Z dziejów synkretyzmu filozoficznego w epoce renesansu – Jana Grotowskiego
PDF

Słowa kluczowe

Renaissance
antiquity
syncretism
philosopher
nobleness.

Jak cytować

Raubo, A. (2011). Z dziejów synkretyzmu filozoficznego w epoce renesansu – Jana Grotowskiego. Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka, (18), 285–316. https://doi.org/10.14746/pspsl:2011.18.17

Abstrakt

The article discusses the philosophical syncretism of the Renaissance time period in a lesser known sixteenth century text of Jan Grotowski Ai.e. Socrates, Diogenes and Themistocles. The description of the interlocutors refers both to their antique and Renaissance descriptions. In addition, the issue of nobleness that comes from birth and the one that comes from living a good life is discussed. The notion of virtue as it was presented in Grotowski’s work is outlined, as well as the relations between the body, soul and the spirit included in it that influence the interpretation of the notion “nobleness”.

https://doi.org/10.14746/pspsl:2011.18.17
PDF

Bibliografia

Baczewski S., Szlachectwo. Studium z dziejów idei w piśmiennictwie polskim. Druga połowa XVI wieku, wiek XVII, Lublin 2009.

Barycz H., W blaskach epoki odrodzenia, Warszawa 1968.

Bielski M., Żywoty filozofów, to jest mędrców nauk przyrodzonych i też inszych mężów cnotami ozdobionych ku obyczajnemu nauczaniu człowieka każdego krótko wybrane, Kraków 1535.

Bieńkowski T., Antyk w literaturze i kulturze staropolskiej (1450–1750). Główne problemy

i kierunki recepcji, Wrocław 1976.

Czerkawski J., Humanizm i scholastyka. Studia z dziejów kultury filozoficznej w Polsce w XVI i XVII wieku, Lublin 1992.

Derwich M., Cetwiński M., Herby, legendy, dawne mity, Wrocław 1989.

Diogenes Laertios, Żywoty i poglądy słynnych filozofów, przeł. I. Krońska, Warszawa 1982.

Domański J., Erazm i filozofia. Studium o koncepcji filozofii Erazma z Rotterdamu, Wrocław 1973.

Domański J., Metamorfozy pojęcia filozofii, przeł. Z. Mroczkowska, M. Bujko, Warszawa 1996.

Domański J., „Scholastyczne” i „humanistyczne” pojęcie filozofii, Kęty 2005.

Domański J., Z dawnych rozważań o marności i pogardzie świata oraz nędzy i godności człowieka, Warszawa 1997.

Dusza [hasło], w: Słownik polszczyzny XVI wieku, t. 6, Wrocław 1972.

Erazm z Roterdamu, Trzy rozprawy, przeł. J. Domański, Warszawa 2000.

Estreicher K., Bibliografia polska, t. 12 (6), Kraków 1899.

Estreicher K., Bibliografia polska, t. 13, Kraków 1899.

Garin E., Filozofia Odrodzenia we Włoszech, przeł. K. Żaboklicki, Warszawa 1969.

Garin E., Powrót filozofów starożytnych, przeł. A. Dutka, Warszawa 1993.

Gorzkowski A., Zagadki demonologii. „Demon Socratis” Łukasza Górnickiego, Kraków 1995.

Kalita Z., Etyka renesansowego humanizmu. Wykłady z dziejów myśli etycznej, Wrocław 1986.

Kazańczuk M., Staropolskie legendy herbowe, Wrocław 1990.

Kołakowski S., O prawdziwej sczęśliwości i Błogosławieństwie jako onego dostąpić, i w nim żyć na świecie możemy, z Pisma Świętego, i inych Autorów nauki barzo pocieszne a miłe ludziam nabożnym, Wilno 1593.

Kopaliński W., Winogrona [hasło], w: Słownik symboli, Warszawa 1990.

Krokiewicz A., Sokrates. Etyka Demokryta i hedonizm Arystypa, Warszawa 2000.

Krońska I., Sokrates, Warszawa 1989.

Kuksewicz Z., Filozofia człowieka. Teoria duszy, Wrocław 1975.

Kurylewicz G., Poznawanie i niepoznawanie istnienia – Giovanni Pico della Mirandola w poszukiwaniu metafizycznej zgodności wszystkiego, co istnieje, Warszawa 2004.

Lichański J.Z., „Demon Socratis” Łukasza Górnickiego. Z dziejów recepcji Platona w Polsce XVI wieku, w: Łukasz Górnicki i jego czasy, red. B. Noworolska, W. Stec, Białystok 1993, s. 71–84.

Manetti G ., Żywot Sokratesa, przeł. A. Skolimowska, w: Humanistyczne żywoty filozofów starożytnych, red. W. Olszaniec, K. Rzepkowski, t. 1, Warszawa 2008.

Milewska-Waźbińska B., Vera nobilitas. Etos szlachecki na podstawie herbarzy staropolskich, w: Etos humanistyczny, red. P. Urbański, Warszawa 2010.

Nowicki A., Portrety filozofów w poezji, malarstwie i muzyce, Lublin 1978.

Olszaniec S., Julian Apostata jako reformator religijny, Kraków 1999.

Platon, Uczta, w: Dialogi, t. 1, przeł. W. Witwicki, Kęty 1999.

Raubo A., „Filozofi są dziwacy, surowi, melankolicy...”. O atopicznych cechach osobowości filozofa w literaturze polskiego renesansu, „Pamiętnik Literacki” 2008, z. 3, s. 57–87.

Reale G ., Historia filozofii starożytnej. Od początków do Sokratesa, przeł. E.I. Zieliński, t. 1, Lublin 2005.

Reale G., Historia filozofii starożytnej. Szkoły epoki Cesarstwa, przeł. E.I. Zieliński, t. 4, Lublin 1999.

Rej M., Wizerunk własny żywota człowieka poczciwego, w którym jako we źwierciedle snadnie każdy swe sprawy oględać może; zebrany z filozofów i z różnych obyczajów świata tego, oprac. W. Kuraszkiewicz, Wrocław 1971.

Rej M., Źwierciadło: albo kstałt, w którym każdy stan snadnie się może swym sprawam, jako we źwierciedle, przypatrzyć, t. 1, oprac. I. Chrzanowski, Kraków 1914.

Weintraub W., Polityka w poezji Kochanowskiego, w: Jan Kochanowski i epoka renesansu, red. T. Michałowska, Warszawa 1984, s. 13–16.

Wolicki A., Wstęp, w: Plutarch, Żywoty równoległe, przeł. K. Korus, L. Trzcinkowski, t. 2, Warszawa 2005.