Moments of (dis)continuity in narrative psychology
PDF (Język Polski)

Keywords

narrative
narrative research
narrative psychology

How to Cite

Obrębska, M., & Soroko, E. (2023). Moments of (dis)continuity in narrative psychology. Człowiek I Społeczeństwo, 56, 7–19. https://doi.org/10.14746/cis.2023.56.1

Abstract

The thematic diversity and the way narrative is understood demonstrate the vitality of the concept and the phenomenon of narrative in psychology. This article presents some questions and dilemmas that narrative psychology, which is still a young discipline in search of its scientific identity, pose to researchers. It is not our ambition to resolve these questions; instead, we perceive them as moments of (dis)continuity in the ongoing narrative story and as markers of the directions of research and theoretical considerations. We identify such themes as the distinction between utterance and narrative, the space between author and listener, the directions in which the notion of narrative identity is expanding, and the link between narrative structure and narrative process. The methodological diversity the narrative perspective introduces allows us to pose research questions in a qualitative and quantitative approach.

https://doi.org/10.14746/cis.2023.56.1
PDF (Język Polski)

References

Angus, L., Hardtke, K. (1994). Narrative Processes in Psychotherapy. Canadian Psychology/Psychologie canadienne, 35(2), 190–203. DOI: https://doi.org/10.1037/0708-5591.35.2.190

Burzyńska, A. (2008). Idee narracyjności w humanistyce. W: B. Janusz, K. Gdowska, B. de Barbaro (red.), Narracja. Teoria i praktyka. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Creswell, J.W. (2003). Research Design: Qualitative, Quantitative, and Mixed Methods Approaches. Sage: Thousand Oaks, CA.

Dryll, E., Cierpka, A. (2011). Psychologia narracyjna. Tożsamość, dialogowość, pogranicza. Warszawa: Eneteia Wydawnictwo Psychologii i Kultury.

Eco, U. (1973). Dzieło otwarte. Warszawa: Czytelnik.

Fisher, W. (2003). Paradygmat narracyjny. W: E. Griffin (red.), Podstawy komunikacji społecznej (ss. 325-337). Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

Habermas, T. (2019). Emotion and Narrative. Perspectives in Autobiographical Storytelling. Cambridge: Cambridge University Press. DOI: https://doi.org/10.1017/9781139424615

Habermas, T., Bluck, S. (2000). Getting a Life: The Emergence of the Life Story in Adolescence. Psychological Bulletin, 126(5), 748–769. DOI: https://doi.org/10.1037/0033-2909.126.5.748

Hanninen, V. (2004). A Model of Narrative Circulation. Narrative Inquiry, 14(1), 69–85. DOI: https://doi.org/10.1075/ni.14.1.04han

Krajewski, M. (2017). Incydentologia. Warszawa: Fundacja Bęc Zmiana.

Kurcz, I. (2005). Psychologia języka i komunikacji. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.

Labov, W. (2009). Narratives of Personal Experience. W: P. Hogan (red.), Cambridge Encyclopedia of the Language Sciences. Cambridge: Cambridge University Press.

McAdams, D.P, Anyidoho, N.A, Brown, Ch., Huang, Y.I., Kaplan, B., Machado, M.A., (2004). Traits and Stories: Links Between Dispositional and Narrative Features of Personality. Journal of Personality, 72(4), 761–784. DOI: https://doi.org/10.1111/j.0022-3506.2004.00279.x

Nelson, K., Fivush, R. (2020). The Development of Autobiographical Memory, Autobiographical Narratives, and Autobiographical Consciousness. Psychological Reports, 123(1), 71–96. DOI: https://doi.org/10.1177/0033294119852574

Nycz, A., Obrębska, M. (2020). Potrzeba mitu w czasach niepewności. W: M. Obrębska, A. Pankalla (red.), Mity kultury współczesnej. Perspektywa psychoantropologiczna (ss. 65–86). Poznań: Wydawnictwo Nauk Społecznych i Humanistycznych UAM.

Obrębska, M., Kleka, P. (2016). Gadatliwość kobiet: prawda czy stereotyp? W: J. Mampe, H. Makurat, Ł. Owczinnikowa, F. Marzouk (red.), Socjolingwistyczne badania w teorii i praktyce. Ujęcie interdyscyplinarne (ss. 77–86). Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego.

Rosner, K. (2006). Narracja, tożsamość i czas. Kraków: Universitas.

Salvatore, G., Dimaggio, G.A., Semerari, A. (2004). A Model of Narrative Development: Implications for Understanding Psychopathology and Guiding Therapy. Psychology and Psychotherapy: Theory, Research and Practice, 77, 231–254. DOI: https://doi.org/10.1348/147608304323112519

Schmidt, P., Fuchs, T. (2021). The Unbearable Dispersal of Being: Narrativity and Personal Identity in Borderline Personality Disorder. Phenomenology and the Cognitive Sciences, 20(2), 321–340. DOI: https://doi.org/10.1007/s11097-020-09712-z

Sharp, C., Wall, K. (2021). DSM-5 Level of Personality Functioning: Refocusing Personality Disorder on What It Means to Be Human. Annual Review of Clinical Psychology, 17(1), 313–337. DOI: https://doi.org/10.1146/annurev-clinpsy-081219-105402

Soroko, E. (2009). Wywoływanie autonarracji w badaniach psychologicznych. Ocena (auto)narracyjności wypowiedzi. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.

Soroko, E. (2014). Aktywność autonarracyjna osób z różnym poziomem organizacji osobowości. Opowieści o bliskich związkach. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.

Stemplewska-Żakowicz, K. (2002). Koncepcje narracyjnej tożsamości. Od historii życia do dialogowego „ja”. W: J. Trzebiński (red.), Narracja jako sposób rozumienia świata (ss. 81–113). Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

Straś-Romanowska, M. (2010). Psychologia wobec małych i wielkich narracji. W: M. Straś-Romanowska, B. Bartosz, M. Żurko (red.), Psychologia małych i wielkich narracji (ss. 21–40). Warszawa: Eneteia Wydawnictwo Psychologii i Kultury.

Thomsen, D.K., Holm, T., Jensen, R.A.A., Lind, M., Pedersen, A.M. (2023). Storying Mental Illness and Personal Recovery. Cambridge: Cambridge University Press. DOI: https://doi.org/10.1017/9781108907606

Trzebiński, J. (2002). Narracja jako sposób rozumienia świata. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

Trzebiński, J., Czarnecka, J.Z., Cabański, M. (2021). The Impact of the Narrative Mindset on Effectivity in Social Problem Solving. Plos One, 16(7), e0253729. DOI: https://doi.org/10.1371/journal.pone.0253729

Waters, T.E.A., Köber, C., Raby, K.L., Habermas, T., Fivush, R. (2019). Consistency and Stability of Narrative Coherence: An Examination of Personal Narrative as a Domain of Adult Personality. Journal of Personality, 87(2), 151–162. DOI: https://doi.org/10.1111/jopy.12377