Co dziś znaczy zwierzać się. Rozważania pragmatycznojęzykowe
PDF

Słowa kluczowe

pragmatyka językowa
fora internetowe
prywatność
zwierzanie się

Jak cytować

Dąbkowska, A. (2017). Co dziś znaczy zwierzać się. Rozważania pragmatycznojęzykowe. Poznańskie Spotkania Językoznawcze, (31), 165–175. https://doi.org/10.14746/2016.31.13

Abstrakt

Przedmiotem artykułu jest zbadanie kontekstów ilustrujących podawane przez słowniki współczesnego języka polskiego oraz przez autorów prac z zakresu semantyki znaczenie czasownika zwierzać się. Celem – ustalenie, czy wszystkie spotykane współcześnie wypowiedzi, o których kompetentny komunikacyjnie Polak mógłby powiedzieć On / ona zwierza się, zawierają wszystkie cechy definicyjne tego czasownika.

https://doi.org/10.14746/2016.31.13
PDF

Bibliografia

Bańko M. (red.), 2000, Inny słownik języka polskiego PWN, t. 2, Warszawa.

Dubisz S. (red.), 2003, Uniwersalny słownik języka polskiego, t. 4, Warszawa.

Dunaj B. (red.), 1996, Słownik współczesnego języka polskiego, Warszawa.

Hofstede G., Hofstede G. J., Minkov M., 2011, Kultury i organizacje. Zorganizowanie umysłu, przeł. M. Durska, Warszawa.

Kita M., 2007, Szeptem albo wcale. O wyznawaniu miłości, Katowice.

Kita M., 2013, Polski dyskurs prywatności, „Postscriptum Polonistyczne”, nr 1 (11), s. 93–103.

Kita M., 2014, „Sprzedawanie” prywatności w mediach, w: Język w mediach. Antologia, red. M. Kita, I. Loewe, Katowice, s. 100–114.

Stasiak P., 2009, Ch@mowo, „Polityka”, http://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/nauka/297802,1,chmowo.read [dostęp: 17.04.2015].

Szymczak M. (red.), 1981, Słownik języka polskiego, t. 3, Warszawa.

Wierzbicka A., 1987, English Speech Act Verbs. A semantic dictionary, Sydney.

Zawisławska M., 1997, Czasowniki ujawniania tajemnicy we współczesnej polszczyźnie, w: Semantyczna struktura słownictwa i wypowiedzi, red. R. Grzegorczykowa, Z. Zaron, Warszawa, s. 199–213.