Mediatyzcja polityki. Koneiczność, zagrożenie czy alternatywa?
PDF

Jak cytować

Napieralski, J. (2018). Mediatyzcja polityki. Koneiczność, zagrożenie czy alternatywa?. Refleksje. Pismo Naukowe studentów I doktorantów WNPiD UAM, (2), 23–34. https://doi.org/10.14746/r.2010.2.02

Abstrakt

The main problem described in this paper is an attempt to create the definition of a mediated political communication process. Three dimensions of this social phenomenon have been distinguished. Firstly, understood as necessity (media saturation, journalists as the fourth authority, theory of agenda setting). Secondly, understood as a threat (info-tainment, post-politics) and last but not least, perceived as an alternative (the future of political communication).

https://doi.org/10.14746/r.2010.2.02
PDF

Bibliografia

W. Pawlak, TVN, Kawa na ławę, 24 lutego 2008 r.

B. Dobek-Ostrowska, Komunikowanie polityczne i publiczne, Warszawa 2006

G. Ritzer, Makdonaldyzacja społeczeństwa. Wydanie na nowy wiek, Warszawa 2005,

B. Dobek-Ostrowska, R. Wiszniowski, Teoria komunikowania publicznego i politycznego. Wprowadzenie, Warszawa 2001

P. Pawełczyk, D. Piontek Socjotechnika w komunikowaniu politycznym, Poznań 1999

B. Barber, Dżihad kontra McŚwiat, Warszawa 2000

W. Jabłoński, Kreowanie informacji. Media relations, Warszawa 2006

Zob. M. Szpunar, Takie widzi świata koło, jakie telewizyjnymi zakreśla oczy, [w:] Media a polityka, red. M. Szpunar, Rzeszów 2007

B. Dobek-Ostrowska, J. Fras, B. Ociepka, Teoria i praktyka propagandy, Wrocław 1999,

A. Schopenhauer, Erystyka. Sztuka prowadzenia sporów, Gliwice 2007