Abstrakt
Poziom bezrobocia jest ściśle związany z dynamiką rozwoju PKB. Notowany w UE i w innych państwach świata wzrost stopy bezrobocia począwszy od 2008 potwierdza silną, wzajemną zależność tych wskaźników. Przeprowadzona analiza danych statystyki wykazała, że intensywność przyrostu liczby bezrobotnych w okresie kryzysu jest najwyższa na rynkach najbardziej uelastycznionych, gdzie jednocześnie nie funkcjonują skutecznie, zalecane przez UE zasady modelu flexicurity. Dane poddane badaniu sugerują ponadto, że w najtrudniejszej sytuacji w tych krajach znajdują się wchodzący na rynek pracy absolwenci. Do zaskakujących wniosków doprowadziło z kolei zestawienie poziomu wydatków socjalnych i wydatków na aktywne programy rynku pracy z rozmiarami bezrobocia. Analiza podważyła założenia bliskie koncepcjom rynkowym, gdyż wyższe wydatki na te cele wcale nie towarzyszyły wysokim rozmiarom bezrobocia w okresie przed kryzysem. Skłania to do refleksji i sugeruje, że rosnące wydatki socjalne w okresie kryzysu stanowią jedynie następstwo wzrostu bezrobocia a nie odwrotnie, jak sugerują zwolennicy doktryn liberalnych.
Bibliografia
Chorągwicka B. (2006), Droga do Europy - hiszpańskie zmagania z bezrobociem, IPiSS, Warszawa, s. 37.
Czepulis-Rutkowska Z. (2005), Nietypowe formy zatrudnienia a zabezpieczenie społeczne. Czy realizowana jest koncepcja flexicurity?, w: Elastyczny rynek pracy i bezpieczeństwo socjalne.
Flexicurity po polsku?, (red.) M. Rymsza, Warszawa, s. 53.
GUS (2013), http://www.stat.gov.pl/GUS, dostęp 10.09.2013.
Innowacyjna strona kryzysu (2011), „Dziennik Gazeta Prawna”, 9 września.
Strauss-Kahn D. (2011), 30 mln ludzi na świecie straciło pracę, http://biznes.newsweek.pl/30-mln-ludzi-na-swiecie-stracilo-prace-przez-kryzys,67316,1,1.html, Algadir, PAP, dostęp 31.09.2013.
Zięba J. (2011), Długo- i krótkookresowa składowa Produktu Krajowego Brutto według metody Blanchrda i Quaha, http://www.nbp.pl/publikacje/materialy_i_studia/155.pdf, dostęp 20.09.2011.