Abstrakt
Przeprowadzona analiza tekstów reprezentujących dyskurs posthumanizmu wykazała, że jest to dyskurs o charakterze ideologicznym, o kluczowej roli komponentu tematycznego. Charakterystyczna dla tego dyskursu jest także leksyka specjalna, neosemantyczne struktury nieciągłe oraz pytania jako element dynamizujący. Punktem odniesienia dla dyskursu posthumanizmu jest tradycyjny – antropocentryczny – porządek rzeczywistości, co poświadcza specyficzny obraz świata akcentujący równość wszelkich gatunków żywych i bytów transhumanistycznych. Dyskurs posthumanizmu wzbogaca współczesną przestrzeń komunikacyjną, poszerza kategorię podmiotu i reinterpretuje pojęcie kultury komunikacji.
Bibliografia
Boniecka B., 2000, Struktura i funkcje pytań w języku polskim, Lublin.
Derra A., 2010, Czy wielość prowadzi do dowolności. O użytecznym wymiarze relatywizmu, w: Relatywizm w języku i kulturze, red. A. Pajdzińska, R. Tokarski, Lublin, s. 11–24.
Dijk van, T.A., red., 2001, Dyskurs jako struktura i proces, przeł. G. Grochowski, Warszawa.
Gajda S., 1987, Społeczne determinanty nazw własnych (tytułów), „Socjolingwistyka”, nr 6, s. 79–89.
Grzmil-Tylutki H., 2007, Gatunek w świetle francuskiej teorii dyskursu, Kraków.
Krzeszowski T., 1999, Aksjologiczne aspekty semantyki językowej, Toruń.
Labocha J., 2008, Tekst, wypowiedź, dyskurs w procesie komunikacji językowej, Kraków.
Pisarek W., 1967, Poznać prasę po nagłówkach. Nagłówek wypowiedzi prasowej w oświetleniu lingwistycznym, Kraków.
Pytlas M., 2010, Paninterpretacjonizm – czy hermeneutycy mówią prawdę?, w: Relatywizm w języku i kulturze, red. A. Pajdzińska, R. Tokarski, Lublin, s. 85–94.
Tymieniecka-Suchanek J., 2014, Słowo wstępne, w: Człowiek w relacji do zwierząt, roślin i maszyn w kulturze, red. J. Tymieniecka-Suchanek, t. 1: Aspekt posthumanistyczny i transhumanistyczny, Katowice, s. 9–13.
Witosz B., 2009, Dyskurs i stylistyka, Katowice.
Witosz B., red., w druku, Dyskurs i jego odmiany, Katowice.
Wojtak M., 2011, O relacjach dyskursu, stylu, gatunku i tekstu, „Tekst i Dyskurs – Text und Diskurs”, nr 4, s. 69–78.
Żydek-Bednarczuk U., 2005, Wprowadzenie do lingwistycznej analizy tekstu, Kraków.
Licencja
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie Poznańskie Spotkania Językoznawcze są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie Poznańskie Spotkania Językoznawcze udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalą na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych od 2015 r. w Poznańskich Spotkaniach Językoznawczych pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa - obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych - utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2015 r. prawa autorskie są zastrzeżone.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).