Abstrakt
Główne refleksje badawcze w artykule koncentrują się na zastosowanych przez podmioty polityczne narzędziach marketingowych w mediach elektronicznych celem pozyskania poparcia społecznego. W kręgu zainteresowań autorki znalazły się dwie dotychczasowe kampanie wyborcze poprzedzające wybory do Parlamentu Europejskiego w 2004 oraz w 2009 roku. Teoretyczną podstawą badań była koncepcja ramowania (framing) przekazów medialnych. Ze względu na obszerność zgromadzonego materiału badawczego w artykule ostatecznie zaprezentowane są spostrzeżenia dotyczące reklam audiowizualnych oraz zawartości witryn internetowych podmiotów politycznych, które w wyniku elekcji uzyskały mandaty w Parlamencie Europejskim. Przeprowadzona analiza wykazała z jednej strony przywiązanie podmiotów politycznych do rozpowszechniania materiałów promocyjnych w telewizji, z drugiej konsekwentnie wzrastające zainteresowanie również kampanią prowadzoną w Internecie. Wyraźnie zarysowującym się zjawiskiem jest prezydencjalizacja polityki - kluczową rolę w kampaniach wyborczych, w tym w przekazach perswazyjnych odgrywają liderzy partyjni.Bibliografia
Bartoszko M., Górowicz K. (2004), Kto przełknie Leppera, „Gazeta Wyborcza” z dnia 26.05.2004.
Castells M. (2007), Społeczeństwo sieci, PWN, Warszawa.
Cwalina W. (2005), Polityczna reklama negatywna, w: Marketing polityczny w poszukiwaniu strategii wyborczego sukcesu, red. M. Jeziński, Dom Wydawniczy Duet, Toruń.
Czaplicki M. (2004), Pierwsze wybory europejskie w Polsce, ISP, „Analizy i Opinie” nr 25, http://www.isp.org.pl/files/5594235580912379001159432905.pdf, 20.01.2013.
Entman R. M. (1993), Framing: Towards Clarification of a Fractured Paradigm, „Journal of Communication” Vol. 43, nr 4.
Jenkins H. (2007), Kultura konwergencji. Zderzenie starych i nowych mediów, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa.
Jeziński M. (2004), Marketing polityczny a procesy akulturacyjne. Przypadek III Rzeczpospolitej, Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń.
Kolczyński M. (2005), Kampania zmarnowanych szans - polskie doświadczenia z wyborów do Parlamentu Europejskiego w 2004 roku, w: Kampania wyborcza: marketingowe aspekty komunikowania politycznego, red. B. Dobek-Ostrowska, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław.
Kolczyński M. (2007), Strategie komunikowania politycznego, Wydawnictwo Uniwersytetu Sląskiego, Katowice.
KRRiT (2004), Rozporządzenie KRRiT z 21 kwietnia 2004 r. W sprawie trybu postępowania w sprawach podziału czasu rozpowszechniania audycji wyborczych, zakresu rejestracji, sposobu przygotowania i emisji tych audycji w wyborach do Parlamentu Europejskiego (Dz. U. 2004, Nr 82, poz. 766 z poźn, zm.). Moras P. (2004), http://www.moras.pl, 20.11.2004.
PKW (2004), Wybory do Parlamentu Europejskiego 2004, http://www.pe2004.pkw.gov.pl, 20.01.2013.
PKW (2009), Wybory do Parlamentu Europejskiego 2009, http://www.pe2009.pkw.gov.pl, 20.01.2013.
PO (2004), http://www.po.org.pl, 20.11.2004. Ustawa z dnia 12 kwietnia 2001 r., Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. 2007, Nr 190, poz. 1360 z późn. zm).
Ustawa z dnia 23 stycznia 2004 r. Ordynacja wyborcza do Parlamentu Europejskiego (Dz. U. 2004, Nr 25, poz. 219 z późn. zm).
Wężyk K., Spotowa hipokryzja według SLD, http://www.tvn24.pl/wiadomosci-z-kraju,3/spotowa-hipokryzja-wedlug-sld,95272.html, 20.01.2013.