O zapomnianym polskim tłumaczeniu tzw. Parafrazy Modlitwy Pańskiej Ludolfa z Saksonii
Main Article Content
Abstrakt
Celem artykułu jest analiza nieznanego tłumaczenia parafrazy Modlitwy Pańskiej Ludolfa z Saksonii na język wernakularny. Autor proponuje odmienny sposób spojrzenia na glosy do łacińskiego tekstu: nie są one jedynie pojedynczymi dopiskami, ale tworzą artystyczne tłumaczenie łacińskiej podstawy. Całość zapisków jest interpretowana jako tekst otwarty, możliwy do realizacji na kilka sposobów: w całości po łacinie, w całości po polsku oraz jako tekst dwujęzyczny.
Downloads
Article Details
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie Poznańskie Spotkania Językoznawcze są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie Poznańskie Spotkania Językoznawcze udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalą na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych od 2015 r. w Poznańskich Spotkaniach Językoznawczych pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa - obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych - utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2015 r. prawa autorskie są zastrzeżone.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).
Bibliografia
- Bielawski K., 2002, Ludolf z Saksonii i jego dzieło, „Terminus”, nr 1–2, s. 229–257.
- Bracha K., 2010, Noty łacińskie w „Kazaniach świętokrzyskich”, ,,Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi”, t. 4, s. 91–109.
- Brückner A., 1897, Drobne zabytki języka polskiego, „Rozprawy Akademii Umiejętności”, seria II, t. X, Kraków, s. 206–291.
- Brückner A., 1900, Apokryfy średniowieczne. Część pierwsza, Kraków.
- Dobrzeniecki T., 1965, „Rozmyślania dominikańskie” na tle średniowiecznej literatury pasyjnej, w: Rozmyślania dominikańskie, t. 1, red. K. Górski, W. Kuraszkiewicz, Wrocław–Warszawa–Kraków, s. 39–42.
- Gesner A., 2011, Glosy w Rozmyślaniu przemyskim. Wyniki analizy formalnej i perspektywy badań, „Kwartalnik Językoznawczy”, nr 3, s. 89–96.
- Heinimann S., 1988, Oratio Dominica romanice. Das Vaterunser in den romanischen Sprachen von den Anfängen bis ins 16. Jahrhundert, Tübingen.
- Krążyńska Z., Mika T., Słoboda A., 2015, Składnia średniowiecznej polszczyzny. Część I.
- Konteksty – metody – tendencje, Poznań.
- Leńczuk M., 2010, Problemy terminologiczne w opisywaniu glos polskich na przykładzie XV–wiecznych tłumaczeń kanonu mszy św., „Kwartalnik Językoznawczy”, nr 2, s. 19–36.
- Masłej D., w druku, Glosa – problemy definicyjne i terminologiczne.
- Masłej D., 2015, Średniowieczna pomoc dydaktyczna. Studium jednej karty z rękopisu Jakuba z Piotrkowa, „Terminus”, z. 2, s. 219–240.
- Masłej D., 2016, Modlitwa Pańska w polskim średniowieczu. Znad staropolskich rękopisów, Poznań.
- Masłej D., 2017a, Głos w dyskusji o tekście staropolskim. Znad kanonów mszy św., „Ling-Varia”, nr 2 (24), s. 93–111.
- Masłej D., 2017b, Zbiór glos czy tekst? Kazania augustiańskie jako problem edytorski i naukowy, w: Staropolskie spotkania językoznawcze, t. 2: Jak wydawać teksty dawne, red. K. Borowiec, D. Masłej, T. Mika, D. Rojszczak-Robińska, s. 185–202.
- Mika T., 2012, „Kazania świętokrzyskie” – od rękopisu do zrozumienia tekstu, Poznań.
- Mika T., 2013, Genetyczna wielowarstwowość i złożoność tekstów staropolskich a ich badania historycznojęzykowe. Rekonesans, „Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego”, t. LXVIII, s. 131–145.
- Mika T., 2015a, Tekst staropolski jako odmienny obiekt badań? W poszukiwaniu narzędzi opisu, „LingVaria”, nr 2 (20), s. 235–250.
- Mika T., 2015b, Problemy z Rozmyślaniem przemyskim. Formułowanie sądów ogólnych a wielowarstwowość średniowiecznego tekstu, „LingVaria”, nr specjalny, s. 87–104.
- Mika T., Twardzik W., 2011, Jak zagadkowe cztery tytuły rozdziałów w Rozmyślaniu przemyskim pozwalają wyobrazić sobie jego zagubiony autograf, „Język Polski”, z. 5, s. 321–334.
- Opalińska M., 2010, Średniowieczne rękopisy i fałszywi pośrednicy. O edycjach i przekładach staroangielskich parafraz Pater Noster, „Przekładaniec. A Journal of Literary Translation”, t. 24, s. 291–326.
- Rzepka W.R., Wydra W., 2004, Chrestomatia staropolska: teksty do 1543 r., Wrocław.
- Skwara M., 2009, Struktura i sposoby argumentacji w Kazaniu na dzień św. Katarzyny, w: Kazania świętokrzyskie. Nowa edycja. Nowe propozycje badawcze, red. P. Stępień, s. 153–166.
- Stramczewska O., 2015, Ślady wielowarstwowości w „Rozmyślaniach dominikańskich”.
- Studium przypadku, w: Staropolskie spotkania językoznawcze, t. 1: Jak badać teksty staropolskie, red. T. Mika, D. Rojszczak-Robińska, O. Stramczewska, Poznań, s. 191–202.
- Twardzik W., 1994, Glosy w „Rozmyślaniu przemyskim”, „Teksty Drugie”, nr 3, s. 155–165.