Słowa kluczowe
biography
history
literature
modi memorandi
text of culture
Jak cytować
Abstrakt
This article – as mentioned in the introduction – details three ways to understand the category of biography in Hannah Arendt’s writings. In the first, I mention the very act of writing a biography by the author – a story of Rahel Varnhagen or Walter Benjamin, also referring to the biographical and epistolographic essays that Arendt pointed out. In the second, I’m interested in the aspect of refugee biography proposed by Arendt in “We Refugees” which she used to redefine the term “refugee”. In the third aspect, I present Arendt as the protagonist of a biography in Julia Kristeva’s writings.
Bibliografia
Adamczewska Izabella (2016), Biografia reporterska w ujęciu komunikacyjnym na przykładzie książek Angeliki Kuźniak, „Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica”, R. IV, s. 164-185.
Arendt Hannah (1983), My uchodźcy, przeł. Halina Bortnowska, „Znak”, R. XXXV, nr 2-3, s. 501-511.
Arendt Hannah (1991), Myślenie, przeł. Hanna Buczyńska-Garewicz, Czytelnik, Warszawa.
Arendt Hannah (2000), Kondycja ludzka, przeł. Anna Łagodzka, Aletheia, Warszawa.
Arendt Hannah (2007), Walter Benjamin 1892-1940, przeł. Andrzej Kopacki, słowo/obraz terytoria, Gdańsk.
Arendt Hannah, Heidegger Martin (2010), Korespondencja z lat 1925-1975 / Hannah Arendt, Martin Heidegger, na podstawie spuścizny obojga autorów opracowała Ursula Ludz, przeł. Sława Lisiecka, PAX, Warszawa.
Arendt Hannah (2012a), Rahel Varnhagen. Historia życia niemieckiej Żydówki z epoki romantyzmu, przeł. Katarzyna Leszczyńska, Pogranicze, Sejny.
Arendt Hannah (2012b), Żaden kadisz nie będzie odmówiony [1942], w: tejże, Pisma żydowskie, przeł. Mieczysław Godyń, Piotr Nowak, Ewa Rzanna, Fundacja Franciszka hrabiego Cieszkowskiego, Warszawa, s. 183-184.
Arendt Hannah (2012c), Żyd jako parias. Ukryta tradycja [1944], w: tejże, Pisma żydowskie, przeł. Mieczysław Godyń, Piotr Nowak, Ewa Rzanna, Fundacja Franciszka hrabiego Cieszkowskiego, Warszawa, s. 311-335.
Arendt Hannah (2012d), Żydowska armia – początek żydowskiej polityki? [1941], w: tejże, Pisma żydowskie, przeł. Mieczysław Godyń, Piotr
Nowak, Ewa Rzanna, Fundacja Franciszka hrabiego Cieszkowskiego, Warszawa, s. 152-155.
Arendt Hannah (2013), Ludzie w mrocznych czasach, posłowie Karl Schlögel, red. Ewa Rzanna, słowo/obraz terytoria, Gdańsk.
Arendt Hannah (2014), Korzenie totalitaryzmu, przekł. Mariola Szawiel, Daniel Grinberg, Świat Książki, Warszawa.
Balcerzan Edward (1975), Biografia jako język, w: Biografia – geografia – kultura literacka, red. Janusz Sławiński, Jerzy Ziomek, Ossolineum, Wrocław, s. 25-40.
Całek Anita (2013), Biografia naukowa: od koncepcji do narracji. Interdyscyplinarność, teorie, metody badawcze, WUJ, Kraków.
Cymbrykiewicz Joanna (2019), Biografia jako pretekst. Modele współczesnych duńskich biofikcji, Wydział Neofilologii UAM w Poznaniu, Poznań, [dostęp: 9 czerwca 2020], https://tinyurl.com/y789o7re.
Dambek-Giallelis Zofia, Marzec Lucyna, Borowczyk Jerzy (2019), Wstęp, „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka”, nr 35 (55), s. 9-13, https://doi.org/10.14746/pspsl.2019.35.1.
Dubas Elżbieta, Gutowska Anna, red. (2017), Czas i miejsca w biografii. Aspekty edukacyjne, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź.
Gołębiewska Maria (2008), Powtórzenie w myśli Sørena Kierkegaarda –opowieść a przypowieść, „Przestrzenie Teorii”, nr 8, s. 123-141.
Heidegger Martin (1992), [*** Gdy światło wieczoru…], przeł. Grzegorz Sowiński, „Koniec Wieku”, nr 4, s. 22.
Heidegger Martin (2007), Bycie i czas, przeł. Bogdan Baran, PWN, Warszawa.
Kierkegaard Søren (1992), Powtórzenie. Próba psychologii eksperymentalnej przez Constantina Constantinusa, przeł. oraz wstępem i przypisami opatrzył Bronisław Świderski, Fundacja Aletheia, Warszawa.
Kristeva Julia (2007), Geniusz kobiecy. Hannah Arendt. Biografia, przeł. Jacek Levin, KR, Warszawa.
Leociak Jacek (2017), Biografie ulic. O żydowskich ulicach Warszawy od narodzin po Zagładę, Dom Spotkań z Historią, Warszawa.
Marzec Lucyna (2017), W archiwum prywatnym, „Czas Kultury”, nr 2, s. 6-15.
Nowak Justyna (2016), Szósty zmysł Hannah Arendt, „Studia z Historii Filozofii”, vol. 7, nr 1, s. 273-280, [dostęp: 15 września 2017], https://tinyurl.com/ybcsg6sr.
Popiel Magdalena (2011), Artysta awangardowy – między arcyludzkim a nieludzkim. Próba estetyki antropologicznej,
„Teksty Drugie”, nr 6 (132), s. 49-74, [dostęp: 17 września 2020], https://tinyurl.com/y3q7wam4.
Reimer Louis (1968), Die Wiederholung als Problem der Erlösung bei Kierkegaard, „Kierkegaardiana”, vol. 7, s. 18-63.
Rothberg Michael (2015), Pamięć wielokierunkowa. Pamiętanie Zagłady w epoce dekolonizacji, przeł. Katarzyna Bojarska, IBL PAN, Warszawa.
Saryusz-Wolska Magdalena, Traba Robert, red. (2014), Modi memorandi. Leksykon kultury pamięci, Scholar, Warszawa.
Toeplitz Karol (1991), Kategoria powtórzenia w filozofii i sztuce współczesnej, „Sztuka i Filozofia”, nr 4, s. 123-132.
Ulicka Danuta (2010), Zwrot archiwalny (jak ja go widzę), „Teksty Drugie”, nr 1-2, s. 159-164.
Wójcicka Marta (2019), Gatunek pamięci zbiorowej. Rekonesans, „Stylistyka”, nr 28, s. 79-90, https://doi.org/10.25167/Stylistyka28.2019.6.
Licencja
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka” są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka” udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalają na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych od 2016 roku w „Poznańskich Studiach Polonistycznych. Serii Literackiej” pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa – obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych – utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2016 r. prawa autorskie są zastrzeżone.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).