Słowa kluczowe
chrematonimia
firmonimy
Jak cytować
Abstrakt
Obiektem bliższej obserwacji w niniejszym artykule są nazwy firm kosmetycznych zawierające w swej strukturze dwuczłonowe wyrażenia, składające się z: rzeczowników, które oznaczają rozmaite miejsca, instytucje, placówki (np. galeria, akademia, klub) albo pewną przestrzeń (np. kraina, strefa), oraz określeń wskazujących na rodzaj działalności prowadzonej w danej firmie (np. fryzjerski, kosmetyczny) lub obiekt zabiegów (urody, fryzur, paznokci itp.). Nazwy tego typu są współcześnie tworzone niemal seryjnie. Autorka, biorąc pod uwagę sfery konotacji, do jakich odnoszą się rzeczownikowe człony nazw, wskazuje kilka grup leksemów szczególnie chętnie wykorzystywanych w nazewnictwie firm kosmetycznych.
Bibliografia
Biolik M., 2011, Modele strukturalne nazw własnych przedsiębiorstw i lokali z branży gastronomicznej w województwie warmińsko-mazurskim, w: Chrematonimia jako fenomen współczesności, red. M. Biolik, J. Duma, Olsztyn, s. 59–78.
Biolik M., Duma J. (red.), 2011, Chrematonimia jako fenomen współczesności, Olsztyn.
Breza E., 1998, Nazwy obiektów i instytucji związanych z nowoczesną cywilizacją (chrematonimy), w: Polskie nazwy własne. Encyklopedia, red. E. Rzetelska-Feleszko, Warszawa– Kraków, s. 343–361.
Gałkowski A., 2011, Chrematonimy w funkcji kulturowo-użytkowej. Onomastyczne studium porównawcze na materiale polskim, włoskim, francuskim, wyd. 2., Łódź.
Gałkowski A., 2014, Motywacja w procesie tworzenia chrematonimii marketingowej, „Poznańskie Spotkania Językoznawcze”, t. 27, Przestrzenie językoznawstwa. Prace dedykowane Profesor Irenie Sarnowskiej-Giefing, red. M. Graf, s. 63–72, doi:10.14746/psj.2014.XXVII.5.
Jaracz M., 2002, Uwagi na temat mody językowej w wybranych systemach nazw własnych, w: Moda jako problem lingwistyczny, red. K. Wojtczuk, Siedlce, s. 177–185.
Kosyl C., 1993, Chrematonimy, w: Encyklopedia kultury polskiej XX wieku, t. 2, Współczesny język polski, Wrocław, s. 439–444.
Matusz O., 2010, O tendencjach w nowym nazewnictwie łódzkich usługowych firm kosmetycznych, „Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica”, t. 45, s. 117–128.
Młynarczyk E., 2010a, Metaforyczne związki wyrazowe w nazwach placówek handlowo-usługowych we współczesnej polszczyźnie, „Język Polski”, z. 4–5, s. 277–285.
Młynarczyk E., 2010b, SKLEP, SALON, STUDIO czy ATELIER – współczesne sposoby nazywania placówek handlowych, „Annales Academiae Paedagogicae Cracoviensis”, „Studia Linguistica” 5, Kraków, s. 179–189.
Młynarczyk E., 2015, Od jatki do galerii – rozwój pola wyrazowego ‘miejsce handlu’ w dziejach polszczyzny, w: Dialog z Tradycją, t. 3: Język – komunikacja – kultura, red. R. Dźwigoł, I. Steczko, Kraków, s. 275–291.
Piotrowicz A., Witaszek-Samborska M., 2002, O kilku nazwach miejsc w słownictwie kosmetycznym, w: Synchroniczne i diachroniczne aspekty badań polszczyzny, t. 8: Materiały X Kolokwium Językoznawczego, Pobierowo, 18–20 września 2000 r., red. M. Białoskórska, L. Mariak, Szczecin, s. 315–323.
Przybylska R., 2002, Modne nazwy firm, w: Moda jako problem lingwistyczny, red. K. Wojtczuk, Siedlce, s. 155–163.
Rutkiewicz-Hanczewska M., 2014, Moda w zakresie morfologii współczesnych emporionimów, „Poznańskie Spotkania Językoznawcze”, t. 27, Przestrzenie językoznawstwa. Prace dedykowane Profesor Irenie Sarnowskiej-Giefing, red. M. Graf, s. 135–144, doi: 10.14746/psj.2014.XXVII.11.
Rzetelska-Feleszko E., 2006, W świecie nazw własnych, Warszawa–Kraków.
Siwiec A., 2012, Nazwy własne obiektów handlowo-usługowych w przestrzeni miasta, Lublin.
Licencja
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie Poznańskie Spotkania Językoznawcze są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie Poznańskie Spotkania Językoznawcze udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalą na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych od 2015 r. w Poznańskich Spotkaniach Językoznawczych pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa - obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych - utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2015 r. prawa autorskie są zastrzeżone.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).