Słowa kluczowe
syntactic norm
professional norm
editing of a legal text
Jak cytować
Abstrakt
The article discusses the question of syntactic norm of legal acts on the background of the syntactic norm of the standard language. After the presentation of the relationship between the syntactic norm of legal acts and the norm of the standard language, especially its model variety, the author continues to describe the selected syntactic features testifying to a specific character of the observed norm. The examples given furnish evidence for quantitative and qualitative differences between the standard and the professional norm. Two research postulates can be put forward as a result of the conducted analyses. The first one, of general nature, concerns efforts which would be aimed at the new presentation of the position of the professional norm in the norm of the standard Polish language. The second postulate refers to the studies of the legal language which should be expanded by embracing the problems concerning the codification of a syntactic norm.
Bibliografia
Bańko M. (red.), 2000, Inny słownik języka polskiego, t. 1-2, Warszawa.
Buttler D., 1986, Składnia, w: D. Buttler, H. Kurkowska, H. Satkiewicz, Kultura języka polskiego, Warszawa, s. 301–448.
Choduń A., 2006, Norma językowa a dyrektywy redagowania tekstów aktów prawnych, w: Konwencjonalne i formalne aspekty prawa, red. S. Czepita, Szczecin, s. 47–53.
Choduń A., 2007, Komunikatywność języka tekstów aktów prawnych, „Przegląd Legislacyjny”, nr 2, s. 90–100.
Choduń A., 2009, Uwagi o komunikatywności tekstów aktów prawnych, w: Prawo i język, red. A. Mróz, A. Niewiadomski, M. Pawelec, Warszawa, s. 7–13.
Dobre praktyki legislacyjne, publikacja elektroniczna na stronie internetowej Rządowego Centrum Legislacji, http://rcl.gov.pl/index.php?option=com_wrapper&view=wrapper&Itemid=130.
Frączek M., Niewiadomski A., Pawelec R. (red.), 2008, Gdzie prawo niepewne, tam nie ma prawa. Rozważania o prawie, języku i kulturze, Warszawa.
Jadacka H., 2002, Poradnik językowy dla prawników, Warszawa.
Jadacka H., 2010, Dlaczego nie wszyscy mogą rozumieć teksty prawne, w: Prawo, język, etyka, red. A. Mróz, A. Niewiadomski, M. Pawelec, Warszawa, s. 27–30.
Malinowska E., 1999, Wypowiedzi administracyjne i ich poprawność, „Prace Filologiczne”, t. 44, s. 363‒372.
Malinowski A., 2006, Polski język prawny. Wybrane zagadnienia, Warszawa.
Malinowski A., 2008, Redagowanie tekstu prawnego. Wybrane wskazania logiczno-językowe, Warszawa.
Malinowski A. (red.), 2009, Zarys metodyki pracy legislatora, Warszawa.
Markowski A., 2005, Kultura języka polskiego. Teoria. Zagadnienia leksykalne, Warszawa.
Międzyinstytucjonalny przewodnik redakcyjny, Bruksela, Luksemburg 2011, publikacja elektroniczna na stronie internetowej Rządowego Centrum Legislacji, http://publications.europa.eu/code/pl/pl-4100000.htm.
Mikołajczak S., 1994, Składnia współczesnych ustaw sejmowych, w: Język a współczesne społeczeństwo polskie, red. Z. Zagórski, Poznań, s. 37‒48.
Pawelec R., 2007, Zrozumiałość i poprawność składniowa tekstów prawnych a problem nominalizacji, w: Współczesny język prawny i prawniczy, red. A. Niewiadomski, Warszawa, s. 67–75.
Pawelec R., 2009, Poprawność w związkach zgody, rządu i przynależności; Szyk wyrazów i skróty składniowe; Budowa zdania złożonego i problemy stylistyki, w: Zarys metodyki pracy legislatora, red. A. Malinowski, Warszawa, s. 371–425.
Petzel J., 2011, Status lingwistyczny języka prawnego, w: Prawo, język, media, red. A. Mróz, A. Niewiadomski, M. Pawelec, Warszawa, s. 153–165.
Saloni Z., Świdziński M., 1998, Składnia współczesnego języka polskiego, Warszawa.
Tietiajew-Różańska A. (oprac.), 2007, Język polskiej legislacji, czyli zrozumiałość przekazu a stosowanie prawa. Materiały konferencyjne, Warszawa.
Wierczyński G., 2003, Zasady techniki prawodawczej. Komentarz do rozporządzenia, Warszawa (korzystano z publikacji elektronicznej zamieszczonej w bazie dokumentów Lex).
Wierczyński G., 2010, Redagowanie i ogłaszanie aktów normatywnych. Komentarz, Warszawa (korzystano z publikacji elektronicznej zamieszczonej w bazie dokumentów Lex).
Wronkowska S., Zieliński M., 1993, Problemy i zasady redagowania
tekstów prawnych, Warszawa.
Wronkowska S., Zieliński M., 2004, Komentarz do zasad techniki prawodawczej z dnia 20 czerwca 2002 r., Warszawa (korzystano z publikacji elektronicznej zamieszczonej w bazie dokumentów Lex).
Wróblewski B., 1948, Język prawny i prawniczy, Kraków.
Zając W., 2007, Język aktów prawa miejscowego organów samorządu terytorialnego – wymogi systemowe a praktyka, w: Współczesny język prawny i prawniczy, red. A. Niewiadomski, Warszawa, s. 55–60.
Zasady techniki prawodawczej, Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 roku, Dziennik Ustaw nr 100 z 5 lipca 2002 roku, s. 6542-6558.
Zieliński M., 2004, Język prawny, język administracyjny, język urzędowy, w: Język – Prawo – Społeczeństwo, red. E. Malinowska, Opole, s. 9–18.
Licencja
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie Poznańskie Spotkania Językoznawcze są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie Poznańskie Spotkania Językoznawcze udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalą na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych od 2015 r. w Poznańskich Spotkaniach Językoznawczych pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa - obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych - utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2015 r. prawa autorskie są zastrzeżone.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).