Słowa kluczowe
algorytm
Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki
Inny
tożsamość
wariacyjność
Jak cytować
Abstrakt
Artykuł, wychodząc od interpretacji wiersza CCCLXXI z Piosenki o zależnościach i uzależnieniach, przedstawia nowomedialną, wariacyjną strukturę poezji Tkaczyszyna-Dyckiego, w której każde słowo zamienić można z dowolnym innym słowem w obrębie językowego algorytmu. Równoznakowość (kod znakowy właściwy każdej formie) w ramach poezji Dyckiego konstytuuje hiperrzeczywistą przestrzeń toż-samego (odpowiadającego nowomedialnej reprezentacji numerycznej) jako zawsze Innego (jednorazowego, w konkretnym interfejsie i w konkretnych hipertekstowych przebiegach). Tak zarysowana wirtualna przestrzeń działa jako autoteliczna powierzchnia bez mocnych graNIC i różNIC, a zatem bez ontologicznych wykluczeń – utopia.
Bibliografia
Banasiak, Bogdan. Filozofia „końca filozofii”: dekonstrukcja Jacquesa Derridy. Warszawa, 1997.
Barthes, Roland. Roland Barthes. Przetłumaczone przez T. Swoboda, 2015.
Barthes, Roland. „S/Z”. W Teorie literatury XX wieku: antologia, zredagowane przez Anna Burzyńska, przetłumaczone przez Michał Paweł Markowski. Kraków, 2006.
Baudrillard, Jean. „Precesja symulakrów”. W Postmodernizm: antologia przekładów, zredagowane przez Ryszard Nycz, przetłumaczone przez T. Komendant. Kraków: Baran i Suszczyński, 1998.
Bieńczycka, Ewa. „Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki «Piosenka o zależnościach i uzależnieniach» Nominowani NIKE 2009 | na druk jeszcze za wcześnie…”. na druk jeszcze za wcześnie… (blog). Udostępniono 3 czerwiec 2020. https://bienczycka.com/blog/?p=1506&cpage=1.
Czyżewski, Tytus. „Tytus Czyżewski o «Zielonym oku» i o swoim malarstwie (autokrytyka – autoreklama)”. W Wiersze i utwory teatralne, zredagowane przez Janusz Kryszak i Andrzej Krzysztof Waśkiewicz. Gdańsk, 2009.
Grądziel-Wójcik, Joanna. Drugie oko Tadeusza Peipera: projekt poezji nowoczesnej. Poznań, 2010.
Techsty – Literatura i Nowe Media. „Leksja”. Udostępniono 3 czerwiec 2020. http://techsty.art.pl/warsztaty/lexia.htm.
Lévy, Pierre. „Drugi potop”. W Nowe media w komunikacji społecznej w XX wieku: antologia, zredagowane przez Maryla Hopfinger, przetłumaczone przez J. Budzyk. Warszawa, 2005.
Manovich, Lev. „Interfejs”. W Język nowych mediów. Warszawa, 2006.
Manovich, Lev. „Podstawowe pojęcia nowych mediów”. W Język nowych mediów, przetłumaczone przez Piotr Cypryański. Warszawa, 2006.
Niebrzegowska-Bartmińska, Stanisława, i Jerzy Bartmiński. Tekstologia. Warszawa, 2009.
Pawlicka, Urszula. (Polska) poezja cybernetyczna: konteksty i charakterystyka. Kraków, 2012.
Peiper, Tadeusz. „Metafora teraźniejszości”. W Tędy. Nowe usta. Kraków, 1972.
Peiper, Tadeusz, i Tadeusz Peiper. „Komizm, dowcip, metafora”. Kraków, 1972.
Piotrowski, I. „Alef. Ulica Chłodna jako pustka i złudzenie”. Dwutygodnik, nr 124 (2014). http://www.dwutygodnik.com/artykul/4973-alef-ulica-chlodna-jako-pustka-i-zludzenie.html.
Shuty, Sławomir. Dziewięćdziesiąte. Kraków, 2013.
Sobolewski, Tadeusz. Człowiek Miron. Kraków: Wydawn. Znak, 2012.
Sosnowski, Andrzej. „Liryzm Dyckiego”. W Najryzykowniej. Wrocław, 2007.
Śliwiński, Piotr, i Krzysztof Hoffmann, red. „Rekorekcje”. W Pokarmy: szkice o twórczości Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego. Poznań, 2012.
Tkaczyszyn-Dycki, Eugeniusz. , Piosenka o zależnościach i uzależnieniach [zapis rozmowy z Eugeniuszem Tkaczyszynem-Dyckim przed Galą Literackiej Nagrody Nike 2009, towarzyszący premierze książki „Oddam wiersze w dobre ręce (1988–2010)”], b.d. <http://portliteracki.pl/przystan/teksty/piosenka-o-zaleznosciach-i-uzaleznieniach-2/.
Tkaczyszyn-Dycki, Eugeniusz. „I. Dosłownie wszędzie spadają na nas pociski śmierci”. Inter-. Literatura-Krytyka-Kultura, nr 1(3) (2014).
Tkaczyszyn-Dycki, Eugeniusz. Oddam wiersze w dobre ręce: (1988-2010). Wrocław: Biuro Literackie, 2010.
Tkaczyszyn-Dycki, Eugeniusz. Zaplecze. Legnica, 2002.
Tokarczuk, Olga, Jaromír 99, i Wydawnictwo Literackie. Prowadź swój pług przez kości umarłych. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 2020.
Wiesing, Lambert, i Krystyna Krzemieniowa. „Wirtualna rzeczywistość i upodobnienie obrazu do wyobraźni”. W Sztuczna obecność: studia z filozofii obrazu. Warszawa, 2012
Licencja
Za prawa cytowania fragmentów innych publikacji (tekstów, tabel, rycin oraz ilustracji) odpowiedzialni są autorzy artykułu.