Abstrakt
An analysis of the experiences, insights and proclamations by mystics and prophets from various epochs unveils the characteristics of individuals exposed to long experiences and holistic (or integral) cognition. A mystic transformation affects the mode of speaking and communicating with the world. Language with its stereotypical phrases and connotations certainly limits human cognition. However, in the process of their transpersonal experience, mystics go beyond this barrier and overcome cognitive limitations including the flaws of human language. In order to present an altogether “different” space of reality shared by mystics, and to share their proclamations and teaching with a large audience, mystics apply very specific linguistic tools like the metaphor, allegory, antithesis, paradox, analogy, symbol, quotations from the Bible, hyperbole, parallelism, chiasm and, last but not least, parable. An act of viewing the prophecy and epiphany-related language reflecting the authors’ synoptic (mystic) awareness “from the inside” makes it possible to identify archetypal criteria of the mystic experience and to establish the correct meaning of the key expressions (the sacred) and sacral acts of speech.Bibliografia
Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu, Poznań–Warszawa 1990.
Hugo de St. Victor, De sacramentis christianae fidei, Straßburg 1485, Pars Decime, Capitulum I.
A. Heschel, Die Prophetie, Kraków 1936.
A. Reinach, Sämtliche Werke, München [1916] 1989.
B. Poniży, Znaczenie „Theou Agnosia” w Księdze Mądrości, w: Studium Scripturae anima theologiae, Kraków 1990.
Mikołaj z Kuzy, O oświeconej niewiedzy, Kraków 1997.
A. Sakaguchi, Język – mistyka – proroctwo. Od doświadczenia do wysłowienia, Poznań 2011.
K. Albrecht, Psychologie des mystischen Bewußtseins, Bremen 1951.
U.M. Nix, Der mystische Wortschatz Meister Eckharts im Lichte der energetischen Sprachbetrachtung, Düsseldorf 1963.
T. Sarrazin, Deutschland schafft sich ab, Monachium 2010.
Jan od Krzyża, Żywy płomień miłości, Kraków 2003.
Erazm z Rotterdamu, Trzy rozprawy, przeł. J. Domański, Warszawa 1960.
B. Pascal, Rozprawy i listy, przeł. T. Żeleński-Boy, M. Tazbir, Warszawa 1962.
F. Kowalska, Dzienniczek, Warszawa 2002.
I. Niro, Ojciec Pio – święty z Pietrelciny. Świadectwa, cz. 1–3, San Giovanni Rotondo 2008–2010.
K. Scholtissek, In Ihm sein und bleiben, Freiburg 2000.
Pseudo-Dionizy Areopagita, Imiona boskie. Teologia mistyczna, przeł. M. Dzielska, Kraków 1997.
K. von Genua, Lebensbild und geistige Gestalt. Ihre Werke, München 1939.
H. Elzenberg, Kłopot z istnieniem, Kraków 1963.
Teresa od Jezusa [z Ávila], Twierdza wewnętrzna, Kraków 1943.
J. Böhme, Die Morgenröte bricht an, Freiburg 1983.
E. Husserl, Die Krisis der europäischen Wissenschaften und die transzendentale Phänomenologie, Hamburg [1934–1937] 1996.
Licencja
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza” są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza” udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalają na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych od 2016 roku w „Poznańskich Studiach Polonistycznych. Serii Językoznawczej” pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa – obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych – utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2016 r. prawa autorskie są zastrzeżone.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).