Abstrakt
Egon Schiele to jeden z najbardziej charakterystycznych malarzy początku XX wieku. Znany przede wszystkim jako twórca skandalizujących aktów, ma w swoim dorobku również kompozycje symboliczne oraz pejzaże przedstawiające antropomorfizowane krajobrazy i martwe miasta. Artykuł przedstawia sylwetkę malarza – egocentryka, buntownika, ekscentryka – artysty mówiącego o swoim doświadczeniu w sposób bezwstydnie otwarty i szczery, szukającego wiedzy o człowieku w całym bogactwie jego słabości i niezwykłości. Tekst stanowi próbę odpowiedzi na pytanie o fenomen wiedeńskiego malarza, który z odwagą podążył za melancholijnymi tropami w jednym z przełomowych momentów historycznych – upadającej epoki.
Bibliografia
Bałus Wojciech, 1996, Mundus melancholicus, Kraków.
Bieńczyk Marek, 1998, Melancholia. O tych, co nigdy nie odnajdą straty, Warszawa.
Bik Katarzyna, 1996, Drapieżna kreska, „Gazeta Wyborcza”, nr 290.
Draguła Andrzej, 2013, Bluźnierstwo. Między grzechem a przestępstwem, Warszawa.
Fisher Georg Wolfgang, 1998, Egon Schiele 1890 – 1918. Pantomimen der Lust Visionen der Sterblichkeit, Köln.
Kandinsky Wassily, 1996, O duchowości w sztuce, Łódź.
Klibansky Raymond, Panofsky Erwin, Saxl Fritz, 2009, Saturn i melancholia. Studia z historii, filozofii, przyrody, medycyny, religii oraz sztuki, Kraków.
Kuryluk Ewa, 1974, Wiedeńska apokalipsa. Eseje o sztuce i literaturze wiedeńskiej około 1900, Kraków.
Kuryluk Ewa, 1999, Jesień świata, „Gazeta Wyborcza”, nr 223, dod.
Lionel Richard, Armin Arnold, 1996, Encyklopedia ekspresjonizmu, Warszawa.
Sabarsky Serge, 1996, Egon Schiele [katalog wystawy], Kraków.
Szarota Piotr, 2013, Wiedeń 1913, Gdańsk.
Sarzyński Piotr, 1997, Malowana niemoralność, „Polityka”, nr 1 (2070).
Szyller-Szkolnik Chaim, 1912, Najpewniejszy sposób poznania siebie i bliźnich: krótki zarys chiromancji, fizjognomiki, frenologji, grafologji i astrologji, Warszawa.
Śniedziewski Piotr, 2011, Melancholijne spojrzenie, Kraków.
The Great Masters. Egon Schiele, 1993, London.
Urbanowicz Andrzej, 1997, Egon Schiele, „Opcje”, nr 3.
Zeńczak Anna, 1997, Egon Schiele w Krakowie, „Plastyka i Wychowanie”, nr 3.