Co dziś znaczy zwierzać się. Rozważania pragmatycznojęzykowe
Main Article Content
Abstrakt
Przedmiotem artykułu jest zbadanie kontekstów ilustrujących podawane przez słowniki współczesnego języka polskiego oraz przez autorów prac z zakresu semantyki znaczenie czasownika zwierzać się. Celem – ustalenie, czy wszystkie spotykane współcześnie wypowiedzi, o których kompetentny komunikacyjnie Polak mógłby powiedzieć On / ona zwierza się, zawierają wszystkie cechy definicyjne tego czasownika.
Downloads
Article Details
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie Poznańskie Spotkania Językoznawcze są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie Poznańskie Spotkania Językoznawcze udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalą na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych od 2015 r. w Poznańskich Spotkaniach Językoznawczych pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa - obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych - utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2015 r. prawa autorskie są zastrzeżone.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).
Bibliografia
- Bańko M. (red.), 2000, Inny słownik języka polskiego PWN, t. 2, Warszawa.
- Dubisz S. (red.), 2003, Uniwersalny słownik języka polskiego, t. 4, Warszawa.
- Dunaj B. (red.), 1996, Słownik współczesnego języka polskiego, Warszawa.
- Hofstede G., Hofstede G. J., Minkov M., 2011, Kultury i organizacje. Zorganizowanie umysłu, przeł. M. Durska, Warszawa.
- Kita M., 2007, Szeptem albo wcale. O wyznawaniu miłości, Katowice.
- Kita M., 2013, Polski dyskurs prywatności, „Postscriptum Polonistyczne”, nr 1 (11), s. 93–103.
- Kita M., 2014, „Sprzedawanie” prywatności w mediach, w: Język w mediach. Antologia, red. M. Kita, I. Loewe, Katowice, s. 100–114.
- Stasiak P., 2009, Ch@mowo, „Polityka”, http://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/nauka/297802,1,chmowo.read [dostęp: 17.04.2015].
- Szymczak M. (red.), 1981, Słownik języka polskiego, t. 3, Warszawa.
- Wierzbicka A., 1987, English Speech Act Verbs. A semantic dictionary, Sydney.
- Zawisławska M., 1997, Czasowniki ujawniania tajemnicy we współczesnej polszczyźnie, w: Semantyczna struktura słownictwa i wypowiedzi, red. R. Grzegorczykowa, Z. Zaron, Warszawa, s. 199–213.