Kierunki prowadzenia polityki społecznej w Polsce w latach 2007–2015 oraz 2015–2019
PDF

Słowa kluczowe

polityka społeczna
500 plus
PO-PSL
Zjednoczona Prawica
polityka prorodzinna

Jak cytować

Betka, B. (2020). Kierunki prowadzenia polityki społecznej w Polsce w latach 2007–2015 oraz 2015–2019. Refleksje. Pismo Naukowe studentów I doktorantów WNPiD UAM, (19-20), 55–67. https://doi.org/10.14746/r.2019.1.5

Abstrakt

Polityka społeczna stanowi ważną część obietnic wyborczych. W ostatnich latach obserwuje się znaczny wzrost zainteresowania tą tematyką. W latach 2007–2019 partie rządzące swoje działania w zakresie polityki społecznej musiały dostosować do istniejących warunków gospodarczych oraz środowiskowych. Mimo wielu obietnic zawartych w postulatach wyborczych, nie wszystkie plany zostały zrealizowane. Chociaż niektóre z nich, tak jak program 500 plus, były skuteczne i pomogły w powiększeniu dotychczasowego elektoratu. Celem niniejszego artykuły jest analiza i porównanie prowadzonej polityki społecznej przez rządy w latach 2007–2019.

https://doi.org/10.14746/r.2019.1.5
PDF

Bibliografia

Antoszewski A. (2006), Wzorce rywalizacji politycznej we współczesnych demokracjach europejskich, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław.

Bednarz M. (2008), Polityka społeczna jako zaspokajanie istotnych potrzeb społecznych, Wydawnictwo Naukowe Kujawsko-Pomorska Szkoła Wyższa, Bydgoszcz.

CBOS (2017), Ocena programu 500 plus po około roku od jego wprowadzenia, Komunikat z badań, nr 36.

Grewiński M. (2006) Wielosektorowa polityka społeczna – w kierunku welfare pluralism, „Polityka Społeczna”, nr 5–6. https://www.premier.gov.pl/wydarzenia/aktualnosci/podsumowanie-rzadow-premiera-donalda-tuska-2007-2014.html, 6.11.2019.

Karpowicz E. (2006), Modele polityki społecznej. Kierunki zmian polityki społecznej w Polsce, Biuro Studiów i Ekspertyz, Warszawa.

Księżopolski M., Supińska J., Rajkiewicz A. (1996), Polityka społeczna – materiały do studiowania, wyd. 1, Wydawnictwo Śląsk, Katowice.

Marzęcki R. (2012), Konstruowanie wzajemnych relacji jako elementy stylu uprawiania polityki PO i PiS, „Środkowoeuropejskie Studia Polityczne”, nr 2.

Mazurek J. F. (1977), Koncepcja solidaryzmu społecznego, „Roczniki Nauk Społecznych”, t. V.

Miżejewski C. (2006), Polityka społeczna wobec sektora ekonomii społecznej, „Ekonomia Społeczna Teksty”, nr 21.

NIK (2015), Koordynacja polityki rodzinnej w Polsce. Informacja o wynikach kontroli, Najwyższa Izba Kontroli, Warszawa.

Podsumowanie rządów premiera Donalda Tuska 2007–2014, premier.gov.pl.

Polakowski M., Szelewa D., Bakalarczyk R., Sutowski M. (2017), Polityka społeczna rządu Prawa i Sprawiedliwości, Warszawskie debaty o polityce społecznej, Wydawnictwo Friedrich-Ebert-Stiftung, nr 26.

Polakowski M., Szelewa D. (2015), Polityka społeczna koalicji PO-PSL, Warszawskie debaty o polityce społecznej, Wydawnictwo Friedrich-Ebert-Stiftung, nr 16.

Program wyborczy Prawa i Sprawiedliwości. Polski Model Państwa Dobrobytu (2019), http://pis.org.pl/aktualnosci/program-prawa-i-sprawiedliwosci

Rysz-Kowalczyk B. (2001), Leksykon polityki społecznej, Instytut Polityki Społecznej Uniwersytet Warszawski, Aspra-Jr, Warszawa.

Supińska J. (2014), Dylematy polityki społecznej, Instytut Polityki Społecznej Uniwersytet Warszawski, Aspra-Jr, Warszawa.

Szarfenberg R. (2006), Definicja, zakres, konteksty polityki społecznej, Instytut Polityki Społecznej, Uniwersytet Warszawski, Warszawa.

Tyrała M. (2016), Postulaty programowe a sukces wyborczy na przykładzie partii PiS i Razem w wyborach parlamentarnych w Polsce w 2015 roku, Ośrodek Analiz

Politologicznych UW, e-Politikon, nr XVII

Wigier M., Chmurzyńska K. (2011), Interwencjonizm w agrobiznesie na przykładzie PROW 2007–2013 – teoria i praktyka, „Zeszyty Naukowe SGGW w Warszawie. Ekonomika i Organizacja Gospodarki Żywnościowej”, nr 90.