The eastern (?) borderland of Poland as a place of character-writer’s transformation in prose after the year 1945
PDF (Język Polski)

Keywords

borderland
border
east
the character’s transformation

How to Cite

Paczkowski, M. (2018). The eastern (?) borderland of Poland as a place of character-writer’s transformation in prose after the year 1945. Polonistyka. Innowacje, (8), 71–84. https://doi.org/10.14746/2018.8.6

Abstract

The article interprets three prose works created after the year 1945: Wilhelm Mach’s Góry nad Czarnym Morzem, Edward Stachura’s Siekierezada and Ignacy Karpowicz’s Sońka. At the beginning, the ways of perceiving the eastern borderland of Poland in the interwar period were indicated. Then the article describes how this space is shown in the mentioned novels. In all texts this borderland is presented as other, exotic, less developed place, but still fascinating and interesting. In all books, the main character is a writer who is in crisis. Traveling to the eastern borderland is to help overcome the crisis.

https://doi.org/10.14746/2018.8.6
PDF (Język Polski)

References

Bakuła Bogusław, 1991, Oblicza autotematyzmu (autorefleksyjne tendencje w polskiej prozie po roku 1956), Poznań.

Bereza Henryk, 1987, Życiopisanie, w: Stachura E., Poezja i proza, t. 5, Warszawa.

Buchowski Marian, 1992, Edward Stachura. Biografia i legenda, Opole.

Chudziński Edward, 2013, Regionalizm w Polsce. Genealogia – fazy rozwoju – perspektywy, „Zespoły Senackie”, z. 13.

Fiut Aleksander, 1973, Świat powieściowy Wilhelma Macha, „Pamiętnik Literacki”, z. 4.

Grądziel-Wójcik Joanna, 2015, „Perpetuum mobile”, czyli kilka uwag o autotematyzmie, „Forum Poetyki”, nr 2.

Januszkiewicz Michał, 1998, Tropami egzystencjalizmu w literaturze polskiej XX wieku, Poznań.

Karpowicz Ignacy, 2015, Sońka, Warszawa.

Konwicki Tadeusz, 1973, Sennik współczesny, wyd. 5, Warszawa.

Kornaś Tadeusz, 2004, Włodzimierz Staniewski i Ośrodek Praktyk Teatralnych Gardzienice, Kraków.

Kuźma Erazm, 1980, Mit orientu i kultury zachodu w literaturze XIX i XX wieku, Szczecin.

Mach Wilhelm, 1961, Góry nad Czarnym Morzem, Warszawa.

Możdżyński Paweł, 2012, Mistycy, jogini, szamani. O poszukiwaniach ‘sacrum’ w polu sztuki XX i XXI wieku, „Przegląd Religioznawczy”, nr 4.

Pachocki Dariusz, 2007, Stachura totalny, Lublin.

Pawluczuk Włodzimierz, 1999, Wierszalin. Reportaż o końcu świata 30 lat później, Białystok.

Pogonowska Ewa, 2002, Dzikie biesy. Wizja Rosji sowieckiej w antybolszewickiej poezji polskiej lat 1917-1932, Lublin.

Poradecki Jerzy, 1984, Pisarstwo Wilhelma Macha, Łódź.

Sandauer Artur, 1969a, O ewolucji sztuki narracyjnej w XX wieku, w: Liryka i logika. Wybór pism krytycznych, Warszawa.

Sandauer Artur, 1969b, Samobójstwo Mitrydatesa, w: Liryka i logika. Wybór pism krytycznych, Warszawa.

Stachura Edward, 1971, Siekierezada albo zima leśnych ludzi, Warszawa.

Szkudlarek Tomasz, 1998, Miejsce, przemieszczenie, tożsamość, „Magazyn Sztuki”, nr 19.

Szybist Maciej, 1968, „Góry nad Czarnym Morzem” czyli o możliwości epiki lirycznej, w: Wilhelm Mach. Człowiek i pisarz, Frycie S. (red.), Rzeszów.

Szyngwelski Waldemar, 2003, Sobowtór w labiryncie. Proza artystyczna Edwarda Stachury, Warszawa.

Termer Janusz, 1978, Wilhelm Mach, Warszawa.

Warchala Michał, 2006, Autentyczność i nowoczesność. Idea autentyczności od Rousseau do Freuda, Kraków.

Wiegandt Ewa, 2010, Doświadczenie PRL-u jako eksperyment artystyczny („Góry nad czarnym morzem” Wilhelma Macha), w: Niepokoje literatury. Studia o prozie polskiej XX wieku, Poznań.

Wójcik Mirosław, 1998, Człowiek-nikt. Prozatorska twórczość Edwarda Stachury w kontekście buddyzmu zen, Kielce.

Żółkiewski Stefan, 1963, Powieść polska w 1961 roku, w: Przepowiednie i wspomnienia, Warszawa.