Słowa kluczowe
fashion in the language
innovation
continuation
morphology
neologisms
proper names
common names
names of retail and service
Jak cytować
Abstrakt
The paper deals with news linguistic tendencies in the creation of modern names of retail and service. It is described not only transonymisation, onymisation, but also morphological constituents of modern names of retail and service. Units created by suffixes and references to another names are considered as a fashionable. The first are neologisms and one creates them by means of morphemes -nia (-ownia) oraz -arnia, -ernia, -eria, -teka. The latter are created for free form using of proper or common name that they allow for finding their initial structure (Szmatrix < Matrix).
Bibliografia
Buttler D., Kurkowska H., Satkiewicz H., 1982, Kultura języka polskiego, t. I, Warszawa.
Cieślikowa A., 1994, Imiona i nazwiska we współczesnej polszczyźnie. Moda i użycie tekstowe, w: Polszczyzna a/i Polacy u schyłku XX wieku, red. K. Handke i H. Dalewska-Greń, Warszawa, s. 185–198.
Doroszewski W. (red.), 1963, Słownik języka polskiego, t. IV, Warszawa.
Dunaj B., 2009, Formy derywowane imion z zapożyczonym sufiksem -i, w: W kręgu języka. Materiały konferencji „Słowotwórstwo – słownictwo – polszczyzna kresowa” poświęconej pamięci Profesor Zofii Kurzowej, red. M. Skarżyński i M. Szpiczakowska, Kraków, s. 317–322.
Gałkowski A., 2011, Chrematonimy w funkcji kulturowo-użytkowej. Onomastyczne studium porównawcze na materiale polskim, włoskim i francuskim, Łódź.
Grzegorczykowa R., Laskowski R., Wróbel H. (red.), 1998, Gramatyka współczesnego języka polskiego. Morfologia, t. 2, Warszawa.
Jaracz M., 2002, Uwagi na temat mody językowej w wybranych systemach nazw własnych, w: Moda jako problem lingwistyczny, red. K. Wojtczuk, Siedlce, s. 177–185.
Kiklewicz A., 2006, Dyfuzja semantyczna jako nowe zjawisko w komunikacji językowej, w: Nowe zjawiska w języku, tekście i komunikacji, red. A. Naruszewicz-Duchlińska i M. Rutkowski, Olsztyn, s. 237–249.
Markowski A. (red.), 2000, Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN, Warszawa.
Mrózek R., 2013, Trwałość i zmienność składników leksyki onimicznej w ostatnim siedemdziesięcioleciu, w: 70 lat współczesnej polszczyzny. Zjawiska – procesy – tendencje. Księga jubileuszowa dedykowana Profesorowi Janowi Mazurowi, red. A. Dunin-Dudkowska i A. Małyska, Lublin, s. 131–144.
Przybylska R., 2002, Modne nazwy firm, w: Moda jako problem lingwistyczny, red. K. Wojtczuk, Siedlce, s. 155–163.
Rutkiewicz-Hanczewska M., 2013, Genologia onimiczna. Nazwa własna w płaszczyźnie motywacyjno-komunikatywnej, Poznań.
Rutkowski M., 2001, Wstępna charakterystyka funkcji nazw własnych, „Onomastica” XLVI, s. 7–29.
Rutkowski M., 2003, Nazwy na sprzedaż. O nazewnictwie na usługach marketingu, „Onomastica” XLVIII, s. 239–254.
Sawicka G., 1998, Struktura współczesnych skrótowców, „Acta Universitatis Lodziensis. Folia linguistica”, t. 37, s. 153–165.
Siwiec A., 2012, Nazwy własne obiektów handlowo-usługowych w przestrzeni miasta, Lublin.
Szymczak M. (red.), 1982, Słownik języka polskiego, t. II, Warszawa.
Waszakowa K., 2005, Przejawy internacjonalizacji w słowotwórstwie współczesnej polszczyzny, Warszawa.
Licencja
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie Poznańskie Spotkania Językoznawcze są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie Poznańskie Spotkania Językoznawcze udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalą na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych od 2015 r. w Poznańskich Spotkaniach Językoznawczych pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa - obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych - utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2015 r. prawa autorskie są zastrzeżone.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).