Słowa kluczowe
blackness
thread
Baudelaire
Fleurs du mal
Jak cytować
Abstrakt
The article shows Baudelaire’s poetry as a sign of both fascination and disgust with melancholy at the same time, which paradoxically results in an over-representation of melancholic images. Black yarn is the key image in the interpretation of Fleurs du mal presented here. Blackness appears as a sign of emptiness, of what is lost, as something interiorized and appropriated by a melancholic subject. The article proves that this emptiness and abysmal desolation in Baudelaire’s texts provide the substantive weight and that blackness becomes the materialization of melancholy and the matter of poetry at the same time, which leads us directly to a melancholic poetry par excellence.
Bibliografia
Antoine Gérald (1967), La Nuit chez Baudelaire, „Revue d’Histoire Littéraire de la France”, nr 2, s. 375-401.
Baudelaire Charles (1887), OEuvres posthumes et correspondances inédites, Maison Quantin, Paris.
Baudelaire Charles (1994), Kwiaty zła / Les Fleurs du mal (1868), wybór Maria Leśniewska, Jerzy Brzozowski, przekład zbiorowy, Wydawnictwo Literackie, Kraków. Baudelaire Charles (2003a), „Pani Bovary” Gustawa Flauberta, przeł. Andrzej Kijowski, w: tegoż, Sztuka romantyczna, wstęp Andrzej Kijowski, przekład zbiorowy, słowo/obraz terytoria, Gdańsk, s. 95-105.
Baudelaire Charles (2003b), Piotr Dupont, przeł. Andrzej Kijowski, w: tegoż, Sztuka romantyczna, wstęp Andrzej Kijowski, przekład zbiorowy, słowo/obraz terytoria, Gdańsk, s. 57-66.
Bieńczyk Marek (1998), Melancholia. O tych, co nigdy nie odnajdą straty, Sic!, Warszawa.
Bieńczyk Marek (2002), Oczy Dürera. O melancholii romantycznej, Sic!, Warszawa.
Brzozowski Jerzy (2014), Charles Baudelaire: między melancholią a żarliwością, w: Przeciw melancholii w 40. rocznicę wydania „Melancholii” Antoniego Kępińskiego – perspektywy FIDES i RATIO, red. Agnieszka Hennel-Brzozowska i Stanisław Jaromi OFMConv, Polska Akademia Umiejętności, Kraków, s. 121-128.
Caramatie Bernard (2015), L’ordre de Baudelaire. Lecture des Fleurs du Mal, Hermann Éditeurs, Paris.
Dufour Pierre (1988), „Les Fleurs du Mal”: dictionnaire de mélancolie, „Littérature”, nr 4: Matière de poésie, s. 30-54.
Hirt André (1998), Baudelaire. Exposition de la poésie, Editions Kimé, Paris.
Kępiński Antoni (1974), Melancholia, Państwowy Zakład Wyd. Lekarskich, Warszawa.
Klibansky Raymond, Panofsky Erwin, Saxl Fritz (2009), Saturn i melancholia. Studia z historii, filozofii, przyrody, medycyny, religii oraz sztuki, przeł. Anna Kryczyńska, Universitas, Kraków.
Kristeva Julia (2007), Czarne słońce. Depresja i melancholia, przeł. Michał Paweł Markowski, Remigiusz Ryziński, Universitas, Kraków.
Labarthe Patrick (1997), Spleen et création poétique dans „Les Fleurs du Mal”, w: Poètes du spleen. Leaopardi, Baudelaire, Pessoa, red. Philippe Daros, Champion, Paris, s. 115-166.
Leconte Frantz (1989) La tradition de l’ennui splénétique en France de Christine de Pisan à Baudelaire, City University of New York, New York.
Maillaird Pascal (2000), L’Allégorie Baudelaire. Poétique d’une métafigure du discours, „Romantisme”, nr 107, s. 37-48.
Maulpoix Jean-Michel (1998), Le spleen baudelairien, une mélancolie moderne, w: Poétiques du néant: Leopardi, Baudelaire, Pessoa, red. Béatrice Didier, Déborah Lévy-Bertherat, Gwenhaël Ponnau, Paris, s. 23-38.
Nerval Gérard de (2012), Aurelia, przeł. Ryszard Engelking, w: tegoż, Śnienie i życie, przeł. Ryszard Engelking i Tomasz Swoboda, słowo/obraz terytoria, Gdańsk, s. 73-127.
Richter Mario (2001), Baudelaire. „Les Fleurs du Mal”. Lecture intégrale, t. 1, Slatkine, Genève, s. 281-284.
Sartre Jean Paul (2007), Baudelaire, przeł. Krzysztof Jarosz, Zielona Sowa, Kraków.
Siwiec Magdalena (2014), Ze stygmatem romantyzmu. O Norwidzie i Baudelairze z perspektywy nowoczesności, „Teksty Drugie”, nr 4, s. 196-214.
Stala Marian (1980), Od czarnego słońca do ciemnego świecidła, „Teksty”, nr 6, s. 105-121.
Starobinski Jean (2017), Atrament melancholii, przeł. Krystyna Belaid, słowo/obraz terytoria, Gdańsk.
Śniedziewski Piotr (2010), „Spleen” – dialog anatomii z psychologią. Problemy recepcji i przekładu, „Rocznik Komparatystyczny”, t. 1, s. 105-124.
Śniedziewski Piotr (2011), Spoglądać w zmącone zwierciadło (Baudelaire), w: tegoż, Melancholijne spojrzenie, Universitas, Kraków, s. 203-230.
Wilhem Fabrice (1999), Baudelaire : L’écriture du narcissisme, Harmattan, Paris.
Licencja
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka” są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka” udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalają na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych od 2016 roku w „Poznańskich Studiach Polonistycznych. Serii Literackiej” pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa – obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych – utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2016 r. prawa autorskie są zastrzeżone.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).