Author Guidelines
W celu ujednolicenia edytorskiego tekstów publikowanych w czasopiśmie „Kultury Wschodniosłowiańskie – Oblicza i Dialog” autorów obowiązują poniższe wymagania redakcyjne:
- czcionka – Times New Roman
- rozmiar czcionki – 12
- interlinia – 1,5
- wcięcie akapitowe – 1,25 cm
- tekst podstawowy artykułu wyjustowany
- marginesy – 2,5 cm
Tytuł artykułu należy podać w języku polskim, rosyjskim i angielskim; czcionka – pogrubiona 14 Times New Roman, wyśrodkowanie, pogrubienie.
Pod tytułem należy podać imię i nazwisko Autora artykułu, nazwę uczelni oraz miasto, kraj, adres e-mail; czcionka – Times New Roman 12, wyśrodkowanie.
Następnie należy podać słowa kluczowe (w języku polskim, rosyjskim i angielskim).
Przypisy – czcionka Times New Roman 10 (umieszczone na dole strony).
Cytaty należy podać w cudzysłowie. Nazwy tekstów źródłowych podajemy kursywą.
W przypisach należy podać:
- inicjały imienia i nazwisko autora (zwykła czcionka)
- tytuł pozycji (kursywa)
- miejsce i rok wydania (zwykła czcionka)
- numer strony.
Nazwy czasopism należy podać w cudzysłowie. Przy czasopismach należy obowiązkowo podać rok i numer wydania.
Na końcu artykułu należy umieścić bibliografię oraz abstrakt (w języku angielskim).
Zasady sporządzania bibliografii z uwzględnieniem rodzaju źródła
Bibliografia to uporządkowany alfabetycznie (pod uwagę brane jest nazwisko, dlatego ono poprzedza inicjały), ponumerowany spis źródeł uwzględnionych w pracy – bez podania numeru strony (stron), do których nawiązywano w pracy.
Pozycje opisywane w bibliografii powinny być pogrupowane ze względu na język.
Opis bibliograficzny książki
Блок А.А., О литературе, Москва 1989.
Есенин С.А., Собрание сочинений в шести томах, под ред. В.Г. Базанова, Москва 1979. Толстой Л.Н., Война и мир, Москва 2001.
Krzyżanowski J., Nauka o literaturze, Wrocław – Warszawa – Kraków 1966.
Semczuk A., Lew Tołstoj, Warszawa 1987.
Tołstoj L., Wojna i pokój, tłum. А. Stawar, Warszawa 1979.
Gdy zaistnieje taka konieczność, należy podać pełne imię, np. dla rozróżnienia Wieniedikta i Wiktora Jerofiejewa. Jeżeli autorów jest dwóch lub trzech – podajemy ich personalia, oddzielając od siebie przecinkami.
Opis bibliograficzny wydań wielotomowych
Даль В.И., Толковый словарь великорусского языка в 4 томах, Москва 1956. Достоевский Ф.М.,Собрание сочинений в 15-ти томах, Ленинград 1989.
Толстой Л.Н., Война и мир, т. 1, Москва 2001.
Opis bibliograficzny prac zbiorowych
О великом инквизиторе. Достоевский и последующие, сложитель, автор предисловия и цикла картин Ю. Селивестров, Москва 1991.
Historia literatury rosyjskiej XX wieku, pod red. A. Drawicza, Warszawa 1997.
Opis bibliograficzny części publikacji
Достоевский Ф.М., Записки из подполья, [в:] Его же, Собрание сочинений в 15-ти томах, т. 4, Ленинград 1989.
Булгаков С.Н., Иван Карамазов в романе Достоевского „Братья Карамазовы” как философский тип, [в:] О великом инквизиторе. Достоевский и последующие, сложитель, автор предисловия и цикла картин Ю. Селивестров, Москва 1991.
Куняев С., Жизнь – океан многозвонный… [Вступительная статья], [в:] Клюев Н.А., Стихотворения и поэмы, Архангельск 1986.
Tyczyński T., Symboliści o symbolu, [в:] Historia literatury rosyjskiej XX wieku, pod red. A. Drawicza, Warszawa 1997.
Opis bibliograficzny wydań periodycznych
„Русская литература” 2002, № 2.
„Revue Etudes slaves” 1997, т. XIX, No 1-2. „Studia Rossica Posnaniensia” 2008, Nr XXXIV.
Opis bibliograficzny fragmentu (artykułu) wydań periodycznych
Городецкий С.М., Незакатное пламя, „Голос земли” 1912, № 30.
Кязимов К., Средняя Азия в творчестве Н.С. Тихонова, „Studia Rossica Posnaniensia” 2008, Nr XXXIV.
Vroon R., The Garden In Russian Modernism: Notes on the problem of mentality. In the New Peasant Poetry, „Revue Etudes slaves” 1997, т. XIX, Nr 1-2.
Opis bibliograficzny źródeł internetowych
Talik M., Władimir Kantor i jego krokodyl, http://www.kulturaonline.pl/Wladimir, Kantor,,i,jego,krokodyl,tytul,artykul,1320.html (01.08.2007).
Сорокин В., Очередь, Москва 1999, http://www.lib.ru/sorokin/ochered.html (12.02.2005).
Opis bibliograficzny w przypadku tekstu pisanego w języku polskim powinien zawierać oznaczenia typu: Ibidem., Edem., Op. Cit., Patrz:, Zobacz:, [w:], s. itd.
Opis bibliograficzny w przypadku tekstu pisanego w języku rosyjskim powinien zawierać oznaczenia typu: Там же, Его же, Ук. соч., См., [в:], с. itd.