Słowa kluczowe
psychologia polityki
ciemna triada
Jak cytować
Abstrakt
Celem artykułu jest określenie poziomu makiawelizmu u osób w wieku 18–24 lata. Badaniu z wykorzystaniem kwestionariusza Mach IV zostało poddanych 78 osób – uczniów i studentów. W naszej pracy sformułowano wnioski, które dotyczą badanych. Artykuł jest częścią prac Koła Naukowego Psychologii Polityki działającego na Wydziale Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM w Poznaniu, które od kilku lat podejmuje temat makiawelizmu jako czynnika wpływającego na uwarunkowania społeczne.
Bibliografia
Austin E. J., Farrelly D., Black C., Moore H. (2007), Emotional intelligence, Machiavellianism and emotional manipulation: Does EI have a dark side?, “Personality and Individual Differences”, 43.
Buczek A., Puchała A., Kocur D. (2016), Ciemna Triada u osób będących w relacji typu Friends with benefits, „Przegląd Seksuologiczny”, 4(48).
Christie R., Geis F. (1970), Studies in Machiavellianism, New York.
Czerniawska M., Dolata E. (2004), Makiaweliści – dlaczego „prawie zawsze zwyciężają?”, „Psychologia Rozwojowa”, t. 9, nr 1.
Czerniawska M., Zabielska M. (2000), Makiawelizm, samoocena a system wartości, „Nowy Test”, 1.
Drwal R. (1995), Adaptacja kwestionariuszy osobowości, Warszawa.
Dussault M., Hojjat M., Boone T. R. (2013), Machiavellianism and dating: deception and intimacy, “Social Behavior and Personality”, 41(2).
Jakubik A. (1979), Histeria, Warszawa.
Łopuszańska J. (2016), Zróżnicowanie narcyzmu i makiawelizmu u osób uzdolnionych plastycznie i osób o uzdolnieniach przeciętnych, „Studia Psychologica” UKSW, 16(2).
Machiavelli N. (2005), Książę, Kraków.
Mudrack P. E., (1989), Age-related differences in Machiavellianism in an adult sample, “Psychological Reports”, vol. 64.
Ocieczek G. (2013), Ocena poziomu makiawelizmu wśród polskich świadków koronnych jako czynnik wiarygodności ich zeznań, „Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego”, 9/13.
Paulhus D. L., Williams K. M. (2002), The dark triad of personality: Narcissism, Machiavellianism, and psychopathy, “Journal of Research in Personality”, 36.
Pilch I. (2008a), Osobowość makiawelisty i jego relacje z ludźmi, Katowice.
Pilch I. (2008b), Osobowość makiaweliczna rodziców i ich dzieci: makiawelizm jako zagrożenie zdrowia i dobrostanu jednostki, Chowanna t. 2.
Pilch I. (2008c), Emocje i osobowość makiawelisty, w: Bliżej emocji II, red. A. Błachnio, A. Przpiórka, Lublin.
Pilch I. (2012), Makiawelizm i inne uwarunkowania zachowań konsumenckich, w: W supermarkecie szczęścia.
O różnorodności zachowań konsumenckich w kontekście jakości życia, red. M. Górnik-Durose, A. Zawadzka, Warszawa.
Pilch I. (2013), Makiawelizm a psychopatia, Chowanna t. 1.
Sjöberg L. (2001), Emotional intelligence: A psychometric analysis, “European Psychologist”, vol. 6 (2).
Siwy-Hudowska A., Kieszkowska-Grudny A. (2010), Osobowość makiaweliczna i jej
czynniki w porównaniach międzypłciowych: znaczenie inteligencji emocjonalnej i lęku, „Psychologia Społeczna”, t. 5.
Siwy-Hudowska A., Pilch I. (2014), Makiawelizm w rodzinach: analiza współzależności między poziomem makiawelizmu dorosłych dzieci i ich rodziców, „Studia Psychologiczne”, t. 52.
Sjöberg L., Littorin P. (2003), Emotional intelligence, personality and sales performance, SSE/EFI Working Paper Series in Business Administration,no. 2003:8, Center for Risk Research, Stockholm School of Economics.
Strus W., Kozłowska A. (2018), Osobowość psychopatyczna – nowe ujęcie starej problematyki, „Biuletyn Polskiego Towarzystwa Kryminologicznego”, nr 25.
Surmiak A. (2015), Kłamstwo jako przedmiot badań jakościowych. Ograniczenia i możliwości, „Rocznik Lubuski”, t. 41, cz. 1.
Wastell C., Booth A. (2003), Machiavellianism: An alexithymic perspective, “Journal of Social and Clinical Psychology”, vol. 22 (6).
Webster R. L., Harmon H. A. (2002), Comparing levels of machiavellianism of today’s college students with college students of the 1960s, “Teaching Bussiness Ethics”, vol. 6.
Witkowski T. (2005), Inteligencja makiaweliczna. Rzecz o pochodzeniu natury ludzkiej, Poznań.
Wypler W. (2009), Aktualne trendy w psychologicznych badaniach nad kłamstwem, w: Profilaktyka społeczna i resocjalizacja, red. J. Kwaśniewski, Warszawa.