Słowa kluczowe
archiwum
autofikcja
paratekst
podmiot
seryjność
Jak cytować
Abstrakt
Artykuł podejmuje refleksję o autofikcji jako gatunku paradoksalnym. Po przybliżeniu problemów definicyjnych autor analizuje literacki projekt Andrzeja Czcibora-Piotrowskiego, skupiając się na trzech możliwych poszerzeniach interpretacji tekstów autofikcyjnych o nowe konteksty: o kategorię seryjności, o bruliony i nieopublikowane utwory znajdujące się w archiwum oraz o paratekst. Opisuje także podmiot autofikcji jako „ja”, którego główną cechą jest niestabilność, w przeciwieństwie do podmiotowości konstruowanej w tradycyjnej autobiografii. Ma to swoje źródło między innymi w sposobie funkcjonowania autofikcji w literackiej komunikacji.
Bibliografia
Czcibor-Piotrowski, Andrzej. Cud w Esfahanie. Warszawa: Wydawnictwo W.A.B., 2001.
Czcibor-Piotrowski, Andrzej. „Moje heretyckie spojrzenie”. Rozm. przepr. Grzegorz Leszczyński. Guliwer. Czasopismo o książce dla dziecka 3 (2001): 26–30.
Czcibor-Piotrowski, Andrzej. Rzeczy nienasycone. Warszawa: Wydawnictwo W.A.B., 1999.
Czcibor-Piotrowski, Andrzej. „Skłonność do skoków na łeb”. Rozm. przepr. Dorota Wodecka. Duży Format 34 (2011): 12–16.
Czcibor-Piotrowski, Andrzej. Straszne dni. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Agawa”, 2008.
Czyżak, Agnieszka. „Autofikcja”. Autobiografia. Literatura. Kultura. Media 2 (2020): 93–98. DOI: https://doi.org/10.18276/au.2020.2.15-07
Dawidowicz-Chymkowska, Olga. Przez kreślenie do kreacji. Analiza procesu twórczego zapisanego w brulionach dzieł literackich. Warszawa: IBL PAN, 2007.
Doubrovsky, Serge. „Fikcja wydarzeń ściśle rzeczywistych”. Rozm. przepr. Anna Turczyn. Teksty Drugie 5 (2005): 201–212.
Genette, Gérard. Paratexts. Thresholds of Interpretation. Tłum. Jane E. Lewin. Cambridge: Cambridge University Press, 1997.
Hanczakowski, Allira. „Uncovering the Unwritten. A Paratextual Analysis of Autofiction”. W: Autofiction, Emotions, and Humour, red. Alexandra Effe, Arnaud Schmitt, 119–136. London: Routledge, 2023. DOI: https://doi.org/10.4324/9781003356295-9
Jeziorska-Haładyj, Joanna. Tekstowe wykładniki fikcji. Na przykładzie reportażu i powieści autobiograficznej. Warszawa: Fundacja Akademia Humanistyczna, IBL PAN, 2013.
Lis, Jerzy. Obrzeża autobiografii. O współczesnym pisarstwie autofikcyjnym we Francji. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006.
Lubas-Bartoszyńska, Regina. Między autobiografią a literaturą. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1993.
Madejski, Jerzy. Deformacje biografii. Szczecin: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2004.
Menn, Ricarda, Schuh Melissa. „The Autofictional in Serial, Literary Works”. W: The Autofictional. Approaches, Affordances, Forms, red. Alexandra Effe, Hannie Lawlor, 101–118. Cham: Springer International Publishing AG, 2022. DOI: https://doi.org/10.1007/978-3-030-78440-9_6
Pięta, Iwona. „Fikcja czy dokument?problemy genologiczne w polskiej prozie po 1989 roku”. W: Polska proza i poezja po 1989 roku wobec tradycji, red. Aleksander Główczewski, Maciej Wróblewski, 61–72. Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2007.
Turczyn, Anna. „Autofikcja, czyli autobiografia psychopolifoniczna”. Teksty Drugie 1-2 (2007): 204–211.
Wołk, Marcin. „Autobiografizm i cykliczność”. W: Cykl i powieść, red. Krystyna Jakowska, Dariusz Kulesza, Katarzyna Sokołowska, 19–35. Białystok: Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, 2004
Licencja
Prawa autorskie (c) 2024 Krzysztof Zydor
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Za prawa cytowania fragmentów innych publikacji (tekstów, tabel, rycin oraz ilustracji) odpowiedzialni są autorzy artykułu.