Abstrakt
The article is an attempt at capturing the relationship between the lives and creative attitudes of Rahel Varnhagen, Hannah Arendt and Judith Butler. Starting with Varnhagen’s biography written by Arendt, the essay’s author wonders about the philosopher’s writing strategy. Instead of a classic reconstruction of life, the biographer offers a collage of excerpts from Rahel’s letters with extensive commentary. This form encourages one to read Rahel Varnhagen as a narration about the author and her own struggle with Jewish and female identity. The second relationship analysed in the essay is the impact of Hannah Arendt’s texts on Judith Butler’s writings. Despite the criticism of the philosopher’s writings, Arendt remains an unquestionable inspiration to Butler. The article also emphasises the difference
between the theoreticians: Arendt uses the strategy of mimicry (writing about identity in the form of a German Jew’s biography), while Butler writes a politically-engaged text, exposing herself and her identity.
Bibliografia
Arendt Hannah (2002), Co pozostaje? (Günter Gaus rozmawia z Hannah Arendt), rozm. przepr. Günter Gaus, przeł. Jerzy Kałążny, „Przegląd Polityczny”, nr 55, s. 46-57.
Arendt Hannah (2008), Salon berliński, w: tejże, Salon berliński i inne eseje, przedm. i wybór tekstów Piotr Nowak, przeł. Mieczysław Godyń, Sebastian Szymański, Prószyński i S-ka, Warszawa, s. 33-43.
Arendt Hannah (2012), Rahel Varnhagen. Historia życia niemieckiej Żydówki z epoki romantyzmu, przeł. Katarzyna Leszczyńska, Fundacja Pogranicze, Sejny.
Borkowska Grażyna (1996), Cudzoziemki. Studia o polskiej prozie kobiecej, Wydawnictwo IBL, Warszawa.
Butler Judith (2014), Na rozdrożu. Żydowskość i krytyka syjonizmu, przeł. Michał Filipczuk, Wydawnictwo Krytyki Politycznej, Warszawa.
Kristeva Julia (2007), Hannah Arendt. Biografia, przeł. Jacek Levin, Wydawnictwo KR, Warszawa.
Leszczyńska Katarzyna (2012), Posłowie, w: Hannah Arendt, Rahel Varnhagen. Historia życia niemieckiej Żydówki z epoki romantyzmu, przeł. Katarzyna Leszczyńska, Fundacja Pogranicze, Sejny, s. 403-444.
Nowak Piotr (2008), Przedmowa, w: Hannah Arendt, Salon berliński i inne eseje, przedm. i wybór tekstów Piotr Nowak, przeł. Mieczysław Godyń, Sebastian Szymański, Prószyński i S-ka, Warszawa, s. 7-32.
Nowosielska Anna, Tiuryn Tomasz (2002), Sukno Penelopy, „Wysokie Obcasy”, dodatek do „Gazety Wyborczej”, nr 42, s. 6-14.
Pekaniec Anna (2010), Odzyskiwanie historii kobiet. Literatura dokumentu osobistego jako świadectwo, w: Krakowski Szlak Kobiet.
Przewodniczka po Krakowie emancypantek, t. 2, red. Ewa Furgał, Fundacja Przestrzeń Kobiet, Kraków, s. 23-37.
Rawska Hanna (2016), Spór o Izrael, „Przegląd Humanistyczny”, nr 1, s. 196-199.
Roszak Joanna (2013), Hannah Arendt, „Rahel Varnhagen”, „dwutygodnik. com”, nr 5, [dostęp: 3 lutego 2020], https://tinyurl.com/ybw6p6lb.
Rzanna Ewa (2010), Hannah Arendt. Dwie biografie, „Przegląd Polityczny”, nr 101, s. 138-146.
Licencja
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka” są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka” udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalają na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych od 2016 roku w „Poznańskich Studiach Polonistycznych. Serii Literackiej” pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa – obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych – utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2016 r. prawa autorskie są zastrzeżone.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).