Abstrakt
Artykuł Stereotypy w dowcipach macedońskich ma na celu ukazanie, że dowcipy powstają dzięki stereotypom, są przez nie utrwalane i rozpowszechniane. Stereotypy występują w każdej grupie społecznej, przekazują tradycję społeczną z pokolenia na pokolenie, pomijając fakt, że dany obraz grupy przez wiele lat ewoluował. Autorka w artykule podaje przykłady macedońskich dowcipów o różnych grupach narodowych, społecznych czy etnicznych. Na tej podstawie przedstawia zarówno uprzedzenia Macedończyków występujące na przykład w stosunku do określonych narodowości, jak i pozytywne postrzeganie tych nacji. Przedmiotem badań są dowcipy zaczerpnięte z macedońskich stron internetowych, a zastosowana przez autorkę metoda badawcza pozwala na klasyfikację treści według różnych rodzajów stereotypów: etnicznych, narodowych, klas zawodowych czy grup społecznych.
Bibliografia
http://swietoszek.klp.pl/a-6198.html [dostęp: 25.09.2014].
Bańko M. (red.), 2007, Słownik języka polskiego, Warszawa.
Brzozowska D., 2008, Polski dowcip etniczny. Stereotyp a tożsamość, Opole.
Buttler D., 2001, Polski dowcip językowy, Warszawa.
Chlebda W., 1998, Stereotyp jako jedność języka, myślenia i działania, w: Język a Kultura, t. 12: Stereotyp jako przedmiot lingwistyki: teoria, metodologia, analizy empiryczne, red. J. Anusiewicz, J. Bartmiński, Wrocław, s. 31–41.
Dzemidok B., 1967, O komizmie, Warszawa.
Kopaliński W., 2000, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych z almanachem, Warszawa.
Libura A., Libura M., 1998, Stereotypy a sądy naukowe na przykładzie niektórych podstawowych pojęć gramatycznych, w: Język a Kultura, t. 12: Stereotyp jako przedmiot lingwistyki: teoria, metodologia, analizy empiryczne, red. J. Anusiewicz, J. Bartmiński, Wrocław, s. 296–303.
Panasiuk J., 1998, O zmienności stereotypów, w: Język a Kultura, t. 12: Stereotyp jako przedmiot lingwistyki: teoria, metodologia, analizy empiryczne, red. J. Anusiewicz, J. Bartmiński, Wrocław, s. 85–97.
Quasthoff U.M., 1998, Etnocentryczne przetwarzanie informacji. Ambiwalencja funkcji stereotypów w komunikacji międzykulturowej, w: Język a Kultura, t. 12: Stereotyp jako przedmiot lingwistyki: teoria, metodologia, analizy empiryczne, red. J. Anusiewicz, J. Bartmiński, Wrocław, s. 11–30.
Walczyńska M., 1998, Jan Stanisław Bystroń jako prekursor teorii stereotypu na gruncie polskim, w: Język a Kultura, t. 12: Stereotyp jako przedmiot lingwistyki: teoria, metodologia, analizy empiryczne, red. J. Anusiewicz, J. Bartmiński, Wrocław, s. 304 307.
http://forum.kajgana.com/threads/ [dostęp: 20–25.09.2014].
http://www.kalugerica.com/strani%20sporedni/vicovi.htm [dostęp: 20–25.09.2014].
http://www.crnobelo.com/zabava/humor/1444-tipicen-makedonski-vic [dostęp: 23.09.2014].
http://www.vicoteka.mk/ [dostęp: 20–25.09.2014].
Licencja
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie Poznańskie Spotkania Językoznawcze są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie Poznańskie Spotkania Językoznawcze udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalą na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych od 2015 r. w Poznańskich Spotkaniach Językoznawczych pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa - obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych - utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2015 r. prawa autorskie są zastrzeżone.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).