Abstrakt
Internetowe memy są przykładem gatunku, w którym wykorzystuje się różnorodne nawiązania do tekstów kultury. Nawiązania dotyczą zarówno genezy gatunku (stemmat, emblemat, kolaż, rysunek satyryczny), jak i jego elementów graficznych i tekstowych. Źródłem odwołań są najczęściej dzieła istotne dla danej społeczności, należące do kanonu literatury, malarstwa czy sztuki filmowej, a także cieszące się uznaniem publiczności elementy kultury popularnej, np. seriale, książki i reklamy. Same memy są niejednorodne. Niektóre można rozpatrywać jako dzieła sztuki (artystyczne memy), inne jako przejaw kultury kontrmówienia, komentarz dotyczący rzeczywistości czy formę nieskomplikowanej rozrywki. Nie wszystkim towarzyszy humor, żart czy zabawa, czasami mamy do czynienia z ironią czy czarnym humorem. Umiejętność odczytania przekazu i gry elementów jest wyznacznikiem przynależności do wspólnoty komunikacyjnej.
Bibliografia
http://bialystok.wyborcza.pl/bialystok/1,35235,15498803,Sztuczne_Fiolki_Mam_w_sobie_duze_poklady_wscieklosci.html [dostęp: 14.02.2015].
http://demotywatory.pl/4058630/Ludzie-uzywajcie-polskich-znakow [dostęp: 11.08.2015].
Burkacka I., 2015a, Creativity and intertextuality in communication of the first decades of the 21st century (case: Internet memes), w: Sociálne posolstvo Jána Pavla II. Pre dnešny svet “1989 a 25 rokov po...”. Zbornik z medzinárodnej vedeckej konferecie konanej v dňoch 23.– 24. aprila 2015 v Poprade, red. A. Lisnik, K. Greňová, M. Ambrozy, Ružomberok, s. 196–205.
Burkacka I., 2015b, Dlaczego pieseł i koteł są lepsze od psa i kota, a nieogar jest niehalo. Uwagi o nowszych neologizmach występujących w słownictwie młodzieżowym, w: Odkrywanie słowa – historia i współczesność, red. U. Sokólska, Białystok, s. 395-408.
Chlebda W., 2005, Szkice o skrzydlatych słowach. Interpretacje lingwistyczne, Opole.
Iedema R., 2013, Multimodalna analiza dyskursu: Resemiotyzacja na potrzeby dyskursów użytkowych, w: Systemowo-funkcjonalna analiza dyskursu, red. A. Duszak, G. Kowalski, Kraków, s. 197–227.
IP – Ilustrowany podręcznik dla młodzieży dobrze wychowanej, https://pl-pl.facebook.com/ipdmdw [dostęp: 12.02.2015].
Kamińska M., 2011, Niecne memy. Dwanaście wykładów o kulturze Internetu, Poznań.
Kołowiecki W., 2012, Memy internetowe jako nowy język Internetu, „Kultura i Historia”, nr 21, http://www.kulturaihistoria.umcs.lublin.pl/archives/3637 [dostęp: 12.02.2015].
Kowalczyk I., 2012a, Obrazowy remiks Cesara Santosa (wpis z 10.02.), http://strasznasztuka.blox.pl/tagi_b/130663/intertekstualnosc.html [dostęp: 13.02.2015].
Kowalczyk I., 2012b, Obrazy w Internecie jak zombi (wpis z 18.11.), http://strasznasztuka.blox.pl/tagi_b/130663/intertekstualnosc.html [dostęp: 13.02.2015].
Kowalczyk I., 2012c, O pochwale sztuki pirackiej i pracy Oli Ska (wpis z 19.11.), http://strasznasztuka.blox.pl/tagi_b/130663/intertekstualnosc.html [dostęp: 13.02.2015].
Kowalczyk I., 2012d, Postmemy i postfiołki (wpis z 18.11.), http://strasznasztuka.blox.pl/tagi_b/130663/intertekstualnosc.html [dostęp: 13.02.2015].
Kowalczyk I., 2014, Kolaże Jiřego Kolářa (wpis z 28.02.), http://strasznasztuka.blox.pl/tagi_b/130663/intertekstualnosc.html [dostęp: 13.02.2015].
Kozioł-Chrzanowska E., 2014, Antyprzysłowia, memy, antyslogany. Kontrmówienie jako strategia komunikacji, „Socjolingwistyka” XXVIII, s. 49–66.
Lewandowski J., 2013, Jan Matejko i internetowe memy, czyli kto się śmieje z historii Polski?, http://histmag.org/Jan-Matejko-i-internetowe-memy-czyli-kto-sie-smieje-z-historii-Polski-8342 [dostęp: 18.02.2015].
Lewandowski J., 2014, Józef Stalin wynalazca tostera. Memy, historia i dezinformacja, http://histmag.org/Jozef-Stalin-wynalazca-tostera.-Memy-historia-i-dezinformacja-9092 [dostęp: 22.02.2015].
Łagodzka D., 2012, Sztuczne Fiołki, Sroka i koty (wpis z 5.12.), http://niezla-sztuka.blogspot.com/2012/12/sztuczne-fioki-sroka-i-koty.html [dostęp: 14.02.2015].
Łoziński Ł., 2014, Memy – emblematy. Typowy Seba i Typowy Mirek, „Polisemia”, nr 1, http://www.polisemia.com.pl/numery-czasopisma/NUMER-12014-12/ukasz-oziski-memy-emblematy-typowy-seba-i-typowy-mirek [dostęp: 12.02.2015].
Martin J.R., 2013, Multimodalna analiza dyskursu: reprezentacja wojny i pojednania, w: Systemowo-funkcjonalna analiza dyskursu, red. A. Duszak, G. Kowalski, Kraków, s. 259–292.
Nowak J., 2013, Memy internetowe: teksty (cyfrowej) kultury językiem krytyki społecznej, w: Współczesne media. Język mediów, red. I. Hofman, D. Kępa-Figura, Lublin, s. 239–256.
Ostojewski M., 2012, Historia z przekleństwami, czyli Piotra Skargi salto (wpis z 12.02.), http://www.memowisko.com/2012/02/historia-z-przeklenstwami-czyli-piotra.html [dostęp: 18.02.2015].
Piskorz K., 2013, Internetowe memy – hieroglify XXI wieku, w: Współczesne media. Język mediów, red. I. Hofman, D. Kępa-Figura, Lublin, s. 227–237.
Sieńko M., 2009, Demotywatory. Graficzne makra w komunikacji i kulturze, w: Komunikowanie (się) w mediach elektronicznych, red. M. Filiciak, G. Ptaszek, Warszawa, s. 127–145.
Szymborska W., 2004, Wiersze wybrane. Wybór i układ Autorki, Kraków.
Zaremba M., 2012, Memy internetowe (2010-2011), „Media i Społeczeństwo”, nr 2, s. 60–72, http://www.mediaispoleczenstwo.ath.bielsko.pl/art/060_zaremba.pdf [dostęp: 18.02.2015].
Licencja
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie Poznańskie Spotkania Językoznawcze są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie Poznańskie Spotkania Językoznawcze udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalą na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych od 2015 r. w Poznańskich Spotkaniach Językoznawczych pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa - obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych - utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2015 r. prawa autorskie są zastrzeżone.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).