognition), understanding behavior (modulation of behavior) and communication (modulation of communication).
References
Biliński, P. (2021). Kinematograf o sobie. Autotematyzm w polskim filmie fabularnym. Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego.
Bruner, J. (1990). Życie jako narracja. Kwartalnik Pedagogiczny, 4, 3–17.
Cendrowski, M. (2021). Narracja filmowa w świetle procesów przetwarzania informacji – ujęcie eklektyczne. Niepublikowana praca doktorska. PWSFTviT w Łodzi.
Coates, P. (red.). (1998). Lucid Dreams: The Films of Krzysztof Kieslowski. Trowbridge: Flicks Books.
Filutowska, K. (2018). Tożsamość narracyjna jako empiryczna podmiotowość – MacIntyre, Taylor, Ricoeur, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego. DOI: https://doi.org/10.31338/uw.9788323533009
Haltof, M. (2004). Kino polskie, tłum. M. Przylipiak. Gdańsk: słowo/obraz terytoria.
Helman, A. 1991. Hasło Identyfikacja. W: A. Helman (red.), Słownik pojęć filmowych, t. 1 (ss. 123–151). Wrocław: Wiedza o Kulturze.
Helman, A. (red.). (1991). Autor – film – odbiorca. Wrocław: Wiedza o Kulturze.
Kieślowski, K. (1997). O sobie. Kraków: Znak.
Kozubek, M. (2016). Filmoterapia. Teoria i praktyka. Gdańsk: słowo/obraz terytoria.
Lubelski, T. (2008). Historia kina polskiego. Twórcy, filmy, konteksty. Katowice: Wydawnictwo Videograf II.
Lubelski, T., Kurz, I., Syska, R. (red.). (2019). Historia kina, t. 4: Kino końca wieków. Kraków: Universitas.
Morgan, A. (2011). Terapia narracyjna. Wprowadzenie, tłum. G. Baster. Warszawa: Wydawnictwo „Paradygmat”.
Murray, S. (1999). Zaangażowanie widza w postać. W: Red. J. Ostaszewski, Kognitywna teoria filmu (ss. 210–247). Kraków: Wydawnictwo Baran i Suszczyński.
Nęcka, E. (2003). Psychologia twórczości. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Ogonowska, A. (2017). Psychologiczna praca z filmem: prezentacja autorskiej metody „Patrz mądrzej”. Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. „Studia de Cultura”, 9(2), 106–116. DOI: https://doi.org/10.24917/20837275.9.2.8
Ostaszewski, J. (1999). Film i poznanie. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Piaget, J. (2006). Studia z psychologii dziecka, tłum. T. Kołakowska. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Soroko, E. (2008). Zmiana w terapiach narracyjnych. W: J. Słapińska (red.), Nowe kontra stare. Rola stałości i zmienności w różnych aspektach życia codziennego. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM. https://www.researchgate.net/publication/256090989 (dostęp: 18.11.2023).
Surmiak-Domańska, K. (2018). Kieślowski. Zbliżenie. Warszawa: Wydawnictwo Agora.
Tkaczyk, P. (2017). Narratologia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Żuławski, X. (2019). To jest film o wolności. Z Xawerym Żuławskim rozmawia Bartosz Marzec. Kino, 9, 40.
License
Copyright (c) 2023 Iwona Grodź
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
1. W momencie złożenia pracy celem rozpoczęcia postępowania w sprawie publikacji, Licencjodawca, zwany dalej Autorem, akceptuje wszystkie zasady umieszczone na stronie internetowej czasopisma “Człowiek i Społeczeństwo”, udzielając Licencjobiorcy, zwanego dalej Wydawcą, niewyłącznej i nieodpłatnej licencji na korzystanie z Utworu. Licencja zakłada tym samym brak ograniczeń terytorialnych, czasowych oraz ilościowych na następujących polach eksploatacji (art. 50 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych):
a. utrwalanie Utworu;
b. zwielokrotnienie Utworu drukiem i w wersji cyfrowej;
c. wprowadzenie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału/zwielokrotnionych egzemplarzy Utworu;
d. publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;
e. włączenie Utworu w skład utworu zbiorowego;
f. wprowadzenie Utworu w postaci elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzenie Utworu w postaci elektronicznej do Internetu, Intranetu, Extranetu lub innej sieci;
g. rozpowszechnianie Utworu w wersji elektronicznej w Internecie, Intranecie, Extranecie lub innej sieci, w pracy zbiorowej, a także samodzielnie w formule Open Access w oparciu o licencję Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowa Licencja Publiczna (CC BY 4.0), a także inną wersję językową tej licencji, lub którąkolwiek późniejszą wersję tej licencji.
2. Założenia licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowa Licencja Publiczna (CC BY 4.0), udzielają Wydawcy upoważnienia do kopiowania, zmieniania, rozprowadzania, przedstawiania i wykonywania Utworu jedynie pod warunkiem uznania autorstwa.
3. Wraz z dostarczeniem Utworu, Autor zobowiązuje się do wypełnienia, podpisania oraz odesłania skanu umowy