Abstrakt
W artykule analizuję repliki aktów dodatniego wartościowania partnera: pochwał i komplementów. Koncentruję się jednak na języku młodzieży, ponieważ chcę pokazać zmiany zachodzące w zachowaniach grzecznościowych Polaków. Współczesne tendencje kulturowe mocno oddziałują zwłaszcza na młodzież, która – pod ich wpływem – często przewartościowuje dotychczasowe obyczaje i sposoby zachowań. Zmiany te najlepiej widoczne są właśnie w języku młodego pokolenia. Tradycyjną polską grzeczność można łączyć z postawą modestywną, czyli umniejszaniem roli własnej osoby. Współcześnie wśród zachowań młodzieżowych da się wskazać jednak takie, które zaprzeczają tej zasadzie. Są nimi między innymi odpowiedzi na komplementy i pochwały będące realizacją zasady zgadzania się ze współrozmówcą. Jest to nowe zachowanie językowe, zyskujące sobie jednak coraz więcej zwolenników, nie tylko wśród ludzi młodych.
Bibliografia
(www 1) http://kobieta.onet.pl/zdrowie/psychologa/tajniki-komplementu//26lez [dostęp: 23.02.2015].
Antas J., 2000, O kłamstwie i kłamaniu. Studium semantyczno-pragmatyczne, Kraków.
Drabik B., 2004, Komplement i komplementowanie jako akt mowy i komunikacyjna strategia,Kraków.
Fatyga B. (red.), 2004, „Biała Księga” młodzieży polskiej, Warszawa.
Harwas-Napierała B., Trempała J. (red.), 2011, Psychologia rozwoju człowieka. Charakterystyka okresów życia człowieka, Warszawa.
Marcjanik M., 1997, Polska grzeczność językowa, Kielce.
Marcjanik M., 2001, W kręgu grzeczności. Wybór prac z zakresu etykiety językowej, Kielce.
Marcjanik M., 2014, Słownik językowego savoir-vivre’u, Warszawa.
Ożóg K., 2014, Współczesna polska grzeczność językowa a postmodernizm, w: Grzeczność nie jest nauką łatwą ani małą. Język, działanie, kultura, red. J. Bloch, D. Lewandowska-Jaros, R. Pawelec, Warszawa, s. 245–253.
Pęzik P., 2012, Wyszukiwarka PELCRA dla danych NKJP. Narodowy Korpus Języka Polskiego, red. A. Przepiórkowski, M. Bańko, R. Górski, B. Lewandowska-Tomaszczyk, Warszawa.
Żebrowska M. (red.), 1977, Psychologia rozwojowa dzieci i młodzieży, Warszawa.
Licencja
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie Poznańskie Spotkania Językoznawcze są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie Poznańskie Spotkania Językoznawcze udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalą na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych od 2015 r. w Poznańskich Spotkaniach Językoznawczych pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa - obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych - utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2015 r. prawa autorskie są zastrzeżone.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).